Το 2013 ξεκίνησε με ένα πολύ αγαπημένο *κάτι*, το γυαλί. Μετά το “Βρήκα ένα βαζάκι! Τι να το κάνω;“ ήθελα πολύ να ξανακάνω κάτι με γυαλί και κάλεσα όλο τον κόσμο να προσπαθήσει *κάτι* με ένα αρκετά “δύσκαμπτο” υλικό. Και η ανταπόκριση ήταν μεγάλη. 26 δημιουργοί με 89 δημιουργίες. Και πάλι η χαρά μου ήταν μεγάλη και ήθελα να κάνω ένα *κάτι* και εγώ και για τους 26. Φυσικά *κάτι* με γυαλί.

Εκείνο το χρονικό διάστημα είχα αρχίσει δίαιτα. Λίγο το ξεκίνημα της χρονιάς, λίγο που το ήθελα πολύ, το είχα πάρει απόφαση. Όμως το σπίτι ήταν γεμάτο από μαρμελάδες της αδερφής μου, της Βασιλικής. Αυτή με το δάχτυλο στο βάζο. Μεγάλος πειρασμός και μάλιστα σε μεγάλη ποσότητα.

Επίσης εκείνη την περίοδο μου είχε φέρει μια φίλη, μια μπουμπουνιέρα από βάπτιση που ήταν γλυκό του κουταλιού σε βαζάκι. Και στο σπίτι είχα πολλά μικρά βαζάκια. Τα μέτρησα και ήταν πάνω από 26 δηλαδή ένα για κάθε δημιουργό. Έτσι ήρθε η ιδέα να μοιράσω τις μαρμελάδες μου, σε 26 μικρά βαζάκια, ίσα ίσα 2-3 κουταλίτσες, για το καλό και για να πω μια γλυκιά ευχή.

Πήρα πολύ συγκεκριμένες οδηγίες από την αδερφή μου:

• Πρώτα θα πλύνεις τα βαζάκια πολύ καλά.
• Θα τα αφήσεις να στεγνώσουν καλά.
• Θα τα γεμίσεις με τη μαρμελάδα.
• Θα τα κλείσεις πολύ καλά.
• Θα γεμίσεις μια κατσαρόλα με νερό και θα το ζεστάνεις καλά.
• Κάποια στιγμή θα βάλεις τα βαζάκια μέσα και θα τα αφήσεις 5-10 λεπτά. Το νερό να μη φτάνει το καπάκι.
• Μετά θα τα βγάλεις και θα τα αφήσεις ανάποδα 2-3 μέρες για να πάει ο αέρας στον πάτο και να σφραγίσουν καλά τα βαζάκια.

Τα έκανα όλα αυτά και τα έβλεπα έτσι μικρούλια και πολύχρωμα και χαιρόμουν πολύ. Οπότε για να κερδίσω χρόνο, άρχισα να φτιάχνω τις ετικέτες. Πήρα το μαρκαδοράκι της καλλιγραφίας και άρχισα να γράφω τις διάφορες γεύσεις. Είχα μαρμελάδα πορτοκάλι, μαρμελάδα φράουλα, μαρμελάδα ροδάκινο, μαρμελάδα βερίκοκο και μαρμελάδα βανίλια. Να πω ότι εδώ στα βόρεια εμείς λέμε βανίλιες τα καλά δαμάσκηνα. Εντάξει δεν ξέρω γιατί αλλά έτσι τα ζητάμε.

Έχω συνδυάσει όλες τις σπιτικές μαρμελάδες με υφασματάκι στο καπάκι και κορδελίτσα. Μου αρέσουν πολύ έτσι και διάλεξα το πιο λουλουδάτο ύφασμά μου για να τους βάλω για να είναι ακόμα πιο χαριτωμένες. Επίσης ήθελα να μπορεί κάποιος να τη φάει αμέσως μόλις τη δει, όπως κάνω εγώ και έτσι έψαξα όλη την αγορά για μικρά κουταλάκια και κατέληξα σε κάτι μικρά βιοδιασπώμενα από μπαμπού που μπορούσα να κόψω το χερουλάκι και να είναι το κουταλάκι στο ίδιο ύψος με τη μαρμελάδα.

Αφού ολοκλήρωσα τις ετικέτες, τις πέρασα με σκανάρισμα στον υπολογιστή για να μπορέσω να κάνω πολλές και σε αυτοκόλλητο. Μαζί έκανα και τα αυτόκολητα για το καπάκι. Όμως πως θα τα ταχυδρομούσα όλα αυτά τα βαζάκια χωρίς να σπάσουν; Έτσι άρχισα να ψαχουλεύω όλα τα κουτιά που είχα σε ανάλογο μέγεθος και ναι βρήκα 26 μικρά κουτάκια, τα οποία και έντυσα με την cover pic εκείνου του μήνα, τα βαζάκια στην παραλία.

Έτσι πέρασαν οι 2-3 μέρες και οι μαρμελάδες είχα σφραγιστεί και ήταν έτοιμες να συσκευαστούν. Μάζεψα όλα τα υλικά κοντά μου και άρχισα να φτιάχνω τα 26 κουτάκια. Να πω εδώ ότι ο μόνος τρόπος να σταθεί καλά το υφασματάκι στο βαζάκι είναι ένα λαστιχάκι και μετά  η κορδέλα. Υποθέτω ότι θα υπάρχουν και άλλοι τρόποι ή άλλες κορδέλες αλλά βολεύτηκα μια χαρά με το λαστιχάκι και δεν φαινόταν κιόλας.

Τι χρησιμοποίησα για 26 βαζάκια:

• 4 κιλά μαρμελάδα που είχα. Συνταγές δεν έχω αλλά μπορείτε να ζητήσετε από την αδερφή μου
• 26 βαζάκια των 100 έως 150ml που είχα από διάφορα φαγώσιμα όπως καλαμπόκι, σάλτσες κ.λπ.
• 2 μέτρα κορδέλα που είχα
• 1 μέτρο ύφασμα που είχα αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μια παλιά πετσέτα κουζίνας
• 26 κουτάκια από δώρα, από αρώματα και από άλλα μικροπράγματα που είχα κρατήσει
• Λαστιχάκια που μαζεύω από διάφορες συσκευασίες από το σούπερ μάρκετ
• Κουταλάκια από μπαμπού που αγόρασα γιατί ήθελα να μπορώ να τα κόψω στο μέγεθος που ήθελα
• 2 σελίδες αυτοκόλλητο χαρτί για εκτύπωση και λίγο μελάνι (του εκτυπωτή και του καλλιγράφου μου)

Χρειάστηκα περίπου 4 απογεύματα για όλη αυτή την ιδέα, που και πάλι τα χάρηκα πολύ. Όλα αυτά βέβαια με έτοιμη μαρμελάδα, αλλά από ότι με διαβεβαιώνει συνέχεια η αδερφή μου, είναι μια εύκολη διαδικασία.

Ήταν και πάλι ένα πολύ μικρό, συμβολικό δωράκι για να πω ένα ευχαριστώ για την όρεξη και τη διάθεση, που έδειξαν για να κάνουν ένα *κάτι* και εδώ τώρα έχω μαζέψει όλα τα *κάτι* με γυαλί που δημιουργήθηκαν. Είναι όλα πολύ όμορφες ιδέες για να μην πάει ποτέ ξανά βαζάκι για ανακύκλωση ή για πέταμα.

(6ο post από 16 σύνολο μέχρι το τέλος του 2013)

Όπως θα έχετε καταλάβει ήδη, έχουν γίνει πολλά και διάφορα δημιουργικά, που δεν έχω γράψει εδώ. Ειδικά από τότε που άνοιξα τη σελίδα στο facebook, το βρίσκω πιο εύκολο να γράψω 2 αράδες εκεί παρά ολόκληρο post εδώ. Είμαι λίγο (προς το πολύ) σχολαστική με το blog και θέλω να έχω μπόλικο χρόνο για να γράψω με την ηρεμία μου, να διαλέξω τις σωστές φωτογραφίες προσεκτικά, να τις ταιριάξω μεταξύ τους, να λένε μια ιστορία και μόνες τους, να διαβάσω πολλές φορές το κείμενο μήπως μου έχει ξεφύγει κάποιο συντακτικό λάθος ή κάτι δε βγαίνει νόημα. Μου αρέσει όλη αυτή η διαδικασία, την απολαμβάνω αλλά είναι δύσκολο να βρω το χρόνο και τη διάθεση να το κάνω και έτσι έφτασα να γράφω στα καλύτερά μου, ένα post το μήνα. Έτσι πήρα αυτήν την απόφαση να κάνω ένα post κάθε μέρα μέχρι να φύγει το 2013 και για να γράψω για όλα όσα έχω φτιάξει αλλά και για να δοκιμάσω έναν άλλο ρυθμό. Μήπως και μου αρέσει και τον κρατήσω (όχι ένα ανά μέρα αλλά όχι και ένα ανά μήνα) στο 2014. Θα δείξει.

Μια από αυτές τις ιδιαίτερες στιγμές, που έζησα ως in my closet, ήταν όταν πέρσι τα Χριστούγεννα, μου ήρθε ένα mail από το Μαγικό Αερόστατο, που με καλούσε να κάνω ένα δωρεάν workshop εκεί. Εγώ το εκεί δεν το ήξερα και έτσι πέρασα μια βόλτα και γνώρισα την πολύ γλυκιά Μαρία, του Μαγικού αερόστατου και αποφασίσαμε να κάνουμε ένα workshop για ενήλικες με δωράκια και στολιδάκια για τα Χριστούγεννα.

Είχα ενθουσιαστεί και αγχωθεί ταυτόχρονα πάρα πολύ με την ιδέα. Είχαμε μόλις κάνει ένα πολύ τέλειο workshop με στολίδια για τα Χριστούγεννα (για το οποίο θα γράψω σύντομα) και είχαμε δοκιμάσει τα δεντράκια με την κορδέλα, τα δεντράκια με τα καλαμάκια (που φαίνονται λίγο στην αφισούλα) αλλά τι άλλο να έκανα; Τότε στη σελίδα είχα το χριστουγεννιάτικο στολίδι με *κάτι* και οι ιδέες έπεφταν βροχή καθημερινά. Και από τη σελίδα και από όλους όσους συμμετείχαν με το κάτι τους. Και μια από αυτές ήταν και ο χιονάνθρωπος με ρύζι και κάλτσα.

Για να το κάνετε θα χρειαστείτε:

1. μια λευκή κάλτσα
2. λαστιχάκια για το κεφάλι και τη μέση
3. μισό κιλό ρύζι για το γέμισμα
4. κορδέλα ή κομματάκια από υφασματάκι για το κασκολάκι ή τα αξεσουάρ του
5. Κουμπάκια και μερικές καρφίτσες με πολύχρωμο κεφαλάκι.

Πως θα το κάνετε:

• Κόψτε την κάλτσα στη φτέρνα περίπου και λίγο διαγώνια.
• Το κάτω μέρος (πέλμα) θα γίνει το σκουφάκι με λίγο στριφογύρισμα. Δε θέλει ράψιμο. Απλά γυρίστε λίγο το κομμένο κομμάτι μέχρι να γίνει ωραίο σκουφάκι.
• Το πάνω μέρος γυρίστε το μέσα, έξω.
• Στο πάνω μέρος βάλτε ένα λαστχάκι πολύ σφιχτά στην κομμένη πλευρά σα να θέλετε να κάνετε ένα σακουλάκι.
• Τώρα γυρίστε πάλι το μέσα, μέσα.
• Γεμίστε μέχρι τη μέση και πιο πάνω, με ρύζι για να γίνει ένα στρουμπουλό μπαλάκι και σφραγίστε με ένα λαστιχάκι.
• Γεμίστε το υπόλοιπο με ρύζι για να γίνει ένα στρουμπουλό κεφαλάκι και σφραγίστε με ένα λαστιχάκι.
• Φορέστε το σκουφάκι και τώρα ντύστε τον όπως θέλετε.

Ιδέες για το ντύσιμο:

• Κουμπάκια στο κορμάκι
• Κασκόλ από κορδέλα ή υφασματάκι όσο πιο χαριτωμένα θέλετε
• Λουλουδάκι ή φιογκάκι στο σκουφάκι για σκέρτσο
• Ματάκια και μύτη με τις καρφιτσούλες ή με κουμπάκια
• Κόψτε μια παρδαλή κάλτσα για σκουφάκι ή κομμάτι άλλης κάλτσας για πουλοβεράκι
• Φουντίτσες, στρασάκια, χάντρες. Φορέστε του ότι θέλετε.

Με αυτή την ιδέα λοιπόν πήγα στο Μαγικό αερόστατο και ήταν ένα πολύ δημιουργικό απόγευμα με καλή παρέα και πολύ γλυκούς χιονάνθρωπους. Και αν και ήμουν πολύ αγχωμένη για το πως θα τα πω, πως θα φανούν οι ιδέες στον κόσμο, πως θα περάσουν, αν θα αρέσει στη Μαρία, όλα πήγαν τέλεια. Και εξαιτίας της ήρεμης και γλυκιάς οικοδέσποινας, του υπέροχου χώρου που ανοίγει την όρεξη για δημιουργία αμέσως μόλις μπαίνεις και εξαιτίας όλων των συμμετεχόντων που με όρεξη δημιούργησαν. Εκεί πρωτοσυνάντησα και την Χριστίνα, που είχα γνωρίσει από τα κάτι της στη σελίδα αλλά ήμουν τόσο αγχωμένη που με το ζόρι είπα ένα γεια :). Το παθαίνω αυτό. Είμαι ντροπαλό ντουλαπάκι.

Φέτος, όταν αρχίσαμε να συζητάμε με τη Δήμητρα από το Κάτι Γίνεται, ήμουν πολύ πιο χαλαρή και σίγουρη γιατί είχα ήδη βγει από την κουζίνα μια φορά οπότε και έτσι είχα πάρει το κολάι. Και φυσικά το πρότεινα ως ιδέα και η Δήμητρα που έχει μεγάλη εμπειρία από πιτσιρίκια και από του τι μπορούν και τι όχι έκανε τις απαραίτητες αλλαγές. Αντικατέστησε το ράψιμο με κόλλα και είχαμε και μαρκαδοράκια για τα ματάκια μήπως κάποιο παιδάκι δεν ήταν πολύ οκ με τις καρφιτσούλες. Με χαρά είδα κάποια πιτσιρίκια να ζωγραφίζουν καρδούλες και άλλα διάφορα πάνω στα χιονοανθρωπάκια τους. Ήταν όλα τόσο όμορφα και μοναδικά.

Είναι μια πάρα πολύ ωραία ιδέα για δωράκι και εύκολη. Το ρυζάκι θα μείνει εκεί χωρίς να έχει πρόβλημα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Εγώ το δικό μου το κράτησα για πάνω από έξι μήνες και μετά απλά το βαρέθηκα και το μαγείρεψα. Χωρίς την κάλτσα και τα διάφορά του

(7ο post από 16 σύνολο μέχρι το τέλος του 2013)

Γεννήθηκα στην πόλη και οι γονείς μου ήταν από πόλη και οι δύο. Δεν είχα ποτέ χωριό να πάω το καλοκαίρι ή το Πάσχα ή τα Χριστούγεννα. Οι γονείς μου είχαν χάσει τους γονείς τους πριν γεννηθώ εγώ (ή κάπου εκεί) και έτσι δεν είχα ποτέ γιαγιά και παππού. Η οικογένεια του μπαμπά μου μοιράστηκε σε όλη την υφήλιο για μια καλύτερη ζωή και έτσι το μόνο σόι που γνώρισα και έζησα ήταν οι αδερφές της μαμάς μου και οι οικογένειές τους. Δεν είχα ποτέ κάποιον παλιό κοντά μου να μου πει διάφορα παλιά ήθη και έθιμα. Άρχισα να παίρνω μυρουδιά ότι υπάρχουν, στο σχολείο και λίγο αργότερα όταν παντρεύονταν οι αδερφές μου, που όλα γίνονταν με μια συγκεκριμένη διαδικασία. Τα έζησα, όταν έχασα τους γονείς μου, που και πάλι όλα έπρεπε να γίνουν με μια συγκεκριμένη διαδικασία. Πολύ ξένη και πολύ οικεία για εμένα ταυτόχρονα.

Έμαθα πως σε συγκεκριμένα και τακτά χρονικά διαστήματα, πρέπει να κάνουμε διάφορα για τη μνήμη των ανθρώπων που χάθηκαν. Για να “ικανοποιούμε” την ψυχή τους και να νιώθουν ότι τους σκεφτόμαστε και τους αγαπάμε ακόμα. Και η ελληνική κουλτούρα έχει συνδέσει την ευφροσύνη της ψυχής με το φαγητό και έτσι για το συχώριο έπρεπε να γίνει προσφορά κάποιο φαγώσιμο. Κεράκια, καντηλάκια, λουλούδια, μνημόσυνα, τρισάγια, καθαρισμός του μνήματος, πιτούλες, κόλλυβα και άλλα πόσα τέτοια. Για να κρατιούνται απασχολημένοι αυτοί που βιώνουν την απώλεια και για να νιώθουν ότι προσφέρουν στον άνθρωπο που έχασαν. Τα καταλαβαίνω όλα αυτά. Αυτό δε σημαίνει ότι μπορώ να τα ακολουθήσω. Κάθε άνθρωπος έχει το δικό του τρόπο να θυμάται και να αγαπάει αυτούς που έχει χάσει. Και είναι άδικο να προσπαθείς να ζορίσεις τη στεναχώρια σε μπούσουλες και σε διαδικασίες αλλά φαντάζομαι ότι προσφέρει μια ανακούφιση αν η θλίψη έχει μπλοκάρει όλη τη σκέψη.

Κάθε άνθρωπος που δεν έχω γνωρίσει, είναι ένας ξένος που ζει τη ζωή του όπως και εγώ, έχει τα προβλήματά του, όπως και εγώ, βιώνει τις χαρές του όπως και εγώ και θέλει να αγαπάει και να τον αγαπούν όπως και εγώ. Που λαχταράει να του συμβεί κάτι καλό. Όπως και εγώ. Θέλω για κάθε μεγάλο κακό που έζησα, να κάνω ένα μικρό καλό, σε κάποιον ξένο. Να το βρίσκει εκεί που δεν το περιμένει. Έτσι για εμένα. Και για την αγάπη, που πήρα από τους ανθρώπους που έχω χάσει. Και για την αγάπη που παίρνω από τους ανθρώπους που έχω κοντά μου. Και για την αγάπη που έχω εισπράξει από ξένους.

Καλές γιορτές να έχουμε, γεμάτες αγάπη.

(8ο post από 16 σύνολο μέχρι το τέλος του 2013)

Το τελευταίο χρονικό διάστημα συμμετείχα σε πάρα πολλά workshops. Αρχές Νοεμβρίου κάναμε τα γράμματα με λαμπάκια, τέλη Νοεμβρίου κάναμε τα χριστουγεννιάτικα δεντράκια με φελτ και μετά στο “Κάτι γίνεται” κάναμε τα δεντράκια με κορδέλα και χάντρες, τον χιονάνθρωπο με την κάλτσα και το ρύζι και τα δεντράκια με το νήμα. Και μετά είχαμε το διήμερο του Upcycle it=Ξαναχρησιμοποίησέ το, που διοργάνωσε το ΚΕ.Π.ΚΑ. στο πλαίσιο του Θεσσαλονίκη Ευρωπαϊκή Πρωτεύουσα Νεολαίας 2014. Εκεί δημιουργήσαμε χριστουγεννιάτικα στολίδια από την ανακύκλωση μας. Βγάλαμε το χαρτί, το πλαστικό, το χαρτόνι και άλλα πράγματα από τα σκουπίδια μας και τους δώσαμε μια δεύτερη ευκαιρία.

Κρεμαστό στολίδι: Χιονονιφάδα

Η πρώτη ιδέα που κάναμε ήταν μια νιφάδα, κρεμαστό στολίδι για το δέντρο και όχι μόνο. Κόψαμε τους πάτους από τα πλαστικά μπουκάλια του νερού και με ακρυλικά ζωγραφίσαμε χιονονιφάδες. Ο πάτος του πλαστικού μπουκαλιού βοηθάει πολύ για τέτοιες κατασκευές γιατί έχει μια γεωμετρία στα βαθουλώματα και στα τσακίσματα που κάνει. Δεν είναι τελείως επίπεδο. Επιπλέον επειδή είναι διαφανές, όταν το στολίδι κρεμιέται στο δέντρο ή σε όποιο σημείο αποφασίσουμε να το κρεμάσουμε, φαίνεται μόνο το σχέδιό μας και αυτό το κάνει λίγο μαγικό.

Καθώς τα ζωγραφίζαμε, όπως ήθελε ο καθένας, έπεσε η ιδέα να ενώσουμε δύο πάτους για να γίνει ένα στολίδι-μπάλα και αμέσως όλοι ενθουσιαστήκαμε. Μάλιστα η ιδέα εμπλουτίστηκε γρήγορα από διάφορα πράγματα που θα μπορούσε να έχει το στολίδι μέσα, όπως ψεύτικο χιόνι, κορδελίτσες και άλλα όμορφα και έτσι θα γινόταν μια πολύ πρωτότυπη μπάλα. Για να μπορέσουμε να το κρεμάσουμε, ανοίξαμε τρύπα με την σακοράφα μας και περάσαμε λίγο πηνιόσυρμα και κορδελίτσα. Οι παραλλαγές πάρα πολλές και όλες εξίσου όμορφες!

Κρεμαστό στολίδι: Μπάλα από εξώφυλλα περιοδικών

Αυτό το στολιδάκι είναι λίγο πιο δύσκολο αλλά πολύ όμορφο και εντυπωσιακό. Χρειαστήκαμε τα παρακάτω:

• 9 ίδιους κύκλους που τους σχεδιάσαμε με καπάκια από βάζα, σε εξώφυλλα περιοδικών και τους κόψαμε.
• Βελόνα σακοράφα και νήμα πλεξίματος.
• Κόλλα υγρή όπως UHU στιγμής.
• Τσιμπιδάκια ή πολύ μικρά μανταλάκια.
• Κουδουνάκι (προαιρετικό).

Διαδικασία:

• Αφού κόψουμε 9 ίδιους κύκλους, τους διπλώνουμε όλους καλά, στη μέση.
• Ανοίγουμε 6 τρυπούλες με τη σακοράφα σε περίπου ίδιες αποστάσεις μεταξύ τους, στο δίπλωμα επάνω. Για να μη μετράμε συνέχεια, αφού τρυπήσουμε τον πρώτο κύκλο, βάζουμε έναν έναν τους υπόλοιπους από κάτω και τους τρυπάμε ομοιόμορφα.
• Βάζουμε στην σακοράφα μας, νήμα πλεξίματος και κάνουμε ένα κομπάκι τις δύο άκρες. Γνωστό και ως το περνάμε διπλό.
• Ράβουμε τους 9 κύκλους μεταξύ τους όπως στο σχεδιάγραμμα εδώ.
• Αφού ραφτούν καλά όλοι οι κύκλοι μαζί, διπλώνουμε λίγο τους κύκλους έναν-έναν για να τσακίσουν καλύτερα και πιάνουμε την κόλλα.
• Κάθε πλευρά του κύκλου πρέπει να κολληθεί και στις δύο άκρες της με την πλευρά που βρίσκεται δίπλα της. Η μια όψη κάτω και η άλλη όψη επάνω. Έτσι επαναλαμβάνουμε για όλες τις πλευρές. Για να μην ξεκολλάει καθώς κολλάμε, βάζουμε ένα τσιμπιδάκι για να κρατάει το σημείο μέχρι να κολλήσει. Αυτό είναι και το πιο δύσκολο κομμάτι γιατί όλοι μπερδευτήκαμε εκεί αλλά πάρτε το χρόνο σας και να θυμόσαστε, κόλλα θέλει κάθε χαρτονάκι. Απλά μια πάνω και μια κάτω
• Στην άκρη που έχει γίνει το κομπάκι, δένουμε το κουδουνάκι και έτοιμο.

Κρεμαστό στολίδι: Χιονονιφάδα από ρολά από το χαρτί υγείας

Με αυτό το στολίδι όλοι ενθουσιαστήκαμε αν και ήθελε λίγη υπομονή κυρίως στο κόψιμο. Το σχέδιο ο καθένας μπορεί να το κάνει διαφορετικό αρκεί να θυμίζει σε νιφάδα αλλά όχι και απαραίτητα. Κόψαμε πάρα πολλά ρολάκια σε λωρίδες του 1,5cm περίπου και μετά αρχίσαμε να σχεδιάζουμε το στολίδι μας. Ξεκινώντας από το κέντρο προς τα έξω, τα κομμάτια συναρμολογούνται με κόλλα υγρή ή με ατλακόλ και τσιμπιδάκια ή μικρά μανταλάκια μέχρι να στεγνώσουν και άμα βιαζόσαστε, εγώ προτείνω και υγρή σιλικόνη ή κάποιο μεγάλο συρραπτικό.

Το τελικό σχέδιο μπορεί να βαφτεί με σπρέι ή να διακοσμηθεί με νήμα ή κορδέλες ανάλογα με το πως το θέλετε. Αν δεν θέλετε να το ψεκάσετε με σπρέι μπορείτε να βάψετε τα ρολά πριν τα κολλήσετε είτε με ακρυλικά είτε με τέμπερες. Μας άρεσαν τόσο πολύ τα μανταλάκια πάνω στα ρολάκια που θέλαμε να τα αφήσουμε αλλά μετά δε θα μπορούσαμε να το κρεμάσουμε. Για κάθε μεγαλούτσικη νιφάδα χρειάστηκαν 5-6 ρολάκια τουλάχιστον. Φυσικά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ρολά από χαρτί κουζίνας ή από αλουμινόχαρτο αλλά είναι πιο σκληρά και θα σας δυσκολέψουν κυρίως στο να κοπούν.

Άλλες ιδέες δημιουργικής επαναχρησιμοποίησης:

• Αν σκοπεύετε να χρησιμοποιήσετε χρώματα όπως ακρυλικά ή τέμπερες θα χρειαστείτε ένα δοχείο με νερό για να καθαρίζετε το πινέλο σας. Αυτό μπορεί να είναι ένα βαζάκι ή ένα κεσεδάκι γιαουρτιού. Για την ανάμειξη των χρωμάτων προτιμήστε θήκες από αυγά αντί να αγοράσετε παλέτα ειδική. Μετά τη χρήση τους μπορείτε να τα πετάξετε (αν έχετε πολλά τέτοια) και θα έχετε γλυτώσει το πλύσιμο.
• Την επόμενη φορά που στο σπίτι θα βρεθεί κάποια μεγάλη συσκευασία με φελιζόλ ή άλλα τέτοια προστατευτικά κρατήστε ένα κομμάτι στην άκρη. Είναι εξαιρετικό parking για τις βελόνες. Επίσης είναι τέλειο υπόστρωμα για να τρυπήσετε κάτι και να μην κάνετε ζημιά στο τραπέζι.
• Οι εφημερίδες προστατεύουν τα τραπέζια σας από τα χρώματα και τα ατυχήματα που μπορούν να συμβούν όταν κάνετε κατασκευές.
• Τα χαρτόκουτα αν τα ανοίξετε πιάνουν πάρα πολύ λίγο χώρο. Βάλτε τα κάτω από το στρώμα ενός κρεβατιού και όταν αποφασίσετε να κάνετε κάποια κατασκευή βάλτε τα και απλώστε τα πάνω στο τραπέζι σας. Ειδικά αν θα κάνετε κάτι με κοπίδι ή/και με ζεστή κόλλα σιλικόνης. Ακόμα μεγαλύτερη προστασία από χαραγματιές ή καψίματα.

Κάναμε και μερικές πολύ ωραίες ιδέες για τα δωράκια μας, αλλά σε επόμενο post, που έρχεται σύντομα. Για την ώρα να πω, το νου σας στην ανακύκλωση και πριν πετάξετε κάτι, σκεφτείτε λιγάκι. Κοιτάξτε το καλύτερα, φανταστείτε το λίγο αλλιώς και μπορεί να βρείτε κάποια άλλη χρήση του, πριν καταλήξει στα σκουπίδια. Αν δεν σας έρχεται κάτι, μπορείτε φυσικά με ρωτάτε και εδώ αλλά και στη σελίδα στο facebook. Δέχομαι και παραγγελίες άμα θέλετε να σας βρω πολλές λύσεις, όπως με τις μεζούρες του βρεφικού γάλακτος και άλλα υλικά γιατί μου αρέσει να βρίσκω χρησιμότητα σε κάθετι!

(9ο post από 16 σύνολο μέχρι το τέλος του 2013)

Εκτός από τα πολύ όμορφα στολίδια που κάναμε από την ανακύκλωσή μας στο “Upcycle it=Ξαναχρησιμοποίησέ το“, κάναμε και μερικές πολύ ωραίες ιδέες για τα χριστουγεννιάτικα δωράκια μας και όχι μόνο. Ξεκινήσαμε κάνοντας ένα δωράκι, μετά το περιτύλιγμα του και τέλος τη διακόσμηση του δώρου. Και όλα αυτά από τα σκουπίδια μας. Να τα πάρω όμως με τη σειρά!

Το δώρο: Μια μολυβοθήκη από πλαστικό μπουκάλι

Ξεκινήσαμε με λευκά, πλαστικά μπουκάλια γάλακτος αλλά όταν μας τελείωσαν συνεχίσαμε με ότι μπουκάλι είχαμε γιατί το αποτέλεσμα ήταν εξίσου όμορφο. Κόψαμε όσο πιο ίσα μπορούσαμε το μπουκάλι έτσι ώστε να έχει μεγάλο άνοιγμα και μετά με τη σακοράφα μας και τα μαλλιά πλεξίματος, αρχίσαμε να ανοίγουμε τρύπες και να τα διακοσμούμε όπως θέλαμε. Είτε μόνο επάνω στο κομμένο κομμάτι, είτε σε όλο το μπουκάλι. Με νήμα αλλά και με χαρτί και με χρώματα και με ότι άλλο υλικό μας άρεσε. Είδα κάτι πολύ τέλειες ιδέες και με δανδέλα και με χαρτί από τηλεφωνικό κατάλογο αλλά δεν πρόλαβα να τις φωτογραφίσω.

Η βασική δυσκολία είναι να τρυπηθεί το πλαστικό γιατί η σακοράφα δεν είναι πολύ σουβλερή. Με μια μικρή καρφιτσούλα ανοίγαμε τρυπούλες και μετά περνούσαμε χαλαρά τη μεγάλη βελόνα με το νήμα. Και συζητήσαμε ότι αν κάποιος δε θέλει να το κάνει μολυβοθήκη μπορεί να το κάνει και γλαστράκι για ένα μικρό φυτάκι. Πολλές ιδέες και πολλά τα σκουπιδάκια μας για να τις κάνουμε όλες.

Το περιτύλιγμα: Χαρτί εφημερίδας σταμπωτό από πλαστικά καπάκια

Το περιτύλιγμα ενός δώρου είναι μια στιγμή, που κρατάει πολύ λίγο και μετά την παράσταση κλέβει το δώρο. Όσο και να το καταλαβαίνω αυτό και να το ξέρω, εξακολουθώ να θέλω να περιποιούμαι όλα τα δωράκια μου. Γιατί αυτή η στιγμή που δίνω το δώρο σε κάποιον και το κοιτάει με αγωνία, είναι μοναδική και η συσκευασία κρύβει την έκπληξη μου. Βάλαμε λοιπόν κάτω σελίδες από εφημερίδες και τους αλλάξαμε τα φώτα για να τις κάνουμε όμορφες και χριστουγεννιάτικες.

Στο εμπόριο κυκλοφορούν διάφορα διακοσμητικά από αφρώδες υλικό ή από τσόχα. Είτε αυτοκόλλητα, είτε όχι. Όλα αυτά αν κολληθούν σε ένα καπάκι πλαστικό και απλώσετε χρώμα επάνω τους, γίνονται ωραιότατες σφραγίδες. Έτσι διαλέξαμε τα διακοσμητικά μας και τα χρώματά μας και αρχίσαμε να κάνουμε στάμπες πάνω στις εφημερίδες. Κάποια σχέδια βγήκαν πάρα πολύ εντυπωσιακά αλλά όλα ήταν πολύ όμορφα για ένα χριστουγεννιάτικο δωράκι. Μετά το μελάνωμα (το στρώσιμο με χρώμα) η σφραγίδα μπορεί να καθαρίσει με ένα βετεξάκι και λίγο νερό και μπορεί να ξαναχρησιμοποιηθεί.

Φυσικά και όπως υπάρχουν τα χρώματα και τα πινέλα και όλα τα υλικά γύρω σας, κανείς δεν μπορεί να σας σταματήσει από το να βάλετε και 2-3 πινελιές ή και παραπάνω χωρίς τι βοήθεια της σφραγίδας. Αυτή είναι και η ομορφιά του χειροποίητου. Φτιάχνεται εκείνη τη στιγμή ανάλογα με τη μοναδική σας διάθεση και όπως το θέλετε ή σας βγαίνει. Άρα μοναδικό ακόμα και για εσάς.

Η διακόσμηση: Λουλουδάκι ή φιογκάκι από σελίδες τηλεφωνικού καταλόγου

Κάθε δωράκι θέλει το κάτι του για να μην είναι απλά ένα κουτάκι τυλιγμένο. Ένα φιογκάκι είναι μια πολύ όμορφη προσθήκη και γίνεται πάρα πολύ εύκολα. Κόψτε μια σελίδα περιοδικού σε 9 λωρίδες περίπου ίδιου πάχους. Αφήστε στην άκρη τις 3 και πιάστε άλλες 3 από τις οποίες κόψτε 2 δάχτυλα και πετάξτε το μικρό κομμάτι. Στις επόμενες 2 κόψτε 4 δάχτυλα και πετάξτε το μικρό κομμάτι. Την τελευταία κόψτε την στη μέση.

Τυλίξτε μια μια κάθε κορδέλα όπως φαίνεται στη φωτογραφία και συρράψτε το κέντρο. Επαναλάβετε αυτό το τύλιγμα για όλες εκτός από την πιο μικρή. Όταν τις έχετε ετοιμάσει όλες, αρχίστε να βάζετε την μία μέσα στην άλλη με λίγη κόλλα έτσι ώστε να μην πατάνε ακριβώς. Στο τέλος κάντε ένα κυκλάκι το μικρότερο κομμάτι και κολλήστε το στο κέντρο. Έτοιμο το φιογκάκι για το δωράκι!

Κάποια στιγμή, η Σοφία, μια υπέροχη εκπαιδευτικός που ψάχνει ιδέες για να κάνει με τα πιτσιρίκια της, έφερε να μου δείξει και άλλες ιδέες που είχε σκεφτεί με υλικά από την ανακύκλωση και ενθουσιάστηκα. Τα φωτογράφισα για να σας τα δείξω όχι μόνο για τις ιδέες αλλά και για τα υλικά και το αποτέλεσμα! Τέλεια όλα! Και να πω ότι όλα τα παραπάνω που κάναμε μπορούν να γίνουν όλες τις εποχές και όχι μόνο τα χριστούγεννα! Εσείς θα αποφασίσετε το πως!

Ήταν ένα πολύ δημιουργικό διήμερο με πολλές ιδέες, με πολύ όρεξη για δημιουργία, με πολλά χαμόγελα και πολλά χρώματα, το οποίο εύχομαι να επαναληφθεί και να κάνουμε ακόμα περισσότερες ιδέες και να σώσουμε ακόμα περισσότερα πράγματα από τα σκουπίδια. Δείτε και εδώ και άλλες φωτογραφίες από το διήμερο και μείνετε συντονισμένοι εδώ και στη σελίδα στο facebook για ανακοινώσεις

(10ο post από 16 σύνολο μέχρι το τέλος του 2013)

Έχω μια μεγάλη αγάπη στα τενεκεδάκια. Βασικά σε όλα τα υλικά που καταλήγουν στην ανακύκλωση αλλά στο τενεκεδάκι λίγο περισσότερο. Έτσι τον Νοέμβριο του 2012, τον αφιέρωσα στα τενεκεδάκια. Ζήτησα ένα *κάτι* με τενεκεδάκι και πήρα πολλά *κάτι*, αν και η σελίδα στο facebook ήταν ακόμα μικρή και όχι πολύ γνωστή. Ένα *κάτι* που ξεχώρισε, ήταν το μπιλιάρδο τσέπης και γκολφ τσέπης σε ένα τενεκεδάκι. Ο Γιάννης είχε μόλις βρει ένα υλικό, από το οποίο είχε εμπνευστεί και είχε ενθουσιαστεί.

Λίγο μετά το πρώτο και πάρα πολύ εντυπωσιακό τενεκεδάκι, εμφανίστηκε μια ακόμα δημιουργία, το μίνι τσίρκο.

[...] Δεν ήθελα να χαλάσω την αισθητική του εξωτερικά και έτσι περιορίστηκα στο εσωτερικό. Έπεσα πάνω σε ένα σάιτ ενός τύπου, του Τζιμ Ντοράν, που φτιάχνει έργα τέχνης μέσα σε μικρά δοχεία. Κάνει φοβερές δουλειές με διοράματα μινιατούρες. Ανάμεσα σε αυτά που έχει φτιάξει ένα ένα μίνι τσίρκο, με την τέντα, τους θεατές, το γκισέ εισιτηρίων, και τον Δυνατό Μουστάκια να κάνει το νούμερό του.

Δεν δίνει ακριβείς οδηγίες, για να μην τον κοπιάρουν, αλλά από τις φωτογραφίες του κάτι κατόρθωσα και έβγαλα. Νομίζω πως βγήκε συμπαθητικό ε; Χρειάστηκα χαρτόνι, νερομπογιές, μαρκαδοράκι σινικής μελάνης, χαρτοκόπτη, λίγη μαύρη μονωτική ταινία και κάμποση υπομονή γιατί το κάθε κομματάκι δουλεύτηκε ξεχωριστά και τοποθετήθηκε στη θέση του με τσιμπιδάκι [...]

Αμέσως μετά ανέβασε ένα ακόμα, εμπνευσμένο από το κάλεσμα του μήνα. Αυτό μπλε όπως θάλασσα. Με καλοκαιρινό θέμα. Να προσθέσω εδώ ότι ο Γιάννης δεν πείραζε καθόλου το εξωτερικό μέρος του τενεκεδακίου αλλά το διάλεγε ανάλογο. Αυτό συγκεκριμένα έγινε σε μπλε τενεκεδάκι.

Ένα ακόμα τενεκεδάκι με λίγη άμμο θαλάσσης, τρία βότσαλα, καλαμάκια από σουβλάκι και κόλλα, μεταμορφώθηκε σε μίνι γιαπωνέζικο βραχόκηπο (κήπο ζεν). Εκεί κάπου είχα σιγουρευτεί ότι είχε βρει το υλικό του.

Και το τελευταίο!

[...] Με τενεκεδάκι Barkley’s Chocolate Filled Mints. Καφέ το χρώμα του, οπότε για το εσωτερικό ήθελα να βρω κάτι που να ταιριάζει, αφού δεν αλλοιώνω το εξωτερικό του κουτιού. Γιατί όχι μια βιβλιοθήκη; BookCrossers είμαστε άλλωστε! Γκουγκλάροντας βρήκα αυτό. Είπα να δοκιμάσω κάτι παρόμοιο με ό,τι βρήκα σπίτι, κλασικά. Πριν χρόνια είχα περιμαζέψει από το δρόμο έναν μικρό χάλκινο στρατιώτη και τον είχα κρατήσει επειδή μου φάνηκε πολύ μεσαιωνικός (Ελβετός φρουρός του Βατικανού είναι). Ήταν ταμάμ για να γίνει άγαλμα! Τα ράφια γίνανε με κομματάκια από χαρτόκουτο. Για την «επένδυση» ξύλου στο εσωτερικό της βιβλιοθήκης γκούγκλαρα “wood wallpaper” και τύπωσα μια εικόνα από ένα ξύλινο παρκέ σε ένα Α4. Το ίδιο έκανα και με την κάρτα βιβλιοθήκης, βρήκα την εικόνα στο Ίντερνετ και τη σμίκρυνα στο μέγεθος που ήθελα στο photoshop. Η μπίλια («ελληνάκια» λέγαμε τους βώλους με αυτό το σχέδιο όταν ήμουν μικρός, υπήρχαν και «γερμανάκια», «αμερικανάκια», «αραπάκια» «γκάζες» κλπ) κολλήθηκε πάνω σε ένα κομμάτι γόμας για να μοιάζει με υδρόγειο πάνω σε μάρμαρο. Α, τρία-τέσσερα από τα βιβλιαράκια (τα πιο χοντρά) έχουν… κανονικές σελίδες, με κομμάτια σκισμένων παλιών βιβλίων που βρήκα στη δουλειά (χρησιμοποίησα και εξώφυλλα). Φυσικά και δεν την πάλεψα να τα κάνω όλα έτσι ένα-ένα, είπαμε…[...]

Εγώ ήξερα πως δε θα είναι το τελευταίο αλλά ο Γιάννης ήταν σίγουρος πως πλέον δε θα έχει αρκετό χρόνο και διάθεση για να ασχοληθεί με άλλα και έτσι λίγο μετά ήρθε το τελευταίο.

[...] Το τενεκεδάκι από μέντες που χρησιμοποιήθηκε ήταν το Barkley’s Wintergreen. Πράσινο το χρώμα του οπότε έπρεπε να γίνει κάτι σε ζούγκλα… Τα φυτά που τοποθετήθηκαν είναι δύο semprervivum και ένας μικρός κισσός. Δεν θέλουν νερό σχεδόν καθόλου και μεταφυτεύονται πανεύκολα. Κόβεις ένα κλωνάρι και πιάνει ρίζα. Οι φιγούρες είναι κολλημενες σε σκληρό χαρτί. Δεν ξέρω αν μπορούν να αδιαβροχοποιηθούν χωρίς να γυαλίζουν. Η κατασκευή αυτή είναι και… βιβλιοφιλική! Είναι η πιο γνωστή σεκανς του βιβλίου, στην οποία η άγκυρα του αεροστατου μπερδεύεται στους χαυλιόδοντες ενός ελέφαντα και τους σέρνει για χιλιόμετρα αφηνιασμένος![...]

Και φυσικά δεν ήταν αυτό το τελευταίο, γιατί ακολούθησε ένα ακόμα οριστικό τελευταίο. Η Ελισώ είχε “προκαλέσει” τον Γιάννη να χωρέσει σε ένα τενεκεδάκι τη Σαγράδα Φαμίλια.

[...] εγώ σκέφτηκα να σηκώσω το γάντι από την Ελισώ και να χωρέσω τη Σαγράδα Φαμίλια σε ένα κουτί από μέντες. Δεν τα κατάφερα :ο( Κατάφερα όμως να χωρέσω τη Νότρ Νταμ! Και όχι μόνο αυτήν, αλλά και τον Πύργο του Άιφελ, την Αψίδα του Θριάμβου, ένα φούρνο – ζαχαροπλαστείο, ένα ποδήλατο, ένα αμάξι, κάτι περαστικούς και κάτι φανοστάτες :ο) Ένας τύπος που λέγεται Τζόελ, όχι μόνο μου έδειξε ότι γίνεται, αλλά μου έδωσε και τον μπούσουλα :ο) Εγώ χρειάστηκα μόνο μια εκτύπωση και κοπίδι. [...]

Λίγες μέρες μετά και αφού πλέον είχε τελειώσει το *κάτι* με τενεκεδάκι, παρέλαβα 3 τενεκεδάκια, προφανώς τα τελευταία (:P) που προορίζονταν για δώρα. Ένα για τον So little sleeping and so much reading, που αγαπάει πάρα πολύ τα Χριστούγεννα και τα βιβλία. Ναι υπάρχει ολόκληρο δεντράκι μέσα στο τενεκεδάκι και καναπεδάκι για να μπορεί να κάθεται να διαβάζει τα βιβλία του.

Ένα για την Panigirtzou, με κλαδάκια, ροδάκια και χιονάκι. Αυτό, οι πηγές μου λένε ότι τον δυσκόλεψε πολύ γιατί το ήθελε πάρα πολύ αφράτο και αν και το πέτυχε πολύ καλά, δεν “έγραφε” καλά στις φωτογραφίες και στεναχωριόταν.

Και ένα χριστουγεννιάτικο με φράχτη, κουκουνάρια, μια κουκουβάγια και μπόλικο χιόνι για εμένα. Η χαρά μας ήταν απερίγραπτη. Ήταν η πρώτη φορά που τα βλέπαμε από κοντά και τα είχαμε βάλει στην κουζίνα, σε περίοπτη θέση έτσι ώστε να τα βλέπουν όλοι, όσοι έρχονταν. Στο χριστουγεννιάτικο workshop, που μαζευτήκαμε πολύς κόσμος, κάποιοι δεν το πίστευαν ότι αυτά είχαν φτιαχτεί από άνθρωπο και τα κοιτούσαν με απορία. Και πάλι όλοι είχαν πεισθεί ότι είναι τα τελευταία, εκτός από εμένα.

Μερικούς μήνες μετά ήρθε και το τενεκεδάκι που χωρούσε τη Σαγράδα Φαμίλια, όπως όλοι ήμασταν σίγουροι και φυσικά δεν ήταν το τελευταίο.

Πριν από μερικές μέρες έφτιαξε το παραδοσιακό.

[...] είπα κι εγώ να φτιάξω μερικά τενεκεδάκια όπως πέρσι Κάποια τα έκανα δώρο σε φίλους Αυτό όμως το «παραδοσιακό», το κράτησα για μένα. Θεωρητικά, λοιπόν, μέσα σε ένα μικρό τενεκεδάκι από μέντες Barkleys προσπάθησα να ζωντανέψω τον πίνακα του Νικηφόρου Λύτρα «Κάλαντα» (1892) αλλά αυθαιρέτησα λίγο για να μου βγει σε τενεκεδάκι. Όλα τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν είναι άχρηστα: λίγος σπάγκος, πευκοβελόνες, κάτι χάντρες, σύρμα και ένα σπασμενο κλαδάκι από διακοσμητικό στεφάνι. Το φωτογράφισα στο πάρκο της γειτονιάς μου. Το τραγουδάκι –η αρχή του τουλάχιστον- είναι αυτό που τραγουδούσαν στην Αττική και στην Πελοπόννησο εκείνη την εποχή. Γράφτηκε με στυλό (δεν είχα πολύ χρόνο για σούπερ καλλιτεχνίες) σε ένα κομμάτι χαρτί βαμμένο σε τσάι [...]

Και στο δρόμο ήταν και τα δώρα για τους φίλους.

Ένα με γατάκια

Ένα HarryPotterικό

Ένα με ένα κοτοπουλάκι (inside joke)

Ένα απάντηση στο Ultimate Question of Life, the Universe, and Everything

Ένα μυρωδάτο με μια ολόκληρη κουζίνα, έτοιμη για δημιουργία, για το in my closet

Αυτό το post, το χρωστάω εδώ και καιρό, γιατί νομίζω πως είμαι ο μοναδικός άνθρωπος που τα έχει δει όλα όσα έχει κάνει έκτοτε και είναι κρίμα να μη τα δουν όλοι! Πλέον μιλάμε για 17 τενεκεδάκια σύνολο και αν και ο ίδιος θεωρεί ότι έχει χωρέσει όλα όσα θα ήθελε να χωρέσει σε ένα τενεκεδάκι, εγώ θεωρώ ότι τον περιμένουν πολλά ακόμα! Σίγουρα όχι τελευταία. Πολλά μπράβο για όλα τα τενεκεδάκια!

Έχω μαζέψει εδώ κάτω όλα τα *κάτι* με τενεκεδάκι που έκαναν 30 δημιουργοί μέσα σε 16 ημέρες. Είμαι πολύ περήφανη για όλα τα τενεκεδάκια αλλά ακόμα πιο περήφανη για τον έναν καλλιτέχνη, που μέσα από ένα *κάτι*, βρήκε το *κάτι* του.

(11ο post από 16 σύνολο μέχρι το τέλος του 2013)

Μετά από εκείνο τον “μαραθώνιο” με posts το Δεκέμβριο πίστευα ότι θα μου ανοίξει η όρεξη να αρχίσω να γράφω με μεγάλη τακτικότητα στο blog αλλά δεν εξαρτώνται όλα από την όρεξη. Έτσι πέρασε ένα τρίμηνο όπου όχι μόνο δεν έγραψα εδώ αλλά παραμέλησα και τη σελίδα στο facebook. Ένας από τους πολλούς λόγους ήταν και το μαγαζί στο Etsy. Θα επανέλθω με αναλυτικό post (και μάλλον δεν θα είναι μόνο ένα) για αυτό. Ήταν ένα αρκετά δύσκολο τρίμηνο που πολλές φορές πελάγωσα και απελπίστηκα και σκέφτηκα να τα παρατήσω αλλά δεν το έκανα.  Και εκεί επάνω που ένιωθα μεγάλη απελπισία και κυρίως χαμένη σε 1000 πράγματα, διάβασα την ανακοίνωση για το World of Crafters και σκέφτηκα πως κάποιος με λυπήθηκε.

Το πρώτο μου post στο Tumblr! Συνοψίζει πολύ ωραία τα συναισθήματά μου για το 2014 :)

Η κάλυψη στα social media ήταν πολύ καλή. Ήταν τέτοια που σου άνοιγε την όρεξη να πας ακόμα και αν δεν ήσουν τόσο πολύ φανατικός crafter (=ο άνθρωπος που ασχολείται με χειροτεχνίες). Εγώ όμως είχα κάποια αντικειμενικά προβλήματα. Το ένα ήταν η απόσταση, αφού θα έπρεπε να ταξιδέψω από Θεσσαλονίκη για Αθήνα. Αυτό από μόνο του τριπλασίαζε το κόστος της συμμετοχής μου. Το δεύτερο ήταν η χρονική στιγμή που γινόταν. Λόγω ειδικών επαγγελματικών υποχρεώσεων την Παρασκευή 28 Μαρτίου (που θα έπρεπε να ταξιδεύω για Αθήνα) έπρεπε να είμαι Θεσσαλονίκη μέχρι αργά το βράδυ. Έτσι αποφάσισα να προσπαθήσω να κερδίσω τη συμμετοχή μου μέσα από έναν διαγωνισμό που διοργανώθηκε. Σκέφτηκα πως άμα η τύχη μου θέλει να πάω, θα πάω και ας ταξιδεύω όλη τη νύχτα. Αν δε θέλει να πάω, θα εύχομαι να υπάρξει επόμενο. Προσπάθησα πολύ φιλότιμα, ποστάροντας καθημερινά δημιουργίες μου τόσο στο facebook, όσο και στο twitter αλλά και φυσικά στο instagram αλλά δεν ήμουν η τυχερή. Και πριν προλάβω να στεναχωρηθώ και να πω “Του χρόνου”, μου ήρθε μια πρόσκληση. Να πω και από εδώ ένα μεγάλο ευχαριστώ γιατί ήταν ένα πολύ σημαντικό δώρο και μια πολύ σημαντική εμπειρία που διαφορετικά θα την είχα χάσει.

Η αφίσα του World of Crafters

Και έτσι βρέθηκα πρωί-πρωί στο Θέατρο Pierce να περιμένω στην ουρά για να μπω και να ξεκινήσει μια από τις πιο σημαντικές εκδηλώσεις για το χώρο της χειροτεχνίας, τα τελευταία 4 χρόνια που ασχολούμαι ενεργά. Στον προαύλιο χώρο αρκετός κόσμος με καφεδάκι στο χέρι και τσουπ οι πρώτες γνωστές. Θα ήθελα να μπω σε ένα κατάμεστο θέατρο που να μην έχει θέση να κάτσω και να βολευτώ στο πάτωμα σε μια συμπαθητική γωνίτσα αλλά βρήκα θέση. Είχε πολύ κόσμο και μάλιστα με πολύ όρεξη αλλά θα ήθελα ακόμα περισσότερο. Η ημερίδα ήταν χωρισμένη σε 4 μέρη: έμπνευση, τεχνολογία, marketing, πραγματικότητα. Θεωρώ ότι θεματικά τα κάλυπτε όλα όσα θα ήθελε να ακούσει κάποιος που θα ήθελε να κάνει το crafting επάγγελμα. Είναι πολύ δύσκολο να περιγράψω με λεπτομέρειες όλα όσα ακούσαμε και κυρίως το κλίμα αλλά θα προσπαθήσω να γράψω τα σημαντικότερα ανά μέρος.

Μεγάλες σκέψεις – φωτογραφία από το World of Crafters

Έμπνευση: Έλληνες και ξένοι ήταν πραγματικά υπέροχοι. Με αληθινές ιστορίες, με πραγματικά προβλήματα, με πολύ όρεξη να τα διηγηθούν και κυρίως να διηγηθούν πως τα κατάφεραν. Μας μίλησαν για τα λάθη τους και πως τα ξεπέρασαν και συνέχισαν. Ήταν πολύ σημαντικό να ακούς την Alison Δαμιανού του “meet market” να λέει ότι όσο δύσκολη και να είναι η ελληνική πραγματικότητα, δεν είναι αδύνατο να κάνεις αυτό που θέλεις. Ταυτίστηκα όταν άκουσα την Alicia DiRago να λέει πως ξεκίνησε να διοργανώνει μικρά workshops και το ένα έφερε το άλλο και γεννήθηκε το Whimseybox. Εντυπωσιάστηκα με την Liana Kabel που μιλούσε για την πορεία της και τις άπειρες μεταστροφές της καριέρας της και ένιωθα πως ήμουν σε ένα carousel που έχασε τον έλεγχο της ταχύτητας.  Σχεδόν δικαιώθηκα για τις άπειρες ώρες μου να ψάχνω και να διαβάζω ό,τι σχετικό με το crafting όταν άκουσα την Πόπη Αναστούλη να λέει πως θέλει πολλή έρευνα και μελέτη. Ξεχώρισα την Grace Dobush γιατί μίλησε για τη δύναμη της κοινότητας και της ομαδικότητας. Πιστεύω πως στην Ελλάδα ακόμα δεν έχουμε καταφέρει να φτιάξουμε μια κοινότητα με και για όσους ασχολούνται με το χειροποίητο, εκτός από κάποιες μικρές προσπάθειες και μόνο όταν είναι για φιλανθρωπικό σκοπό. Και κράτησα σημείωση στο μπλοκάκι μου “Όταν γυρίσω να κάνουμε ένα workshop“.

Ένα κοινό γεμάτο από δημιουργικούς ανθρώπους <3 – φωτογραφία από το World of Crafters

Τεχνολογία: Η ενότητα ξεκίνησε με τον Γιάννη Καραλή. Αυτή η εισήγηση ήταν λιγάκι δύσκολη. Αν ήξερες από site, δεν είχε κάτι να σου προσφέρει γιατί ήταν αρκετά γενική και  επιγραμματική. Αν δεν ήξερες από site, μετά τα πρώτα δύο λεπτά σκεφτόσουν αν χρειάζεσαι μεταφραστή για ελληνική εισήγηση γιατί οι 3 στις 5 λέξεις ήταν αγγλικές και άγνωστες. Καταλαβαίνω ότι είναι πολύ δύσκολο σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα να πρέπει να μιλήσεις για ένα θέμα που ίσως θέλει ημερίδα από μόνο του (μην πω ημερίδες ή σεμινάρια) αλλά θα μπορούσε κάποιο μεγάλο κομμάτι να απλουστευθεί όπως το κομμάτι για όλες τις διαθέσιμες πλατφόρμες πώλησης προϊόντων. Και η φωτογραφία είναι ένα θέμα που απαιτεί μεγάλη εκπαίδευση και ίσως πάρα πολλά σεμινάρια για να μάθει κάποιος να φωτογραφίζει σωστά αλλά ο Αλέξης Καμίτσος είχε μαζέψει κάποια πολύ χαρακτηριστικά παραδείγματα για να πει γρήγορα αλλά και με μεγάλη ευστοχία τα πιο sos tips. Η Ελεάννα Κουτσίκου, αν και η πιο αγχωμένη από όλους, έκανε την πιο άρτια παρουσίαση για το πως να γράψει κάποιος ένα tutorial και ένιωθα πως είχα πάει σε ένα πολύ compact και πολύ ταχύρυθμο σεμινάριο. Η Αzra Ahmed μας μίλησε για το Dawanda και χάρηκα γιατί είχα μείνει στο γεγονός ότι είναι γερμανικό μόνο και άρα αφού δεν μιλάω τη γλώσσα, δεν είναι για εμένα. Μπορείτε να δείτε αυτό το ενημερωτικό βιντεάκι για να πάρετε μια μυρουδιά πόσο εύκολο είναι να κάνετε ένα ξεκίνημα και στο Dawanda.

Από αριστερά προς δεξιά: Liana Kabel, Grace Dobush, Azra Ahmed και Alicia diRago

Στο μεσημεριανό μίλησα με φίλους και άλλους που γνώρισα εκεί, υπήρχε πολύ θετικό κλίμα αν και όλοι περιμέναμε το τελευταίο πάνελ με αγωνία. Κατάφερα σχεδόν να αναγκάσω τις ξένες ομιλήτριες να τερματίσουν το μεσημεριανό τους γιατί είχα την ιδέα να τις φωτογραφίσω όλες μαζί στον ήλιο και όχι στο σκοτάδι της αίθουσας.  Ευτυχώς ήταν πολύ γλυκές και δέχτηκαν και χάρηκα πολύ.  Επίσης ήταν μεγάλη χαρά και τιμή για εμένα να “αναγνωρίσω” στο πλήθος και να βρω το κουράγιο να μιλήσω στη Sotomi, έναν άνθρωπο που κάνω follow στο twitter και εκτιμώ αφάνταστα, πολλά χρόνια τώρα.

Οι ειδικοί μας μιλάνε για το μεγάλο αγκάθι της on-line προώθησης

Online marketing: Στο πάνελ ήταν η Αίγλη Μπαλαμάτση, η Σώτω Μητρόγλου, ο Γιώργος Γκριτζάλας και η Θάλεια Γελαδάκη. Είχαν μια φοβερή χημεία μεταξύ τους που ένιωθα ότι τους πετύχαμε να πίνουν καφέ στο σπίτι της συντονίστριας. Και φυσικά μας μιλήσανε για τα social media. Εγώ κράτησα ως βασικά το γεγονός ότι δεν υπάρχει μια συνταγή/συμβουλή που ταιριάζει σε όλους, ότι δεν είναι απαραίτητο να υπάρχουν λογαριασμοί σε κάθε social media αλλά λίγοι και καλοί με ορθή διαχείριση, πως θέλει προσπάθεια και καλή χρήση του μέσου και πολλή έρευνα. Συνέπεια, συνοχή, δέσμευση. Έγραψα πολλές λέξεις στο μικρό και βολικό τετραδιάκι μου και αυτοδεσμεύτηκα ότι θα προσπαθήσω να τις εφαρμόσω για πολλούς και διάφορους λόγους.

Αυτό το panel ήταν και το πιο δύσκολο αλλά και το πιο κοντά σε όλα τα προβλήματα

Ελληνική πραγματικότητα: Αυτό ήταν το πιο δύσκολο κομμάτι της ημερίδας και ήταν και τελευταίο και το περίμενε ο κόσμος πως και πως. Νομίζω πως όλοι είχαν μια πελώρια λαχτάρα να ακούσουν ότι υπάρχει κάποιος νόμος ή κάποιο παραθυράκι νόμου ή κάποιο επιβεβαιωμένο urban legend που να επιτρέπει την πώληση χειροποίητων προϊόντων χωρίς την εμπλοκή της εφορίας και κάποιου ασφαλιστικού φορέα αλλά αυτή η λαχτάρα δεν ικανοποιήθηκε. Αρχικά έγιναν κάποιες αρκετά γενικές τοποθετήσεις από τους συμμετέχοντες στο πάνελ για το φορολογικό και νομικό καθεστώς και μετά μίλησαν κάποιοι χειροτέχνες που έχουν κάνει το μεγάλο βήμα και έχουν κάνει επίσημη έναρξη επιχειρηματικής δραστηριότητας. Και μετά ακολούθησαν οι ερωτήσεις από το κοινό. Ήταν στην πλειοψηφία τους ερωτήσεις φορολογικού περιεχομένου και σκεφτόμουν συνέχεια για ποιο λόγο περιμένει κάποιος μια ημερίδα να λύσει τέτοιες απορίες και δεν απευθύνεται σε έναν ειδικό όπως έναν δικηγόρο ή/και έναν λογιστή. Σημείωνα τις ερωτήσεις και σκεφτόμουν τις απαντήσεις αλλά δυσκολευόμουν πολύ να καταλάβω τι χρειάζεται για να λυθούν αυτές οι απορίες. Και ναι συμφωνώ με την Ηλέκτρα στο ότι στο επόμενο, γιατί θέλω πολύ να γίνει και επόμενο, καλό θα ήταν να κρατήσει 2 μέρες και να υπάρχουν και workshops.

Τα κορίτσια του ftiaxto.gr

Στο τέλος εμφανίστηκαν, όπως και στην αρχή, τα κορίτσια του ftiaxto.gr. Μας μίλησαν για τη δική τους πορεία, που την παρακολουθώ χρόνια τώρα και  χαίρομαι για όλα όσα έχουν κάνει για το χώρο της χειροτεχνίας. Εγώ κρατάω από όλα όσα άκουσα πως αγάπη για το χειροποίητο δεν είναι μόνο αγάπη για τα πράγματα που κάνω εγώ αλλά αγάπη για όλα τα χειροποίητα. Αν εμείς οι ίδιοι που ασχολούμαστε με αυτόν τον χώρο δεν βοηθάμε και δεν ενισχύουμε τους άλλους χειροτέχνες, το χειροποίητο δε θα πάρει ποτέ την αξία που του ανήκει. Εδώ είναι και ο απολογισμός του World of Crafters όπου μπορείτε να βρείτε και πολλές φωτογραφίες. Εγώ να πω πολλά ευχαριστώ, πολλά μπράβο για μια τέλεια διοργάνωση με πολύ διάθεση, επαγγελματισμό και να ευχηθώ να γίνουν και άλλα πολλά ανάλογα.

Να μαι και εγώ δίπλα στην Χριστίνα που ρωτάει κάτι στο πάνελ :) – φωτογραφία από το World of Crafters

Έφυγα γεμάτη από ιδέες, όρεξη και διάθεση. Μου έμεινε μια στεναχώρια για όλες τις αντικειμενικές δυσκολίες που υπάρχουν είτε φορολογικές, είτε νομικές, που εμποδίζουν δημιουργικούς ανθρώπους να κάνουν αυτό που αγαπούν και να ζουν από αυτό. Ένιωσα για ακόμα μια φορά ότι όποιος προσπαθεί να βιοποριστεί στην Ελλάδα από την τέχνη του πρέπει να ζει στη σκιά και στο φόβο ενός φορολογικού συστήματος που μας βλέπει όλους όχι ίσους αλλά ίδιους. Στο μεγάλο ταξίδι του γυρισμού έγραφα διάφορες σκέψεις και προσπαθούσα να βάλω σε μια τάξη όλα όσα με “κυνηγάνε” τελευταία. Και πήρα πολλές μικρές και μεγάλες αποφάσεις, που δεσμεύτηκα να τις κρατήσω.

Και μια από ψηλά! – φωτογραφία από το World of Crafters

Και η πρώτη ήταν να αναζητήσω βοήθεια από άλλους ανθρώπους που έχουν περάσει τις ίδιες δυσκολίες και έχουν καταφέρει να ξεπεράσουν τα πρώτα βουνά-προβλήματα που έρχονται με κάθετι καινούριο. Έτσι γράφτηκα στο σεμινάριο “Online Πώληση και Προώθηση δημιουργιών” στο Πείραμα. Και έκανα αίτηση για να γίνω whimseybox influencer και με δέχτηκαν. Αν σας αρέσει να γράφετε tutorials, σκεφτείτε το. Δεν ξέρω αν έχει αποτέλεσμα αφού έχω μείνει λίγο πίσω στα δημιουργικά μου αλλά γιατί όχι; Επίσης, μου ήρθε μια πρόσκληση να προτείνω ως blogger και creative type προϊόντα, στη στήλη “Products we love” του Dawanda και δέχτηκα με πολύ μεγάλη χαρά. Σήμερα που γράφω αυτό το post βλέπω το in my closet, 5 σειρές κάτω από το Bugs and fishes, το οποίο παρακολουθώ χρόνια και το λατρεύω και δεν το πιστεύω. Βέβαια ήταν απίστευτα δύσκολο να περιοριστώ σε 9-10 δημιουργίες σε ένα site όπως το Dawanda, που συγκεντρώνει αμέτρητους ταλαντούχους ανθρώπους από όλη την Ευρώπη και όχι μόνο.

To in my closet στο Dawanda!

Στη λίστα με όλα όσα θέλω να κάνω υπάρχουν πολλά ακόμα. Θα σας τα λέω σιγά-σιγά γιατί γύρισα, έβγαλα τις φοβίες μου μέσα από την ντουλάπα μου, τις άφησα να φύγουν και να χαρούν τον ανοιξιάτικο καιρό και μπήκα εγώ, να βρω υλικά, να δημιουργήσω, να διώξω και τα άγχη μου για πιο τροπικά κλίματα και φυσικά να διοργανώσω και κανένα workshop γιατί άμα κάνουμε πράγματα μαζί, έχουμε πιο πολλά να μοιραστούμε παρά να χωρίσουμε. Και φυσικά να τσιμπολογήσουμε νόστιμα φαγώσιμα ;)

Μου αρέσει πάρα πολύ να κάνω δώρα. Όταν λέω να κάνω δεν εννοώ να αγοράζω αλλά να τα φτιάχνω μόνη μου. Τα έχω γράψει και εδώ και πλέον αποφάσισα όταν έχω μια συμπαθητική ιδέα, που μου αρέσει ως ιδέα αλλά και ως αποτέλεσμα, να βγάζω και μερικές φωτογραφίες και να γράφω και κάτι για αυτό μήπως και σας “ανοίξω” την όρεξη να κάνετε κάτι ανάλογο ή σας ξεσηκώσω να το δοκιμάσετε και εσείς.

Έτοιμο το pink kit για μια pink μέλλουσα

Το σημερινό post είναι αφιερωμένο σε ένα δώρο γενεθλίων που τη στιγμή που ήμουν στην αγορά και έψαχνα να βρω κάτι όμορφο και χειροποίητο να δωρίσω, μου ήρθε ένα μήνυμα στο κινητό που με ενημέρωνε ότι ορίστηκε η ημερομηνία γάμου. Όχι η δική μου αλλά της κοπέλας που είχε και τα γενέθλια. Κάθισα σε ένα παγκάκι, έβγαλα το πολύτιμο μου τετραδιάκι και άρχισα να γράφω ιδέες και σκέψεις για αυτό το δώρο που πλέον είχε αποκτήσει ένα προγαμιαίο χαρακτήρα.

Σχέδιο Δράσης

Ορίστε τον προϋπολογισμό σας με βάση τις δικές σας δυνατότητες. Είναι η απάντηση στην ερώτηση «Πόσα χρήματα αντέχω και θέλω να δώσω για αυτό το δώρο;». Είναι σημαντικό να ξέρετε από την αρχή τα όρια σας.

Αν αποφάσιζα να πάρω ότι ροζ έβρισκα μπροστά μου θα ήθελα μεταφορική

Αν έχετε περάσει από αυτή τη διαδικασία, του γάμου και των προετοιμασιών, έχετε πολλά περισσότερα να προτείνετε από εμένα. Προσπαθήστε να θυμηθείτε καθημερινές ή και όχι δυσκολίες και πράγματα που σας έδωσαν ανακούφιση, τα πράγματα που χρειαστήκατε και δεν είχατε. Από τα πιο μικρά μέχρι τα πιο μεγάλα. Σίγουρα το δώρο που θα φτιάξετε δε θα είναι η λύση σε κάθε πρόβλημα μέχρι τη μέρα του γάμου αλλά μπορεί να είναι η πρόταση για την αντιμετώπιση προβλημάτων. Εγώ σκέφτηκα:

• Πολύ τρέξιμο = να της πάρω προϊόντα περιποίησης ποδιών.
• Πολύ γκρίνια και μουρμούρα = να της πάρω ακουστικά.
• Πολύ κούραση = να της πάρω διάφορα για το μπάνιο.
• Πολύ συγκίνηση = ας έχει το χαρτομαντηλάκι της.
• Πολύ ψάξιμο = ίσως χρειαστεί ένα τετραδιάκι να κρατάει σημειώσεις.
• Πολύ ένταση = να έχει και κάτι να γελάει.

Μερικές σκέψεις για τα διάφορα του κουτιού

Προσπαθήστε να βρείτε κάποια δεδομένα που την χαρακτηρίζουν. Εγώ είχα να διαπραγματευτώ το ροζ που είναι το αγαπημένο της χρώμα και όπως λέει και η ίδια είναι η στάση ζωής της. Μπορεί να είναι ένα χρώμα, ένα σχέδιο, ένα μότο, ένα βιβλίο, μια ταινία ή κάτι που ξέρετε ότι αγαπάει πολύ ή και το αντίθετο. Ας δώσω μερικά παραδείγματα:

• Αν αγαπούσε τα παγωτά (όπως εγώ) θα φρόντιζα να βρω ταιριαστές κόλλες περιτυλίγματος ή θα έφτιαχνα με παγωτάκια, αυτοκόλλητα, μικρά παγωτάκια πάνω στα δωράκια, θα έγραφα λογάκια σε ξυλάκια από παγωτάκια (που πρώτα θα είχα φάει) κ.λπ.
• Αν αγαπούσε τα παραμύθια (όχι τελείως τυχαίο παράδειγμα) θα έψαχνα παλιά βιβλία με εικονογραφημένα παραμύθια για να ξεσηκώσω εικονογραφήσεις και κειμενάκια τα οποία μπορεί να τα χρησιμοποιούσα είτε ως περιτύλιγμα, είτε ως επένδυση στο κουτάκι που θα χωρούσε όλα όσα ήθελα να βάλω, είτε για να τα κάνω χρηστικά αντικείμενα όπως σελιδοδείκτες ή άλλα πράγματα.
• Αν αγαπούσε κάποιον ήρωα όπως τον Indiana Jones (επίσης καθόλου τυχαίο παράδειγμα) θα έκανα λίστα με όλα τα αξεσουάρ του για να τα φτιάξω με διάφορα υλικά (χωρίς να ξεχάσω το όπλο) και θα προσπαθούσα να τα συνδυάσω με τις περιπέτειες που θα περάσει κατά την προετοιμασία του γάμου.

Ο δημιουργικός χαμός με όλα τα υλικά μαζί!

Αρχίστε την έρευνα. Ξεκινήστε από το θείο γούγλη που πάντα έχει να προτείνει τα καλύτερα και συνεχίστε στα μαγαζιά της περιοχής σας και μη ξεχάσετε την ντουλάπα σας. Αν είστε όπως εγώ, που κρατάω τα πάντα, μήπως κάτι χρειαστούν, μπορεί να μη χρειαστεί να ψωνίσετε κάτι αλλά να τα έχετε όλα ήδη στο σπίτι σας. Θα σας το αποδείξω πως συμβαίνει αυτό το μαγικό, σε άλλο post που ετοιμάζω, πάλι με δωράκι για αγαπημένα πρόσωπα. Θα περιμένω λίγο να τα παραλάβουν για να μη τους χαλάσω την έκπληξη.

Σιγά σιγά φτιάχνονται όλα!

Ορίστε μια ή δύο ημέρες που θα αφιερώσετε σε αυτό το δωράκι. Βασικά χαρίστε αυτές τις ημέρες στον εαυτό σας. Η διαδικασία είναι τόσο ευχάριστη που όταν ολοκληρωθεί το δώρο θα έχετε χαρεί περισσότερο από τον τελικό αποδέκτη. Εγώ έκανα τα ψώνια το απόγευμα της μιας μέρας και ολοκλήρωσα το κουτάκι την επόμενη. Ήταν ένα πολύ δημιουργικό και χαρούμενο διήμερο. Τα υπόλοιπα τα αφήνω σε εσάς.

Οι λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά

 Tips:

• Τα δωράκια kit (όπως τα έχω ονομάσει), που περιλαμβάνουν πολλά μικρά δωράκια, είναι απείρως πιο όμορφα και χαριτωμένα αν το κάθε αντικείμενο είναι συσκευασμένο. Ο αποδέκτης νιώθει ότι ανοίγει ένα τσουβάλι με άπειρα δώρα και αυτό από μόνο του είναι αξία ανεκτίμητη. Γίνεται και πάλι παιδί. Πριν ξεκινήσετε να αμπαλάρετε ρίξτε μια ματιά εδώ και εδώ για να πάρετε διάφορες ιδέες που ξεφεύγουν από το κλασσικό.
• Λογάκια. Το πιο τέλειο δώρο του κόσμου, με το πιο τέλειο αμπαλάζ θέλει λογάκια. Θέλει τη σκέψη σας και τα λογάκια σας. Είτε είναι αστεία είτε είναι συγκινητικά, ανορθόγραφα (καλό είναι να αποφεύγεται) ή ασύντακτα (και αυτό επίσης) είναι εσείς και οι σκέψεις σας και αυτό είναι το πραγματικό σας δώρο. Εγώ προτιμώ να τα γράφω στον υπολογιστή και να τα εκτυπώνω (γιατί φοβάμαι τα ορθογραφικά) αλλά και το χειρόγραφο έχει τη μοναδική του ομορφιά.
• Προσοχή στα φαγώσιμα και ειδικά τους ζεστούς μήνες. Έχουν δύο κινδύνους που πραγματικά μπορεί να σας χαλάσουν την έκπληξη. Ο πρώτος είναι να λιώσουν/χυθούν/απλωθούν/χαλάσουν γιατί ο αποδέκτης μπορεί να μη το ανοίξει άμεσα το δωράκι. Αν ας πούμε διαλέξατε κάτι που θέλει ψυγείο είναι λίγο κρίμα να πρέπει να μπει όλη η κατασκευή σας στο ψυγείο για να μη χαλάσει. Ο δεύτερος κίνδυνος έχει να κάνει με εσάς και πιο συγκεκριμένα με εμένα. Αν τα φαγώσιμα είναι γλυκά στο τέλος πάντα κάτι λείπει. Μόνο η Casper85 μπορεί να καταλάβει (τώρα που διαβάζει όλα αυτά και βλέπει τις φωτογραφίες) τι έλειπε από το τελικό δωράκι. Είμαι κρίμα το ξέρω αλλά είμαι και λιγουράκι και έπρεπε να το δείξω και σε αυτό το δώρο :P
• Όταν έκανα την πρώτη μου μεγάλη μετακόμιση και έφτιαξα για πρώτη φορά το σπιτάκι μου, μόνη μου, έκανα όσο πιο οργανωμένη και προσεγμένη δουλειά μπορούσα να μη μου ξεφύγει κάτι και να μη ξεχάσω κάτι. Όσοι με ξέρουν από κοντά ξέρουν ότι είμαι πολύ οργανωτικό άτομο και ειδικά σε τέτοια πράγματα. 12:00 το βράδυ και μόλις είχε τελειώσει το πρώτο μου ever πλυντήριο, στο ολοκαίνουριο και πλήρως εξοπλισμένο σπιτάκι μου, ανακάλυψα ότι δεν είχα σκεφτεί τα μανταλάκια. Θέλω να πω ότι υπάρχουν πράγματα πολλή μικρής αξίας που είναι απολύτως χρήσιμα και δεν τα σκεφτόμαστε. Σκεφτείτε τα εσείς σε όποιο kit θα αποφασίσετε να κάνετε. Σίγουρα θα χαρίσετε χαμόγελα.

Σας προτρέπω να το δοκιμάσετε μια φορά να κάνετε κάτι τόσο προσωπικό. Να βάλετε κάτω όλες σας τις ιδέες και να ψάξετε και άλλες και να υλοποιήσετε όσες θέλετε ή όσες μπορείτε. Θα το χαρείτε πάρα πολύ. Άμα μπορώ να βοηθήσω κάπου θα χαρώ πολύ. Ρωτήστε με ό,τι θέλετε. Στη σελίδα στο facebook, πάρα πολλοί και πολλές μου στέλνουν ερωτήσεις, απορίες και το χαίρομαι πάρα πολύ. Μπορείτε να μου στείλετε και email. Ακόμα και αν δεν μπορώ να βοηθήσω εκείνη τη στιγμή, θα ψάξω και όλο και κάτι θα βρω. Και να το ξέρετε ότι το μόνο πράγμα που μπορεί να πάει στραβά σε ένα τέτοιο εγχείρημα είναι να μην αρέσει στον τελικό αποδέκτη αλλά να τι πρέπει να σκεφτείτε αν σας συμβεί αυτό το παράδοξο.

Και έχω και ένα μικρό νέο! Αποφάσισα να ξεκινήσω το in my closet newsletter. Δεν έχω αποφασίσει ακόμα την περιοδικότητα του αλλά έχω πάρα πολλές ιδέες για το περιεχόμενο του. Θα είναι ένα ποτ πουρί των καλύτερων ιδεών και προτάσεων από όλα όσα ψάχνω και ανεβάζω στη σελίδα στο facebook, στο pinterest, στο tumblr, στο instagram και στο twitter. Θα ανακοινώνω από εκεί τους νέους και φρέσκους διαγωνισμούς για κάτι, τα μελλοντικά workshops, που θα είναι πολλά και άλλα διάφορα ακόμα. Μη το χάσετε λοιπόν! Κάντε εγγραφή εδώ.

Μετά τα απανωτά workshops του Δεκεμβρίου, ακολούθησε μια δύσκολη περίοδος, που δεν μπορούσα να προγραμματίσω τίποτα. Όμως, στο πίσω μέρος του μυαλού μου, είχα ένα workshop. Όχι κάποιο συγκεκριμένο. Να κάνουμε ένα workshop. Και το σκεφτόμουν συνέχεια μέχρι που βρέθηκε ένα Σάββατο, χωρίς επαγγελματικές, οικογενειακές, προσωπικές, κοινωνικές και εκλογικές υποχρεώσεις και σκέφτηκα ή τώρα ή ποτέ! Πρέπει να κάνουμε ένα πριν φύγει η Άνοιξη. Το λαχταρούσα πολύ και όλοι όσοι έχουν έρθει σε workshop, με ρωτούσαν «πότε θα γίνει το επόμενο;» με παράπονο. Έτσι ορίστηκε η 10/5 ως ημέρα workshop και άρχισε η δημιουργική διαδικασία της αναζήτησης του τι θα κάνουμε.

Σας το έχω πει ότι λατρεύω τα μπαλόνια;

Αποφάσισα αυτό το workshop να μη το ανακοινώσω από τη σελίδα στο facebook. Τα Χριστούγεννα είχα στεναχωρηθεί πολύ που λάμβανα συνέχεια emails από ενδιαφερόμενους και έπρεπε να απαντήσω ότι έχει γεμίσει η κουζίνα και δε χωράνε άλλοι. Ένιωθα ότι έδιωχνα τον κόσμο από κάτι που αγαπάω να κάνω αλλά η καημένη η κουζινούλα χωράει με το ζόρι 20 άτομα. Κάποιοι είχαν προλάβει να δηλώσουν συμμετοχή στο upcycle it και έτσι είχα νιώσει καλύτερα μεν αλλά τώρα δε θα είχα αυτή την ευκαιρία. Όσο περισσότεροι άνθρωποι δηλώνουν με λαχτάρα ότι θέλουν να έρθουν σε ένα workshop, τόσο περισσότερο χαίρομαι και μετά τόσο περισσότερο αγχώνομαι που θα χωρέσουν. Με βλέπω μια μέρα να κάνω όλο το σπίτι, μια κουζίνα.

Το τραπέζι της δημιουργίας χωρίς τους δημιουργούς, δηλαδή τακτοποιημένο!

Και τι θα κάναμε; Κάποια στιγμή, χωρίς να μπορώ να θυμηθώ πότε ακριβώς, φτιάχτηκε ένα group στο facebook με όλους και όλες τους συμμετέχοντες κάποιου workshop. Εκεί, λοιπόν έριξα την ημερομηνία και εκεί πέταξα και τις πρώτες ιδέες που μου είχαν αρέσει για να αποφασίσει ο κόσμος, τι θέλει να κάνει. Και η ιδέα που ψηφίστηκε από τους περισσότερους ήταν μπολάκια με χαρτί. Ήξερα ότι θα είναι ένα πολύ χαλαρό workshop γιατί η ιδέα φαινόταν απλή αλλά ήθελα να αλλάξω λίγο τη διαδικασία για να γίνει ακόμα πιο διασκεδαστική.

Τα δύο δοκιμαστικά μου αφού πρώτα τα γέμισα με πολύχρωμα διάφορα

Τι χρησιμοποιήσαμε:

• Μπαλόνι αντί για μπολάκι για το «καλούπι». Τα μπαλόνια είναι χρώμα και χαρά και παιχνίδι.
• Χαρτιά. Όχι χαρτονάκια αλλά λεπτά χαρτιά από κόλλες περιτυλίγματος, χαρτιά scrapbooking, παλιά βιβλία, εφημερίδες, χαρτί αφής και γενικά ό,τι χαρτί είχαμε.
• Ατλακόλ πάρα πολύ καλά νερωμένη και ανακατεμένη.
• Ένα κομμάτι (15x15cm) χοντρό χαρτόνι συσκευασίας.

Η ανακύκλωση μου στα πουά για να έχουν όλοι ατλακόλ και parking για τα πινέλα τους!

Εργαλεία:

• Καπάκια από βαζάκια για να κόψουμε κυκλάκια
• Μολύβι για να σχεδιάσουμε τα κυκλάκια.
• Ψαλίδι.
• Πινέλο για την ατλακόλ.

Πρώτα να σταθεροποιήσετε το μπαλόνι

Πως να κάνετε μπολάκια από χαρτί:
1. Αρχικά ψαχουλέψτε τα χαρτιά που έχετε σπίτι. Τα πάντα όλα. Γίνεται και με απλό, άσπρο χαρτί φωτοτυπικού. Τέτοιες κατασκευές με κάνουν να μη πετάω ούτε κομματάκι από τις κόλλες περιτυλίγματος από τα δωράκια που μου κάνουν. Επίσης στα περιοδικά κρύβονται πολύ ωραίες σελίδες με πολύ όμορφα σχέδια.
2. Διαλέξτε ένα καπάκι από βαζάκι που να μην είναι πολύ μεγαλύτερο από 5cm διάμετρο και χρησιμοποιήστε το για να «χαράξετε» τα κυκλάκια σας στα χαρτιά που διαλέξατε.
3. Κόψτε αρκετά. Θα έλεγα πάνω από 15-20 για να έχετε και εναλλακτικές και να κάνετε και σχεδιάκια πάνω στο μπολάκι.

Πάρα πολύ ατλακόλ παντού!

4. Φουσκώστε ένα μπαλόνι αλλά μη το παρακάνετε. Να μπορείτε να το κλείσετε.
5. Κόψτε από ένα παλιό χαρτόκουτο ένα τετραγωνάκι μεγέθους περίπου 15x15cm και χωρίστε το με ένα μολυβάκι σε 4 περίπου ίδια τετράγωνα. Έχετε μπροστά σας 4 γραμμούλες που ενώνονται στο κέντρο. Την μια από αυτές κόψτε την από έξω μέχρι το κέντρο. Εκεί θα περάσετε το δεσιματάκι του μπαλονιού για να λειτουργήσει σα βάση και να στέκεται το μπαλονάκι σας. Βάλτε τον κόμπο του μπαλονιού κάτω από το χαρτονάκι για καλύτερη στήριξη.
6. Αραιώστε σε ένα βαζάκι την ατλακόλ σας, πάρτε το πινελάκι σας και ένα βαζάκι με καθαρό νερό και είστε έτοιμοι να αρχίσετε.

Και με αφής αλλά προσοχή στα χεράκια και το χρώμα!

7. Από το πιο ψηλό μέρος του μπαλονιού (αυτό που θα γίνει και ο πάτος του μπολ σας) απλώστε μια καλή στρώση ατλακόλ (επιφάνεια όσο 2-3 κυκλάκια) και όσο είναι υγρή ακουμπήστε τα πρώτα χαρτιά. Μόλις τα ακουμπήσετε, περάστε με το πινελάκι μια γενναία δόση ατλακόλ από πάνω.
8. Συνεχίστε έτσι κυκλικά προς το υπόλοιπο μπαλόνι μέχρι να έχετε ένα μπαλόνι γεμάτο κατά το μισό τουλάχιστον με χαρτί, πολύ βρεγμένο από ατλακόλ. Σας το υπόσχομαι πως όταν στεγνώσει η ατλακόλ θα γίνει διαφανής.
9. Αφήστε κάπου να στεγνώσει τουλάχιστον για 5-6 ώρες με το χαρτονάκι του. Άμα δε στέκεται καλά λόγω βάρους περάστε και δεύτερο χαρτονάκι από κάτω.
10. Πιάστε καλά και σφιχτά το μπαλονάκι που περισσεύει κάτω από το χαρτονάκι και κόψτε το πολύ προσεκτικά με ένα ψαλιδάκι. Όχι για να σκάσει αλλά για να αρχίσει να αδειάζει ο αέρας λίγο λίγο. Το ζουλάτε πολύ προσεκτικά και ψάχνετε να βρείτε την μια άκρη που έχει αποκολληθεί (όπως ξεφουσκώνει το μπαλόνι) για να αρχίσετε, σιγά-σιγά να αποκολλάτε το χαρτί από το μπαλόνι.

Καλό στέγνωμα πριν κάνετε κάτι και κυρίως να μην ακουμπάει κάπου!

Tips:

• Τα χαρτιά που γυαλίζουν μπορεί να σας δυσκολέψουν λίγο γιατί δεν απορροφούν καλά την ατλακόλ. Επιμείνετε περισσότερο και στρώστε πιο παχύ στρώμα κόλλας μέχρι να μαλακώσουν.
• Απλώστε κάτι για προστασία στην επιφάνεια ή στο τραπέζι που θα δουλέψετε το μπολάκι σας. Η ατλακόλ θα αρχίσει να τρέχει παντού όταν αρχίσετε.
• Όταν έρθει η ώρα της αποκόλλησης μη χρησιμοποιήσετε αιχμηρά αντικείμενα αλλά τα δάχτυλά σας για να το αποκολλήσετε τελείως. Ίσως τσαλακωθεί λίγο ή ίσως χρειαστεί σε ένα σημείο να το σκίσετε λιγάκι για να το αποκολλήσετε. Θα το διορθώσετε μετά. Όταν φύγει το μπαλόνι μπορείτε να το κόψετε κυκλικά για να το διορθώσετε.
• Αν το μπαλόνι σας ζορίζει και σας δυσκολεύει πολύ στο να το κουμαντάρετε, πάρτε ένα μπολ από τη κουζίνα και καλύψτε το με μεμβράνη. Θα κάνει την ίδια δουλειά και δε θα σας φεύγει από τα χέρια.
• Μην αφήνετε μεγάλα κενά όταν τοποθετείτε τα κυκλάκια / χαρτάκια. Ας ακουμπάνε και το ένα πάνω στο άλλο. Θα το κάνουν το μπολ πιο ανθεκτικό.
• Το χαρτί αφής βγάζει χρώμα όταν βρέχεται με την ατλακόλ. Και βγαίνει κάπως δύσκολα με πολύ πλύσιμο και τρίψιμο. Φορέστε γαντάκια άμα σας ενοχλεί πολύ.
• Αν γράψετε κάτι με μαρκαδόρο διαρκείας πάνω στο μπαλόνι πριν αρχίσετε, θα μεταφερθεί στο εσωτερικό του μπολ για πάντα. Αναζητήστε το χαμογελάκι στις φωτογραφίες του μπλε μπολ. Από λάθος μου βγήκε αλλά την επόμενη φορά θα ζωγραφίσω διάφορα.

Η διαδικασία με το χαρτί αφής και το χαμογελάκι!

Εναλλακτικές λύσεις:

• Μπορείτε να κάνετε ένα ημιδιάφανο μπολ με χαρτί αφής. Η μόνη διαφορά είναι ότι θα κόψετε σε πολλά τριγωνάκια το χαρτί αφής και θα κολλάτε πρώτα την μυτούλα στον πάτο και μετά το υπόλοιπο. Θέλει τουλάχιστον 2-3 στρώματα για να γίνει ανθεκτικό μεν αλλά να μη χάσει την ημιδιαφάνειά του. Φυσικά μπορείτε να το διακοσμήσετε με ότι άλλο σχέδιο θέλετε.
• Αν το χαρτί αφής το αφήσετε να στεγνώσει και το περάσετε ξανά με 2 στρώσεις ακόμα (χωρίς να ξεφουσκώσει το μπαλόνι), το μπολάκι θα γίνει πολύ σκληρό.
• Τα κυκλάκια δεν είναι απαραίτητο να είναι ίδια σε μέγεθος. Βασικά δεν είναι καν απαραίτητο να είναι κυκλάκια αλλά μπορούν να είναι τετραγωνάκια ή ότι άλλο σχέδιο θέλετε. Απλά κρατήστε τα μικρούλια για να μη ζοριστείτε στο «άπλωμα» τους στο μπαλονάκι.
• Όταν στεγνώσει καλά και αποκολληθεί και το μπαλόνι μπορείτε να το βάψετε (εσωτερικά ή/και εξωτερικά) με ακρυλικά αλλά όχι πολύ αραιωμένα με νερό. Αυτό θα στρώσει και τις ελαφριές τσαλάκες που μπορεί να κάνει το μπολ όταν βγει το μπαλόνι.
• Λίγο πιο δύσκολο αλλά με πολύ ωραίο αποτέλεσμα είναι αν δοκιμάσετε με πολύ λεπτές λωρίδες κυκλικά.
• Αν θέλετε να έχει μέσα και έξω σχέδια θα πρέπει να περάσετε πρώτα ένα στρώμα με χαρτί που το σχέδιο θα κολλάει πάνω στο μπαλόνι και μετά (όσο ακόμα είναι υγρό) ένα στρώμα χαρτιού που το σχέδιο θα το βλέπετε.
• Εσείς έχετε διακορευτή ή τρυπητήρι χαρτιών; Τα κρατάτε εκείνα τα πολύ μικρά χαρτάκια που γεμίζει; Αν όχι πολύ κακώς, γιατί φαίνεται να έχει πολύ πλάκα αυτό.

4 μπολάκια στεγνώνουν!

Μας πήρε περίπου 1 ωρίτσα αλλά είχαμε διάφορα απίστευτα φαγώσιμα και έτσι κάναμε μικρά διαλείμματα για να σκεφτούμε ιδέες για τη διακόσμηση του μπολ. Αν και όλα τα φαγώσιμα ήταν πεντανόστιμα και τα είχαν φτιάξει με τα χεράκια τους όσες ήρθαν και έστειλε ενισχύσεις και το αγαπημένο μου «Με το δάχτυλο στο βάζο», την παράσταση την έκλεψε μια πολύ ιδιαίτερη τούρτα που παραγγείλαμε 5 φίλες για τα γενέθλια της Ban Al που έπεφταν μεσοβδόμαδα και δεν ξέραμε πότε θα τα γιορτάσει. Την τούρτα την ετοίμασε μια πολύ αγαπημένη καλλιτέχνης, η Christie, που για μια εβδομάδα συνέλεγε πολύ προσεκτικά πληροφορίες για την εορτάζουσα από εμάς, για να την κάνει όσο το δυνατό πιο κοντά στην Ban Al και φυσικά το πέτυχε. Δεν βρίσκαμε το κουράγιο να την κόψουμε και να τη φάμε αλλά τελικά τα καταφέραμε.

Μια τούρτα υπερπαραγωγή! <3

Εγώ να πω ένα τεράστιο ευχαριστώ σε όλους, παλιούς και καινούριος, που ήρθαν στην κουζίνα, που φτιάξαμε πράγματα μαζί, τσιμπολογήσαμε φαγώσιμα και περάσαμε για μια ακόμα φορά τέλεια. Μπορείτε να δείτε εδώ όλα τα μπολάκια που φτιάχτηκαν, με αλφαβητική σειρά και έχω κρατήσει θέσεις για δύο ακόμα μπολάκια που ξέρω ότι στεγνώνουν! Θα κάνω edit και θα ανεβάσω τη τελική εικόνα όταν έχω και τις δύο τελευταίες συμμετοχές. Aκόμα μετανιώνω που δεν πήρα στο κατόπι, για να φωτογραφίσω, όσες έφυγαν με λεωφορείο και με ένα μπαλονάκι με καπέλο στο χέρι :)

Όλα τα μπολάκια μαζί!

Ελπίζω να σας δω και στο Etsy Craft Party, που θα γίνει αρχές Ιουνίου και θα συμμετέχω, αλλιώς συντονιστείτε με τη σελίδα στο facebook και γραφτείτε στο newsletter γιατί ετοιμάζω ένα outdoor workshop ή όπως το λέμε μεταξύ μας «στα γρασίδια», τέλη Ιουνίου και είναι κρίμα να το χάσετε. Αν και σε ανοιχτό χώρο δε χωρέσουν όλοι όσοι έχουν διάθεση να έρθουν, θα το σκεφτώ να αναζητήσω και γήπεδο! Που θα πάει, θα χωρέσουμε όλοι!

Για κάποιο λόγο όλες μου οι αναμνήσεις έχουν μυρουδιά. Μπορεί να μην έχω πολλές εικόνες από την παιδική μου ηλικία αλλά μύριζε λεμόνι και χαμομήλι. Το σχολείο μου ήταν μέσα στο δάσος και έτσι για χρόνια όταν μύριζα ρετσίνι, σκεφτόμουν σχολείο και με έπιανε μια ξαφνική ταχυκαρδία. Η μαμά μου, μου μύριζε ζεστό φρέσκο ψωμί και σακούλα χάρτινη με φρούτα από τη λαϊκή. Ο μπαμπάς μου, μου μύριζε καπνό και κάρβουνο. Επίσης μου αρέσει ο καιρός που μυρίζει βροχή, η παγωνιά που μυρίζει χιόνι. Και λατρεύω όλα τα αρωματικά φυτά. Χουφτώνω ξένους βασιλικούς που είχαν την ατυχία να βρεθούν στο δρόμο μου. Το παραδέχομαι. Δεν μπορώ να αντισταθώ στην μυρωδιά που αφήνει στα χέρια μου.

Και δύο δωράκια bonus!

Τα τελευταία χρόνια, πολλοί άνθρωποι, φίλοι μου αποφάσισαν να φύγουν από την Ελλάδα. Αναζήτησαν την τύχη τους σε άλλες χώρες και σε άλλες πόλεις είτε κάπου κοντά, είτε κάπου πολύ μακριά. Τόσο ώστε να μην μπορώ να στείλω ένα sms και να πω “Πάμε για έναν καφέ;” και να μπορούν ή να μπορώ να πάω ως εκεί, χωρίς δεύτερη σκέψη. Και μου λείπουν πολύ αλλά ζούμε σε μια ευλογημένη εποχή, που η τεχνολογία έχει μειώσει τις αποστάσεις και τους βλέπω, μαθαίνω καθημερινά τα νέα τους, μιλάμε ή γράφουμε ο ένας στον άλλον και έτσι κάπως παρηγοριέμαι. Αλλά μου λείπει η μυρουδιά τους και αυτό δεν είναι εύκολο. Τώρα πρόσφατα, ένα πολύ αγαπημένο μου ζευγαράκι, έφυγε για την Κίνα. Όταν μου το ανακοίνωσαν μου ήρθε νταμπλάς.  Ζορίστηκα πολύ να μην πανικοβληθώ και να μη το δείξω γιατί σκεφτόμουν ότι το τελευταίο πράγμα που θα ήθελαν να τους συμβεί θα ήταν ο πανικός των άλλων. Είχαν αρκετό και από μόνοι τους εν όψη της μεγάλης αλλαγής.

Τα αγαπημένα μου αρωματικά

Και άρχισε να με “τρώει” μια ιδέα. Ότι εκεί στην άλλη άκρη του κόσμου, θα τους λείπουν πολλά πράγματα. Θα έχουν μια μόνιμη νοσταλγία. Θα θέλουν κάπως να νιώθουν κοντά και ας είναι τόσο μακριά. Και όσο τα σκεφτόμουν αυτά μου μύριζε ρίγανη. Ήθελα να κάνω ένα kit με κάποια πραγματάκια από Ελλάδα και όσο το σκεφτόμουν και το σχεδίαζα, μου μύριζε θυμάρι. Όμως τα αρωματικά δεν ήταν αρκετά. Ήθελα να είναι μια υπερπαραγωγή. Μια καλή και γενναία δόση Ελλαδίτσας. Και μπήκα στην ντουλάπα μου και ψαχούλεψα πολύ μέχρι που βρήκα όλα όσα ήθελα και άρχισε η δημιουργική διαδικασία της κατασκευής ενός κουτιού με άρωμα, γεύση και όψη Ελλάδας.

Τα κουτάκια μου και τα υλικά μου

Υλικά:

• Ένα παλιό κουτί. Εγώ συγκεκριμένα χρησιμοποίησα ένα παλιό κουτί για 2 μπουκάλια κρασί που κάποτε ήρθε ως εταιρικό δώρο στην εργασία μου. Να τα μαζεύω όλα και από εκεί. Βολεύουν πολύ τα κουτιά που δεν είναι κολλημένα με κόλλα αλλά συναρμολογούμενα αλλά δεν είναι απαραίτητα.
• Χάρτες Ελλάδας. Για ένα κουτί και το περιεχόμενό του χρειάστηκα 2 χάρτες Ελλάδας από αυτούς που μοιράζουν στις Περιφερειακές Υπηρεσίες Τουρισμού του Ε.Ο.Τ.
• Ατλακόλ. Καλά αραιωμένη για να απλώνεται εύκολα.
• Πλατιά κολλητική ταινία. Είχα μια ασημί που κυκλοφορεί και με βόλεψε πολύ χρωματικά. Γνωστή και ως duct tape.
• Υφασμάτινη κολλητική ταινία με σχέδια. Από αυτές πλέον έχω μεγάλη συλλογή οπότε απλά διάλεξα ταιριαστά σχέδια. Γνωστή και ως washi tape.
• Πλαστικά σακουλάκια. Στα είδη συσκευασίας πουλάνε σε διάφορα μεγέθη και μάλιστα υπάρχουν και με σφράγισμα, γνωστά και ως zip lock αλλά εγώ προτίμησα τα τελείως ανοιχτά γιατί είχα άλλες προθέσεις.
• Αυτοκόλλητα γραμματάκια από αφρώδες υλικό. Είναι βολικά, κολλάνε παντού, είναι πολύχρωμα και πάντα θέλω να “γράψω” κάτι και μου λείπει ένα στην καλύτερη, πέντε έξι στην χειρότερη, γράμματα.

Εργαλεία:

• Ψαλίδι απλό και ψαλίδι που κόβει σχεδιάκια.
• Πινέλο φαρδύ για το άπλωμα της ατλακόλ.
• Μανταλάκια για κολλήσουν καλά κάποια σημεία.
• Μολυβάκι.
• Συρραπτικό.
• Καπάκι από βαζάκι για να σχεδιάζω τα κυκλάκια μου.

Το κουτί του kit βήμα-βήμα

1. Άνοιξα το κουτάκι μου και άρχισα να απλώνω λίγο λίγο κόλλα σε οριζόντιες γραμμές με το πινέλο.
2. Πριν στεγνώσει η κόλλα, στρώσιμο του χαρτιού και καλό πάτημα με το χέρι για να μην κάνει κενά αέρα.
3. Σιγά-σιγά κόλλησα όλο το χάρτη στην επιφάνεια, αφήνοντας περιθώριο γύρω-γύρω.
4. Στα ακριανά μέρη κόλλησα πλατιά κολλητική ταινία έτσι ώστε να μπορεί να γυρίσει και προς τη μέσα πλευρά και να “σφραγίσει” τις άκρες. Έκοψα ότι εγκοπές είχε και το κουτί.
5. Δίπλωσα καλά την ταινία για να μην “πετάει” και ανοίξει.
6. Πέρασα και επιπλέον στρώσεις ταινίας στα σημεία που είτε δεν έφτασε ο χάρτης, είτε είχα ανασφάλεια ότι θα τριφτούν κατά το δίπλωμα.
7. Σε όλα τα σημεία (εξωτερικά) που το κουτί θα διπλωνόταν πέρασα υφασμάτινη κολλητική ταινία για να τα ενισχύσω.
8. Επειδή το κουτί δεν είχε κόλλα στα διπλώματα αλλά συναρμολογούνταν με εγκοπές, έβαλα κόλλα σε κάποια σημεία για να το “σφραγίσω” καλά γιατί πλέον με την επιπλέον στρώση χαρτιού δεν έκλεινε καλά.
9. Για να μην κάθομαι να τα κρατάω όσο στεγνώνει η κόλλα, χρησιμοποίησα μανταλάκια.

Ένα πολύ αγαπημένο εργαλείο, το καπάκι από ένα βαζάκι

Όσο τα κουτιά (γιατί έκανα 3) στέγνωναν πιάστηκα με τη συσκευασία του περιεχόμενου. Τα αρωματικά μου θα έμπαιναν σε σακουλάκια πλαστικά αλλά ήθελα να έχουν κάτι και αυτά, από Ελλάδα. Έβαλα το χάρτη κάτω και άρχισα με  το μολυβάκι και ένα κατάλληλου μεγέθους καπάκι να σχεδιάζω κυκλάκια γύρω από περιοχές που ήξερα ότι σήμαιναν κάτι για τους αποδέκτες. Καταγωγή, φοιτητικά χρόνια, μια εκδρομή. Αφού σχεδίασα τα βασικά, έκοψα και άλλα κυκλάκια από περιοχές που υπήρχε χώρος. Και τα έκοψα ένα ένα με το ψαλιδάκι που κόβει σχεδιάκια. Και για να μη στεναχωριέμαι που δεν κόβω ίσια επειδή είμαι βιαστική αλλά και για να είναι πιο όμορφα. Η λεπτομέρεια κάνει τη διαφορά.

Έτοιμα τα υλικά για συσκευασία!

Στο σπίτι έχω πάντα ρίγανη από τη μεσαία μου αδερφή και λεβάντα από τη μεγάλη μου. Φρεσκοαποξηραμένες από τα χεράκια μου και με πάρα πολύ έντονο άρωμα. Σας το είπα ότι η λεβάντα μου θυμίζει καλοκαιρινή μπουγάδα; Χρειαζόμουν και άλλα και έτσι έκανα μια λίστα και έριξα μια επίσκεψη σε μαγαζιά για βοτάνια. Στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, υπάρχουν πολλά μαζεμένα κοντά στα Λουλουδάδικα και στη Λ. Σοφού. Δεν έχω κάποιο συγκεκριμένο να σας προτείνω αλλά σας προτρέπω να πάτε εκεί και να εμπιστευθείτε τη μύτη σας. Έτσι πήρα διάφορα και καθώς περπατούσα, μου έσπασε τη μύτη ένα παλιό καφεκοπτείο και είπα “γιατί όχι”; Κάπως έτσι βρέθηκα και με παστελάκια και κάποια ακόμα πραγματάκια.

Όλα τα υλικά γύρω γύρω όπως πάντα μου αρέσει να φτιάχνω πράγματα

Είχε μια υπέροχη μέρα και ήθελα να ολοκληρώσω τα κουτιά στο μπαλκόνι για να βγάλω και όμορφες λαχταριστές φωτογραφίες, με φυσικό φωτισμό αλλά από τη χαρά μου δεν πρόσεξα ότι ο ήλιος έκαιγε εκείνη την ώρα και εκτός από την πλάτη μου, μου έκαψε λίγο και τις φωτογραφίες. Όταν οι σκιές έχουν τόσο έντονο μαύρο, η φωτογραφία “καίγεται” και τα χρώματα δεν βγαίνουν σωστά. Εκτός από τον ήλιο που δεν πρόσεξα, δεν πρόσεξα και τους γείτονές μου που είχαν βγει στα μπαλκόνια πάλι για να καταλάβουν αν κάνω κάτι αλλόκοτο ή αν απλά εμπορεύομαι κάτι παράνομο γιατί με ζυγαριά ακριβείας, σακουλάκια πλαστικά και χορτάρια μέσα σε αυτά, κάποια πολύ επικίνδυνα συμπεράσματα μπορούν να βγουν.

Και τι λες να κάνει πάλι αυτή; Που να ξέρω μωρέ;

Φυσούσε ένα απίστευτο αεράκι και ανακάτευε τα αρώματα από τα βοτάνια και είχε πλημμυρίσει ο τόπος αναμνήσεις. Χαζογελούσα που τακτοποιούσα τα φύλλα της δάφνης και σκεφτόμουν φακές στο παλιό μου σπιτάκι. Όταν άνοιξα το σακουλάκι της μέντας, σκέφτηκα εκείνο το υπερτέλειο παγωτό μέντας με σοκολάτα, που φέρνει η DimitrArt στα τελευταία workshop και με έπιασε γλυκιά νοσταλγία!

Όλα τα βοτάνια μαζί!

Η ιδέα απλή σχετικά. Γεμίζουμε το σακουλάκι όσο θέλουμε, γυρίζουμε τις άκρες 1-2 φορές και συρράπτουμε το κυκλάκι στο σφράγισμα. Με τον ανάλογο χάρτη ή σημείο. Έτσι θα κρατηθούν φρέσκα και θα προστατευθούν στην ταχυδρόμηση. Τις ετικετούλες από έξω τις εκτύπωσα σε αυτοκόλλητες ετικέτες και τις ήθελα απλές για να μη “κλέψουν” την παράσταση από το χάρτη. Ένα ένα τα σκουλάκια σφραγίζονταν και έμπαιναν στο κουτί τους. Όμως από το κουτί κάτι έλειπε. Καλός ο χάρτης αλλά πολύ άδειο μου φαινόταν.

Τα δωράκια ετοιμάζονται!

Εδώ και καιρό χρησιμοποιώ αυτά τα αυτοκόλλητα γραμματάκια από αφρώδες υλικό, που πάντα με σώζουν σε τέτοιες περιπτώσεις. Έχω και άλλα σχέδια αλλά τα γράμματα τα αγαπάω. Βέβαια ποιο πολύ ώρα μου πήρε να βρω τα κατάλληλα γράμματα παρά να κάνω όλη την κατασκευή αλλά χαλάλι τους γιατί έγιναν τα κουτάκια μου πολύχρωμα και όμορφα.

Και μαζί και ένα αυτοκολλητάκι με μωβ λουλουδάκι και κουμπάκι!

Τα ταχυδρόμησα την επόμενη μέρα. Ένα πήγε στην Αγγλία σε μια καλή φίλη, ένα στη Γερμανία σε έναν καλό φίλο και ένα στο αγαπημένο ζευγαράκι στην Κίνα. Τα δύο πρώτα έφτασαν γρήγορα αλλά το τελευταίο μου έβγαλε την ψυχή. 25 μέρες έκανε να φτάσει. Ευτυχώς έφτασε και όλα καλά. Και χάρηκαν πολύ που τα πήραν αλλά χάρηκα και εγώ πολύ που τα έφτιαξα, που χώρεσα τόσες μυρουδιές σε τόσο μικρό χώρο και που έχουν ένα κομμάτι Ελλάδας κοντά τους. Μου λείπουν πολύ, τους σκέφτομαι πολύ και θα ακολουθήσει και άλλο kit όταν δεν το περιμένουν.

It smells like home

Δεν είναι η αξία του δώρου, που σε αυτήν την περίπτωση ήταν ελάχιστη αφού την έκανα με πράγματα που είχα ήδη στο σπίτι. Είναι η διαδικασία της δημιουργίας ενός δώρου, ένα δώρο από μόνη της, κυρίως για το δημιουργό. Οι σκέψεις, τα χαμόγελα, οι εικόνες, οι μυρουδιές, τα λόγια, η σιωπή και όλα αυτά που συμβαίνουν όταν κάνεις κάτι για κάποιον άνθρωπο που αγαπάς και σου λείπει, που ξαφνικά νομίζεις πως θα χτυπήσει η πόρτα και θα σου πει “θα μου στρίψεις ένα τσιγάρο;” όλο παράπονο και θα συνεχίσετε την κουβέντα που αφήσατε στη μέση πριν φύγει. Μόνο αν το δοκιμάσετε θα το νιώσετε και μη φοβηθείτε για το αποτέλεσμα. Ακόμα και αν για κάποιο λόγο δε φτάσει στον παραλήπτη, ένα δώρο στον εαυτό σας θα το έχετε κάνει.

Η άνοιξη έχει δύο από τα πιο λαχταριστά, γευστικά και αγαπημένα φρούτα όλου του χρόνου. Τις φράουλες και τα κεράσια. Τα κεράσια τα αγαπάω σε όλες τις μορφές αλλά δεν τολμάω να τα “χαλάσω”. Θέλω να τα πλύνω και να τα φάω ως έχουν. Όταν ήμουν παιδί έβρισκα πολύ διασκεδαστική την αντίδραση όσων καταλάβαιναν ότι από τη λαιμαργία μου,  καταπίνω και τα κουκούτσια. Δεν έχω μεγαλώσει πολύ σε αυτόν τον τομέα. Χαίρομαι γιατί πραγματικά και τα δύο εμφανίζονται για 2 μήνες με το ζόρι και μετά πρέπει να τα περιμένω έναν χρόνο. Παραμένουν εποχιακά στο πείσμα όλων των θερμοκηπίων και εγώ όταν τα βλέπω εκτός εποχής, τα σνομπάρω.

Λατρεύω τις φωτογραφίες με φράουλες!

Φέτος είχαν την τιμητική τους οι φράουλες. Το Δάχτυλο στο βάζο, που αγαπώ κυρίως να τρώω αυτά που φτιάχνει, έκανε πολύ όμορφα πράγματα με τις φράουλες. Κι εγώ θυμήθηκα πως πριν από καιρό πολύ, είχα κάνει ένα λικεράκι με φράουλα για ένα πολύ ανοιξιάτικο workshop, το οποίο το είχαμε καταναλώσει μαζί με άλλα τσιμπολογήματα, πολύ ευχάριστα και εγώ το είχα χαρεί πολύ γιατί είναι εύκολο, γρήγορο και φρέσκο!  Την αρχική συνταγή τη βρήκα εδώ.

Όλα τα υλικά μαζί!

Υλικά:

• 400γρ. φράουλες
• 400γρ. ζάχαρη
• 800ml βότκα

Λίγο πριν την πολτοποίηση!

Η διαδικασία είναι απλή. Ψιλοκόβετε τις φράουλες και τις βάζετε στο μπλέντερ με τη ζάχαρη. Χτυπάτε καλά μέχρι να ομογενοποιηθεί το μείγμα. Μετά ρίχνετε και τη βότκα και είναι έτοιμο. Όσο πιο κρύο τόσο το καλύτερο. Μου μοιάζει περισσότερο για συνταγή για κοκτέηλ παρά για λικέρ αλλά η ποσότητα της ζάχαρης είναι τέτοια που το κάνει λικέρ, αδιαπραγμάτευτα. Αλλά γίνεται εύκολα, δεν χρειάζεται αναμονή σε σκοτεινό ντουλάπι όπως το λιμοντσέλο ή στο ψυγείο όπως το λικέρ ρόδι, σερβίρεται αμέσως ή το βάζετε στην κατάψυξη για να το πιείτε όποτε θέλετε.

Έτοιμα για κατανάλωση!

Όσο ακόμα υπάρχουν φράουλες σκεφτείτε το. Ειδικά αν δεν είναι καλοσχηματισμένες για να τις προσφέρετε ή για να τις βάλετε σε γλυκά. Και επειδή έχει βότκα μπορεί να καταψυχθεί χωρίς φόβο. Επίσης μπορεί να γίνει πολύ ωραίο δωράκι για κάποια επίσκεψη με κατάλληλη συσκευασία. Εγώ προτίμησα πράσινο γκοφρέ, κόκκινο χαρτί αφής και κόκκινη κορδέλα (γιατί αυτά είχα στο σπίτι και χρωματικά έδεναν) όχι πάνω στο μπουκάλι αλλά στο πώμα, για να γίνει πιο χαριτωμένο αλλά εσείς μπορείτε να το κάνετε ακόμα πιο όμορφο ή όπως το θέλετε!

Για δωράκι με ασορτί χρώματα!

Πλέον μπήκε ο Ιούνιος και ξεκινάω και ένα νέο project. Για πρώτη φορά μετά από καιρό, μπήκα στην ντουλάπα μου και ασχολήθηκα και με τα ρούχα μου και χαίρομαι πολύ γιατί ήδη φοράω τις πρώτες μου “διορθώσεις”. Καλό και δροσερό καλοκαίρι να έχουμε!

Κάθε καλοκαίρι ξεκινάει με το ίδιο κλισέ “Δεν έχω ρούχα να φορέσω”. Ένα σαββατοκύριακο μετά την τακτοποίηση χειμωνιάτικων και καλοκαιρινών έχω πιο ολοκληρωμένη άποψη του προβλήματος. “Δεν μου χωράνε τα ρούχα μου. Θέλω δίαιτα”. Το τελευταίο γλυκάκι της Κυριακής είναι η υπόσχεση ότι από αύριο θα αρχίσει μια σκληρή και επίπονη δίαιτα που θα με κάνει από 18 σε 14. Τις πρώτες 3 μέρες κόβω το φαγητό τελείως για να με “τιμωρήσω” που πάλι ξεχάστηκα και μετά όλα επανέρχονται στο κανονικό και εγώ βολεύομαι σε ό,τι χωράω ή σε ό,τι έχω συνηθίσει δηλαδή ένα 30% του συνόλου της ντουλάπας μου.

Κάτι παλιά αγαπημένα φουστανάκια

Κάποιο καλοκαίρι πήρα τη μεγάλη απόφαση να πάω σε μια μοδίστρα 2 πολύ αγαπημένα φορεματάκια για να μου προτείνει κάτι να τα κάνω, αφού δεν μπορούσα να τα φορέσω όπως ήταν. Και μου είπε με το πιο φυσιολογικό ύφος του κόσμου “Φούστες”. Από τότε σκέφτομαι διάφορες ανάλογες ιδέες αλλά κάπως φοβάμαι να βάλω χέρι στα ρουχαλάκια μου για να μη τα χαλάσω και δεν την παίρνω την απόφαση. Φέτος το σκέφτηκα από εδώ, το σκέφτηκα από εκεί και το αποφάσισα. Θα τα φτιάξω όλα έτσι ώστε να μπορώ να τα φορέσω όλα. Το πιθανότερο είναι ότι αυτό θα μου πάρει όλο το καλοκαίρι αλλά αν κρίνω πως πήγε η πρώτη μου απόπειρα, θα το χαρώ πολύ!

Το πριν και το μετά!

Ξεκίνησα με το πρώτο μπλουζάκι που δεν είχε πρόβλημα μεγέθους αλλά είχε κάτι τεράστια κομμάτια ύφασμα στα πλαϊνά του, που όταν το αγόρασα με εντυπωσίασαν και όταν το φόρεσα με καταρράκωσαν. Όλο αυτό το ύφασμα σε μια ιδιαίτερα επιβαρυμένη, από τα γλυκάκια, περιοχή ήταν κάπως καταστροφικό για τις ανασφάλειες μου. Το φόρεσα 1 φορά και έκτοτε έβγαινε από τα καλοκαιρινά και έμπαινε στα καλοκαιρινά χωρίς εγώ να αποφασίζω τι θέλω να το κάνω. Οπότε πήρα την απόφαση και το έκοψα στο πλάι όπως πίστευα ότι θα μου ταιριάζει καλύτερα. Επειδή δεν κατέχω πολύ από πατρόν χρησιμοποίησα μια μπλούζα που ξέρω ότι μου αρέσει το μέγεθός της και κινήθηκα ανάλογα.

Περισσεύματα για τα πλαϊνά!

Το ύφασμα όμως που περίσσευε ήταν μια μεγάλη πρόκληση και έτσι βάλθηκα να βρω ποιο μικρό και στενό μου μπλουζάκι ταιριάζει χρωματικά για να του κάνω μια επέκταση. Και κατέληξα σε αυτό το χακί που αποφάσισα να το κάνω από 14 σε 18 με μια προσθήκη στο πλάι. Με ζόρισε πάρα πολύ γιατί είχε γυναικείο κόψιμο αλλά θεωρώ πως τα κατάφερα συμπαθητικά. Μικρά κομματάκια που περίσσεψαν τα έριξα στην διευρυμένη λαιμόκοψη που ήθελα να τη “στολίσω” λίγο χίπικα :)

Μια λαιμόκοψη σε κουμπάκια!

Όταν ενώθηκαν όλα τα κομμάτια έφτιαξα και 3 υφασμάτινα κουμπάκια από τα περισσεύματα και το βρήκα πολύ χαριτωμένο. Έτσι για να σπάει η μονοτονία της ρίγας. Πλέον νομίζω ότι θέλω να βάλω κουμπάκια παντού! Το καλό ήταν ότι όντως πέτυχα καλά τα χρώματα και σχεδόν φαινόταν ίδια η απόχρωση του χακί ανάμεσα στο τιραντάκι και στο παλιό μπλουζάκι!

Δίπλα δίπλα και με το ζόρι ξεχωρίσει ποιο είναι ποιο :)

Συνέχισα στις ίδιες αποχρώσεις όχι μόνο για να ταιριάξω τα χρώματα αλλά και για να μην αλλάζω το μασουράκι συνέχεια και τη κλωστή. Έτσι επόμενη αλλαγή ήταν αυτό το απίστευτα κοντό φορεματάκι που φορούσα ως μπλούζα. Το αγαπώ πολύ αυτό το χρώμα και αυτό το στυλ οπότε το φορούσα και ας με ζέσταινε όλο αυτό το ύφασμα πάνω από το τζιν. Αυτή ήταν η πιο εύκολη αλλαγή. Απλά το έκοψα στο επιθυμητό ύψος χωρίς ράψιμο όπως ήταν το στυλ του. Το μακό άμα το τραβήξεις/τεντώσεις γυρίζει προς τα μέσα και κάνει σχεδιάκι χωρίς να ξεφτάει :)

Ένα πολύ κοντό φορεματάκι που φορούσα ως μπλούζα!

Και το υπόλοιπο δεν πήγε χαμένο. Μάκρυνε μια πολύ κοντούλα μπλούζα και της έβαλα και μια καρδούλα έτσι να δέσει καλύτερα οπτικά. Το ράψιμο της καρδιάς το φοβόμουν αφού ακόμα δεν έχω πάρει τον αέρα της ραπτομηχανής αλλά πήγε καλά και χάρηκα.

Από κοντό σε μακρύ!

Για το τέλος άφησα μια βερμουδίτσα σπιτιού με απίστευτα μικρή μέση. Κέρδισα όσο μέγεθος ήθελα από τις πένσες (εκείνα τα σημεία που διπλώνει το ύφασμα) και έβαλα ένα κατακόκκινο ζωνάρι για κοντράστ. Αυτή νομίζω πως θα τη φοράω πολύ φέτος το καλοκαίρι. Έτσι απέκτησα 5 καινούργια ρούχα που σκοπεύω να φοράω και να χωράω και να χαίρομαι και η μοναδική μου προσθήκη ήταν οι βάσεις για τα τρία κουμπιά και λίγο κόκκινο ύφασμα που βρήκα στην ντουλάπα μου. Ούτε που μπορώ να θυμηθώ από που.

Από στενή σε φαρδιά!

Μερικές πρώτες σκέψεις για τη μεταποίηση ρούχων:

• Χρειάζεται αρκετή μελέτη πριν το αποφασίσετε. Και ψάξιμο. Υπάρχουν πολλές αξιόλογες ιδέες στο internet. Μαζεύω πολύ προσεκτικά ότι συναντάω με ράψιμο εδώ, με ύφασμα εδώ και με μεταποίηση ρούχων εδώ. Στη σελίδα στο facebook έχω ειδικό album.
• Υπέροχο εργαλείο η ραπτομηχανή αλλά αν δεν έχετε, μην αποθαρρύνεστε. Γίνονται πολλά και με ράψιμο στο χέρι.
• Έχω καθιερώσει ένα μεγάλο βάζο κοντά μου όταν ράβω για να ρίχνω τις κλωστούλες (πάρα πολλές κλωστούλες παντού) και ένα κυβωτιάκι που ρίχνω τα μικρά κομματάκια. Δεν μπορώ να αποχωριστώ το ύφασμα. Εξάλλου μαζεύω ιδέες και για αυτά.
• Αν ένα ρούχο δεν το έχετε φορέσει για 3 χρόνια και δεν είναι για ειδική περίπτωση (γάμο, βάπτιση κ.λπ.) δε θα το φορέσετε ποτέ. Κάτι δεν πάει καλά μαζί του και πρέπει να το αλλάξετε και να το κάνετε πιο φιλικό σε εσάς ή να το χαρίσετε.
• Αν είστε όπως εγώ που δεν έχω άνεση με πατρόν και με σχεδιασμό ρούχων και ακόμα μπερδεύομαι πως να ράψω τι και που για να βγει σωστό, αφιερώστε αρκετό χρόνο παρατηρώντας τα ρούχα που αγαπάτε. Έχουν πολλά να σας πουν.

Ξεκίνησα, παράλληλα μια έρευνα για να εντοπίσω όλα τα σημεία που μπορεί κάποιος να πάει/χαρίσει τα παλιά του ρούχα. Θα το εκτιμούσα ιδιαιτέρως να είχα τις προτάσεις σας γιατί όπως κατάλαβα σε μια πρόσφατη κουβέντα με φίλες, δεν είναι γνωστά τα μέρη που δέχονται ρούχα. Είναι κρίμα να μένουν μέσα στην ντουλάπα και να μην τα κάνετε κάτι ή να μη θέλετε να τα κάνετε κάτι ενώ συνάνθρωποι μας τα χρειάζονται πραγματικά.

Όλα ξεκίνησαν με ένα μπιλιάρδο τσέπης και γκολφ τσέπης σε ένα τενεκεδάκι και μετά ακολούθησαν κάτι τελευταία τενεκεδάκια και ο Γιάννης ορκιζόταν ότι είχε κάνει πραγματικά το τελευταίο.  Εγώ ήξερα ότι ήταν θέμα χρόνου και έμπνευσης και έτσι τώρα εδώ έχω ακόμα ένα τελευταίο αλλά αφήνω το Γιάννη να σας το περιγράψει καλύτερα :) Εγώ, απλά, θα περιμένω το επόμενο τελευταίο!

Και στο καπάκι ο Van Gogh

Έπαθα Βανγκογκίαση πριν λίγο καιρό που πήγα στο Άμστερνταμ και στο Μουσείο Βαν Γκογκ έτσι είπα να φτιάξω ένα τελευταίο. Τα Χριστούγεννα είχα «ζωντανέψει» τον πίνακα του Λύτρα «Τα Κάλαντα» (1887) και έτσι για κάποιο λόγο μου καρφώθηκε η ιδέα να προσπαθήσω να βάλω σε ένα τενεκεδάκι «Το Δωμάτιο του βαν Γκογκ στην Αρλ» που κατά σύμπτωση φιλοτεχνήθηκε από τον καλλιτέχνη την ίδια περίοδο (1888).
Ανακάλυψα πως είναι πολύ δύσκολο να φτιάξεις ένα μίνι τρισδιάστατο μοντέλο ενός πίνακα ζωγραφικής, ειδικά όταν αυτός δεν είναι τόσο ρεαλιστικός (όπως τα «Κάλαντα»). Έπρεπε να έχει αληθινά στοιχεία, αλλά να συνεχίσει να μοιάζει με τον πίνακα. Έτσι αυτοσχεδίασα όσο προχωρούσα.

Το κρεββάτι και οι λεπτομέρειες <3

Χρησιμοποίησα κάποιες καρτ ποστάλ που απεικόνιζαν τον συγκεκριμένο πίνακα και δυο εκτυπώσεις του έργου στις διαστάσεις που με βόλευαν. Λίγα κομμάτια φελλού βοήθησαν να δώσω όγκο στο κρεβάτι και τα κάδρα, ενώ για την κουβέρτα χρησιμοποίησα ένα κομματάκι τσόχα που είχα σπίτι και λίγο ύφασμα για τα ρούχα.

Μια υπέροχα μικροσκοπική καρεκλίτσα!

Για το τραπεζάκι (το οποίο δεν πέτυχα ιδιαίτερα, αλλά τέλος πάντων) χρησιμοποίησα δύο κλαδάκια από μία γλάστρα (για τα πόδια) και ένα ξυλάκι κανέλας για το πάνω μέρος και τα κεφάλια από σπιρτόξυλα. Από σπιρτόξυλα και φελλό έγινε και η καρέκλα που είναι το πιο «ζωντανό κομμάτι» της σύνθεσης. Νομίζω κάνει τη δουλειά της.

Για να ολοκληρώσω το τενεκεδάκι είχα αρχικά σκοπό να τοποθετήσω στο καπάκι ένα κομμάτι του εισιτηρίου για το Μουσείο, που κράτησα για ενθύμιο. Αποφάσισα όμως να μην το χαλάσω και εκτύπωσα δύο άλλους πίνακες του Βαν Γκογκ:  Την «Έναστρη Νύχτα» και ίσως την πιο διάσημη Αυτοπροσωπογραφία του (1889). Ήθελα ένα πρόσωπο στη σύνθεση και επειδή στο δωμάτιο απεικονίζεται το κρεβάτι και η «Έναστρη Νύχτα» δένει πολύ με την κρεβατοκάμαρα, έτσι δεν είναι;

Ένας Van Gogh σε τενεκεδάκι!

Όσο για τις εικόνες, φωτογράφισα με το iPhone το τενεκεδάκι ακολουθώντας τιπς που είχα διαβάσει στο in my closet κάποια φορά. Στην είσοδο του σπιτιού συμπτωματικά έχουμε ένα παλιό πιθάρι με ηλιοτρόπια. Τι πιο Βαν Γκογκ από αυτό; Το μετέφερα στο μπαλκόνι και εντάξει, κάπως συμπαθές βγήκε :)

Το καλοκαίρι αγαπάω πολύ τις φούστες και τα φορέματα. Θεωρώ πως είναι ότι πιο δροσερό μπορώ να φορέσω και να ανεχτώ τη ζέστη, με την οποία δεν τα πάω καλά. Καθόλου καλά. Και η ντουλάπα μου είναι γεμάτη φορεματάκια, χαριτωμένα και δροσερά και σε διάφορα μεγέθη. Μικρά, μεγάλα, κοντά, μακριά, αεράτα. Και είναι κάποια που τα αγαπάω πολύ αλλά για διάφορους λόγους, κυρίως ανασφάλειας, δεν φοράω πλέον και αυτήν την εβδομάδα αποφάσισα να τα πειράξω μπας και τα ξαναφορέσω. Μετά την πρώτη μεταποίηση ρούχων μου, έχω πάρει φόρα και χαίρομαι!

Ένα φόρεμα με μανικάκια!

Ξεκίνησα με ένα πολύ αγαπημένο φορεματάκι που το φορούσα πάντα με ένα άσπρο μπλουζάκι εσωτερικά. Το φορεματάκι μου ήταν από μέγεθος μια χαρά αλλά το μπλουζάκι με ζέσταινε και ήταν και κάπως μικρό οπότε και με ζόριζε. Το σκέφτηκα αρκετά και αποφάσισα να το θυσιάσω, αξιοποιώντας όμως τα χαριτωμένα μανικάκια του.

Το κόψιμο των μανικιών στο κατάλληλο μέγεθος

Το εύκολο ήταν να μετρήσω και να κόψω το μανικάκια. Άπλωσα το φορεματάκι πάνω στο μπλουζάκι, αφού πρώτα το είχα σιδερώσει καλά, και με ένα μαρκαδοράκι σημάδεψα τι ήθελα να κρατήσω. Το έκανα για το ένα μανίκι κυρίως και το άλλο το έκοψα έχοντας ως δείγμα το κομμένο. Και μετά άρχισαν τα δύσκολα.

Το ράψιμο του μανικιού

Πρέπει να ομολογήσω ότι με μπερδεύει απίστευτα αυτό που πρέπει να γυρίσει το ύφασμα ανάποδα και η καλή με την ανάποδη και το πάνω κάτω για να ραφτεί κάτι και να μην φαίνονται οι ραφές. Και νομίζω πως πέρασε μια αιωνιότητα μέχρι να το ράψω το μανικάκι σωστά και όχι ανάποδα. Και το ανάποδα έχει πολλές ερμηνείες στο ράψιμο και δεν θέλω καν να πω πόσες φορές χρειάστηκε να ξηλώσω για να ξαναράψω.

Σχεδόν δε φαίνεται η ραφή :P

Τότε συνειδητοποίησα πόσο χρήσιμο είναι να κάνω πρόχειρες ραφές με το χέρι, πριν το ράψω στη ραπτομηχανή. Το αποτέλεσμα μου άρεσε πάρα πολύ και φυσικά φύλαξα το υπόλοιπο μπλουζάκι για κάτι άλλα που έχω στο μυαλό μου.

Από φόρεμα σε μπλουζάκι

Για ακόμα μια φορά κινήθηκα στις ίδιες αποχρώσεις σε ότι επέλεξα να διορθώσω για λόγους οικονομίας χρόνου και υλικών. Και το επόμενο θύμα της όρεξης μου, να τα αλλάξω όλα, ήταν ένα πολύ όμορφο φορεματάκι που το έχω 3 χρόνια και δεν το έχω φορέσει ούτε μια φορά. Ενώ με ενθουσίαζε το πάνω και το κάτω μέρος, στη μέση και πιο συγκεκριμένα στους γοφούς ήταν αθεράπευτα ίσιο και πολύ οριακά στο μέγεθός μου με αποτέλεσμα να με ζορίζει όταν κάθομαι και να νιώθω ότι δε με κολακεύει όταν περπατάω. Πήρα, με βαριά καρδιά, το ψαλίδι και το έκοψα. Όχι μόνο κάθετα, στο επιθυμητό για μπλούζα ύψος, αλλά και λίγο κοφτά στα πλαϊνά για να κερδίσω λίγο “αέρα”. Έχω σώσει πολλές μπλουζίτσες έτσι. Και τότε πρόσεξα ότι του έλειπαν 2 από τα 3 κουμπάκια του.

Το υπέροχο κουμπάκι!

Αυτό το ένα που ακόμα στεκόταν στη θέση του, δεν ήθελα να το καταργήσω. Μου φαινόταν και χρωματικά και από άποψη σχεδίου ότι ταίριαζε πάρα πολύ με το μπλουζάκι (πλέον) μου. Και έτσι απλά πρόσθεσα 2 λευκά περλέ κουμπάκια, από αυτά που λέω μανιταράκια γιατί δεν έχουν τρυπούλες και κάπως ένιωσα καλύτερα που έσωσα ένα όμορφο κουμπάκι.

Μια ακόμα μπλούζα από φόρεμα!

Ένα από τα σημαντικότερα μου προβλήματα όταν πάω για ψώνια είναι ότι θαμπώνομαι πολύ από κάποια χρώματα. Το μωβ φορεματάκι στα αριστερά ήταν μια τέτοια περίπτωση. Δεν πρόσεξα καν ότι είχε τόσο “φούσκωμα” στο κάτω μέρος που όταν αποφάσισα να το ξαναφορέσω ένιωθα σα μπουμπουνιέρα. Δεν έδωσα και πολύ σημασία στη φόδρα που είχε εσωτερικά. Όμως το καλοκαίρι δε θέλω να με ζορίζει τίποτα και αυτή η άθλια (η φόδρα), αν και ήταν απολύτως απαραίτητη για την αποκαλυπτικότητα του υφάσματος, ήταν πολύ στενή και σφιχτή. Και πήρα το ψαλίδι και πάλι έκοψα κάθετα στο ύψος που ήθελα. Τη φόδρα όμως την κράτησα γιατί είχα άλλα σχέδια στο μυαλό μου.

Και μια φούστα έτσι για το καλό!

Το μαύρο αριστερά φορεματάκι, επειδή το ύφασμά του ήταν πολύ λεπτό και αρκετά διαφανές ή και σιθρού όπως θα έλεγε η μαμά μου, το φορούσα πάντα ως μακριά μπλούζα πάνω από παντελόνι. Δεν ήθελα να το κόψω σε μπλούζα και το ψαλίδι πήγε λίγο πιο ψηλά και έγινε μια φούστα. Δεν ήθελα να βάλω λάστιχο αλλά ζωνάρι και το ύφασμα της φόδρας φαινόταν πολύ ιδανικό αλλά πολύ ελαφρύ και πολύ μαλακό.

Το μαγικό pellon!

Όταν άρχισα να ράβω και έφτιαξα τα πρώτα μου πραγματάκια, μου πρότειναν να προμηθευτώ αυτό το υλικό που δεν ξέρω πως λέγεται στα ελληνικά αλλά είναι κάτι σαν αυτοκόλλητη βάτα. Σιδερώνεται πάνω στο ύφασμα και κολλάει πάνω του χωρίς ράψιμο. Του δίνει όγκο και αντοχή και έτσι μπορούσα να φτιάξω θήκη για tablet που ήθελα για μια φίλη. Σκέφτηκα να το χρησιμοποιήσω και τώρα για το ζωνάρι και ελπίζω να μη με ζεσταίνει πολύ. Μπορείτε να βρείτε και άλλες ιδέες και τρόπους χρήσης του και θα το εκτιμούσα απεριόριστα αν κάποιος μου έλεγε το ελληνικό του όνομα. Το μετάνιωσα κάπως που δεν έβαλα λάστιχο στην φούστα γιατί δεν τα κατάφερα να το ράψω τελείως ομοιόμορφα γύρω από τη φούστα μου (πρώην φόρεμά μου) αλλά θα το ξαναπροσπαθήσω σε άλλο ρούχο.

Τα 3 νέα μου ρουχαλάκια!

Τώρα έχω υπόλοιπα φόδρας, υπόλοιπα μπλούζας, το πάνω μέρος από ένα φόρεμα , το κάτω μέρος από άλλο φόρεμα και πολλές ιδέες για να συνεχίσω και με τα υπόλοιπα ρουχαλάκια μου. Έφτιαξα και ένα σκονάκι για να έχω δίπλα μου στη ραπτομηχανή και να “πειράζω” τις μπλούζες μου με διαφορετικούς τρόπους. Ελπίζω να βοηθήσει. Μέχρι το τέλος του καλοκαιριού θα σας έχω γεμίσει σκονάκια για φούστες, φορέματα, παντελόνια και άλλα τέτοια.

Σκονάκι για το μεγάλωμα μια μπλούζας :)

Μερικές σκέψεις για τη μεταποίηση ρούχων:

• Βοηθάει πάρα πολύ τα ρούχα να είναι καλοσιδερωμένα και η σιδερώστρα δίπλα στη ραπτομηχανή και σε ετοιμότητα. Διευκολύνει πάρα πολύ το ράψιμο. Το λέω εγώ, που γενικά δεν τα πάω καλά με αυτήν την ηλεκτρική συσκευή και μάλιστα το καλοκαίρι.
• Αν το έχετε πάρει σοβαρά απόφαση να πετάξετε ρούχα για διάφορους λόγους, όπως επειδή δεν είναι σε καλή κατάσταση για να χαριστούν ή δεν σας έχω ανοίξει ακόμα την όρεξη να τα πειράξετε, κρατήστε όσα περισσότερα πράγματα μπορείτε. Γιακάδες, κουμπάκια, φερμουάρ, αξεσουάρ, μανίκια, κεντήματα και ότι άλλο μπορεί να χρησιμοποιηθεί κάπου αλλού. Άμα δε θα θέλετε εσείς, τα θέλω εγώ :)
• Σε δύσκολα σημεία όπως τα μανικάκια δώστε χρόνο και υπομονή σε μια πρόχειρη και γρήγορη ραφή. Ξηλώνεται εύκολα και θα σας διευκολύνει πάρα πολύ.
• Αν ένα ρουχαλάκι έχει τρυπούλες ή λεκεδάκια ή κάτι που σας κάνει να μη θέλετε να το φορέσετε, ρίξτε μια ματιά εδώ για μια τέλεια λύση με ελάχιστο ύφασμα και χωρίς ραπτομηχανή. Εμένα μου τα έδειξε την προηγούμενη εβδομάδα η Zarkadia και ενθουσιάστηκα. Σύντομα θα σας δείξω όλα τα “μπαλώματα” που ετοιμάζω.
• Δεν πειράζει άμα κάποια ιδέα σας δεν πετύχει ή η εκτέλεση σας δυσκολέψει και δε σας αρέσει το αποτέλεσμα. Αν “πειράζετε” ρούχα που δε φοράτε, δε πρέπει να τα λυπάστε. Προσπαθήσατε να τους δώσετε μια δεύτερη ευκαιρία και δεν πέτυχε. Το επόμενο σας εγχείρημα θα έχει σίγουρα καλύτερο αποτέλεσμα.

Κέντημα σε φωτογραφία! Γιατί όχι και σε ρούχο;

Επίσης, πήγα και στο Etsy Craft Party, που διοργάνωσε για τη Θεσσαλονίκη η The Wandering Deer στο Πείραμα και μου μπήκαν πολλές ιδέες για το κέντημα, που δεν το είχα και σε πολύ εκτίμηση αλλά το παρουσίασε τόσο όμορφα η Ariadne, που λέω να του δώσω μια δεύτερη ευκαιρία τουλάχιστον για τα ρουχαλάκια μου. Το Σαββατοκύριακο που μας έρχεται λέω να κάνω φουστίτσες και άλλες ιδέες από παλιά μου ρούχα. Εσείς τι θα θέλατε να διορθώσετε; Καλό, δροσερό και δημιουργικό Σαββατοκύριακο να έχουμε!

Αυτό είναι ένα post αρκετά διαφορετικό από τα συνηθισμένα μου αφού δεν έχω φτιάξει κάτι για να το μοιραστώ αλλά θέλω να προσπαθήσω να αποσαφηνίσω του πως μπορούμε να στείλουμε πράγματα με τα ΕΛ.ΤΑ.  Θεωρώ πως μετά από τόσες “αποστολές” που έχω κάνει, έχω καταλάβει πως δουλεύει το “σύστημα” και θα προσπαθήσω να τα γράψω όσο πιο απλά μπορώ. Φυσικά και μπορεί να έχει λάθη αφού δεν εργάζομαι στα ΕΛ.ΤΑ. για να έχω επαγγελματικές γνώσεις και άμα βρείτε κάποιο λάθος που έχω γράψει, να μου το πείτε στα σχόλια για να το διορθώσω. Επίσης όλα αυτά που αναφέρω ισχύουν σήμερα 16/6/2014 και αύριο μπορεί τα ΕΛ.ΤΑ. να αποφασίσουν αλλαγές και να ακυρώσουν όλα όσα ισχύουν μέχρι σήμερα. Ελπίζω όχι εκτός και αν θέλουν να μειώσουν τα κόστη αποστολής :P

Τα τελευταία μου πακετάκια ταξίδεψαν σε Αγγλία, Γερμανία και Κίνα και έφτασαν μια χαρά!

Το συνολικό κόστος αποστολής καθορίζεται από 3 παράγοντες: χώρα παραλήπτη, όγκος αντικειμένου και βάρος αντικειμένου. Ας τα πάρουμε με τη σειρά.

Χώρα παραλήπτη
Εδώ τα πράγματα είναι απλά. Για τα ΕΛ.ΤΑ. υπάρχουν μόνο 3 χώρες:

• Ελλάδα (είτε στείλετε κάτι στην Κοζάνη, είτε στην Αθήνα το κόστος είναι ίδιο). Τα ΕΛ.ΤΑ. το λένε ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ.
• Χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (είτε στείλετε κάτι στην Φιλανδία είτε στην Ιταλία το κόστος είναι ίδιο). Τα ΕΛ.ΤΑ. το λένε ΖΩΝΗ 1.
• Όλες οι υπόλοιπες χώρες εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης (είτε στείλετε κάτι στην Αμερική είτε στην Αίγυπτο το κόστος είναι ίδιο). Τα ΕΛ.ΤΑ. το λένε ΖΩΝΗ 2.

Μια μεγάλη και δύσκολη αποστολή ήταν οι μαρμελάδες της αδερφής μου!

Όγκος αντικειμένου
Εδώ κρατήστε ένα χαρακάκι κοντά σας για να καταλάβετε τα μεγέθη:

1. Μικρά: 16,5cm x 24,5cmX0,50cm (πάχος)
2. Μεγάλα: 30,5cm x 38,1cm x 2cm (πάχος)
3. Ακανόνιστα: Αν είναι μεγαλύτερα από 30,5cm x 38,1cm ή απλά αν έχουν πάχος μεγαλύτερο από 2cm.

Θα σας πω έναν εμπειρικό κανόνα για να μη βγάζω χαρακάκι συνέχεια. Αν έχει πάχος μεγαλύτερο από 2cm θα πάει ακανόνιστα, θέλετε δε θέλετε. Επίσης μη ζουπήξετε το φάκελο για να τον μετρήσετε γιατί δε θα το μετρήσει έτσι η υπάλληλος. Αν είστε οριακά αφαιρέστε όλο τον αέρα από μέσα και ζουπήξτε αλλά αν όταν τον κλείσετε, ξαναφουσκώσει τζάμπα ο κόπος. Και έχετε πάντα μαζί σας ένα χαρακάκι κατά την επίσκεψη σας στο ταχυδρομείο γιατί ίσως χρειαστεί να αποδείξετε ότι είναι κάτω από 2cm.

Αυτό το χαρούμενο κουτάκι ταχυδρομήθηκε με πολύ φροντίδα επειδή είχε μέσα τα λαμπάκια!

Βάρος αντικειμένων
Εδώ τώρα χρειάζεται μια ζυγαριά ακριβείας όπως αυτές που χρησιμοποιούμε στη μαγειρική. Με το μάτι δύσκολο. Αφού ζυγίσετε το αντικείμενο και βρείτε τα γραμμάρια, μπείτε εδώ για μικρά και μεγάλα και εδώ για ακανόνιστα. Μπείτε εδώ μόνο αν το βάρος του πακέτου σας είναι μεγαλύτερο από 2kg.

Τελικός υπολογισμός
Ας πούμε πως θέλουμε να στείλουμε ένα πακετάκι 1.500gr (1,5 κιλό). και διαστάσεων 15cmX20cmX10cm σε μια φίλη μας στην Αμερική. Πρώτα εντοπίζουμε τη χώρα Αμερική στα πινακάκια. Αν δεν την βλέπετε ως Αμερική είναι επειδή είπαμε ότι τα ΕΛ.ΤΑ. ξέρουν μόνο 3 χώρες και την Αμερική την ξέρουν ως ΖΩΝΗ 2. Επειδή το πάχος του (η μικρότερη διάστασή του) είναι πάνω από 2cm είναι ΑΚΑΝΟΝΙΣΤΟ οπότε πάμε εδώ.

Ελπίζω να έχετε εντοπίσει τα 1.000gr και τα 2.000gr της ΖΩΝΗΣ 2 γιατί σας έχω άσχημα νέα. Θα το χρεωθείτε σαν 2000gr άρα 25 ευρώ. Αυτό σημαίνει πως αν μπορούσατε να βγάλετε κάτι και να το κάνετε πιο ελαφρύ για 500gr θα κερδίζατε 12,5 ευρώ. Αν όμως το θέλατε όπως το φτιάξατε και ίσως και κάτι παραπάνω, μπορούσατε με τα ίδια χρήματα. Αν το φτάνατε στα 2000gr πάλι 25 ευρώ θα πληρώνατε. Μήπως να γυρίζατε πίσω στο σπίτι για να το εμπλουτίσετε λιγάκι;

Το τενεκεδένιο kit που φέρνει την Άνοιξη ήταν το πρώτο project που ήθελε ταχυδρόμηση!

Δέματα
Όλα τα πακετάκια μέχρι 2kg μπορούν να θεωρηθούν και επιστολές και πάνε γρήγορα και με ασφάλεια. Από 2kg και πάνω πάνε μόνο σα δέματα. Στην Ελλάδα το κόστος του δέματος είναι μικρότερο από ότι αν το στείλετε σαν επιστολή. Σε όλες τις υπόλοιπες χώρες εκτός Ελλάδας, το κόστος του δέματος είναι μεγαλύτερο από το κόστος της επιστολής. Αναλυτικά το κόστος εδώ. Σας το προτείνω μόνο για ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ και μόνο αν είστε πάνω από 2kg.

Α και Β προτεραιότητα και χρόνοι παράδοσης
Αν δεν αναφέρετε κάτι κατά την επίσκεψή σας στο ταχυδρομείο να ξέρετε πως θα θεωρηθεί Α προτεραιότητας και οι χρόνοι παράδοσης θα είναι:

• Εσωτερικού: 1-2 εργάσιμες ημέρες.
• Ζώνη 1: 5-6 εργάσιμες ημέρες.
• Ζώνη 2: 10-15 εργάσιμες ημέρες.

Η Β προτεραιότητα είναι φτηνότερη αλλά και πιο αργή κατά 5-6 εργάσιμες. Αναλυτικά:

• Εσωτερικού: 7-8 εργάσιμες ημέρες.
• Ζώνη 1: 11-12 εργάσιμες ημέρες.
• Ζώνη 2: 16-21 εργάσιμες ημέρες.

Τα πρώτα δωράκια για το “κάτι με χαρτί” ταχυδρομήθηκαν σε όλη την Ελλάδα!

Αν πάτε στο ταχυδρομείο πριν τις 14:00 να ξέρετε πως η μια από τις παραπάνω εργάσιμες μέρες είναι και αυτή που πήγατε. Αν δηλαδή πάω Δευτέρα στις 11:00 και ταχυδρομήσω κάτι για Αθήνα μπορεί να φτάσει και την επόμενη μέρα. Αν επιλέξετε κάποια ειδική διαχείριση όπως συστημένο, βάλτε άλλες 1-2 εργάσιμες μέρες στο χρόνο παράδοσης. Όλα αυτά ισχύουν εφόσον δεν υπάρχουν δυσμενείς καιρικές συνθήκες στη χώρα σας, στις χώρες που θα περάσει και στη χώρα που θα φτάσει. Επίσης σε περιόδους μεγάλης αιχμής για τα ΕΛΤΑ όπως Πάσχα και Χριστούγεννα, προσθέστε άλλες 3-4 εργάσιμες μέρες.

Το πακετάκι που έλεγα πριν για την Αμερική έστω ότι επιλέγω να το στείλω 19/12/2014 (Παρασκευή) και απόγευμα. Το θέλω και Α προτεραιότητα και συστημένο. Είναι όπως είπαμε ΖΩΝΗ 2 άρα 10-15μέρες + 1-2 μέρες για το συστημένο + 3-4 μέρες λόγω γιορτών, σύνολο 14-21 μέρες. Και φυσικά θα ξεκινήσει το μέτρημα από 22/12/2014 (Δευτέρα) γιατί πήγα απόγευμα. Όλα αυτά είναι σχετικά και υπάρχουν περιπτώσεις που φτάνει πολύ πιο γρήγορα και περιπτώσεις που φτάνει πιο αργά αλλά καλό είναι να τα λαμβάνετε υπόψη σας ειδικά αν θέλετε να φτάσει στην ώρα του κάτι.

Τα μισά από αυτά τα μπουκαλάκια ταχυδρομήθηκαν σε όλη την Ελλάδα. Το ένα καταστράφηκε :(

Τέλη ειδικής διαχείρισης ΕΛ.ΤΑ.
Είναι κάποιες επιπλέον υπηρεσίες των ΕΛ.ΤΑ. που έχουν και επιπλέον κόστος:

• Συστημένο: Αυτό το επιλέγω πάντα γιατί είναι ο μόνος τρόπος να μη χαθεί το πακετάκι μου. Μου δίνουν απόδειξη που έχει ένα μοναδικό tracking code και μπορώ και παρακολουθώ την πορεία του. Άμα πάει Ελλάδα μπαίνω εδώ ενώ άμα πάει εκτός Ελλάδας μπαίνω εδώ. Επίσης, ακόμα και ο παραλήπτης το αρνηθεί ή δεν το παραλάβει, θα γυρίσει σε εμένα πάλι, κάποτε.
• Κατεπείγοντα: Πάτε εκεί που έκανα τους υπολογισμούς μου και αφαιρέστε 1 μέρα όταν το σύνολο των ημερών είναι πάνω από 4. Δεν αξίζει πολύ στην πραγματικότητα και κάποιες χώρες όπως η Γαλλία δεν το δέχονται.
• Αντικαταβολή: Ο παραλήπτης για να το παραλάβει πρέπει να πληρώσει κάποιο ποσό που εμείς έχουμε ορίσει.

Υπάρχουν και άλλα όπως τα δηλωμένης αξίας, τα συστημένα με απόδειξη παραλαβής κ.α. Μπορείτε να τα δείτε όλα αναλυτικά εδώ, στον Χάρτη Υποχρεώσεων προς τους Καταναλωτές των ΕΛ.ΤΑ. Εκεί θα βρείτε και χρήσιμες πληροφορίες για αποζημιώσεις σε περίπτωση καταστροφής ή απώλειας με ευθύνη των ΕΛ.ΤΑ. και άλλα πολύ χρήσιμα. Αχρείαστος να είναι αλλά βολεύει πολύ να ξέρουμε από πριν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις μας.

Τα μαξιλαράκια του in my closet έχουν φτάσει στην άλλη άκρη του κόσμου!

Γρήγορος υπολογισμός κόστους
Τώρα που σας τα ξεκαθάρισα όλα (ελπίζω) σας δίνω και αυτό για να μη πονοκεφαλιάζετε με το συνολικό κόστος. Συμπληρώστε υπεύθυνα, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα παραπάνω και ξέρετε πόσο θα πληρώσετε, γρήγορα.

Τι θα γράψω πάνω στο φάκελο και πού
Υπάρχουν άνθρωποι που δεν ξέρουν πώς και τι πρέπει να γράψουν κάτι πάνω σε ένα φάκελο και όμως υπάρχουν πολύ συγκεκριμένοι χώροι και πληροφορίες που πρέπει να έχει ο φάκελος. Δεν παίζει ρόλο αν αυτό που θα στείλετε είναι φάκελος ή πακετάκι ή και ένα ρολάκι. Θα περάσει από ιμάντα και το ειδικό μηχάνημα θα αναζητήσει τις παρακάτω πληροφορίες και στις ανάλογες περιοχές.

Η δομή ενός καλού φακέλου που έχει χώρο για τα πάντα και όλες τις απαραίτητες πληροφορίες στη σωστή θέση!

Αν θέλετε να κάνετε έκπληξη σε κάποιον μπορείτε να μη γράψετε τον αποστολέα αλλά να το ξέρετε πως υπάρχει πολύ σοβαρή περίπτωση να χαθεί για πάντα. Αν το στείλετε συστημένο έχετε την υποχρέωση να γράψετε τη διεύθυνση που θα το παραλάβετε αν δεν το θέλει ο τελικός αποδέκτης ή δεν τον βρει τον τελικό αποδέκτη.

Κάποιες πληροφορίες όπως τον αποστολέα ή κάποια γραμματόσημα αν είναι πολλά, μπορείτε να τα βάλετε και στην πίσω όψη αλλά ενημερώστε τον/την υπάλληλο που θα το παραλάβει για αυτό. Και φυσικά ας είναι όσο πιο ευανάγνωστα και καθαρά μπορείτε. Και αν είναι για εκτός Ελλάδας ας είναι όλα τα στοιχεία και με λατινικούς χαρακτήρες.

Πολλά από αυτά τα δωράκια που ταχυδρομήθηκαν δεν άντεξαν την ταλαιπωρία και έφτασαν σπασμένα :(

Courier
Ναι είναι μια λύση για μικροπράγματα εντός της Ελλάδας και καλύτερα εντός της πόλης που είστε αλλά για να συμφέρει πραγματικά θέλει να έχετε συνεργασία με κάποια. Για εκτός Ελλάδας υπάρχει η δυνατότητα αλλά οι τιμές είναι πάρα μα πάρα μα πάρα πολύ τσουχτερές και απαγορευτικές και οι χρόνοι μικρότεροι κατά 2-3 μέρες οπότε το θεωρώ μεγάλο κρίμα και σπατάλη χρημάτων.

Μετά από όλα αυτά να πω ότι έχω πολλά καλά να πω για τα ΕΛ.ΤΑ. και πολλά κακά ταυτόχρονα. Είναι μια σχέση που κρατάει χρόνια για πολλούς και διάφορους λόγους και συνεχίζει να με εκπλήσσει δυσάρεστα ή ευχάριστα. Αν υπάρχει κάτι που ξέχασα να γράψω ή το έχετε απορία θα χαρώ να απαντήσω, αν μπορώ και φυσικά μπορείτε να επικοινωνείτε απευθείας με το 800-11-82-000. Κάποιος/κάποια θα βρεθεί να σας εξυπηρετήσει. Επίσης ρίξτε και μια ματιά στις Συχνές Ερωτήσεις μήπως και γλυτώσετε το τηλεφώνημα.

Το τελευταίο δίμηνο νιώθω πως έχουν συμβεί πολύ σημαντικά πράγματα στη Θεσσαλονίκη στο χώρο της χειροτεχνίας και αυτό με έχει γεμίσει όρεξη και καλή διάθεση. Θα ξεκινήσω από το πιο φρέσκο νέο και σιγά-σιγά θα σας τα γράψω όλα!

Μια επιγραφή γεμάτη κουμπάκια <3 <3

Εσείς το πήρατε μυρουδιά ότι ένα νέο καφέ έχει ανοίξει στη Θεσσαλονίκη; Όχι απλά ένα ακόμα καφέ όπως πολλά άλλα, αλλά ένα καφέ για όσους αγαπούν τη χειροτεχνία. Πρόκειται για το “Κουμπί Coffee & Crafts“, που άνοιξε στις 14/10/2014, 2 μέρες μετά τη Xeirotexnika Θεσσαλονίκης (φυσικά και θα γράψω αναλυτικό post) και μας περιμένει να πάμε να πιούμε το καφεδάκι μας ή το τσαγάκι μας ή την μπυρίτσα μας και να δημιουργήσουμε εκεί!

Καλαθάκια με πολύχρωμα υλικά παντού!

Εγώ, όπως και πάρα πολλοί άλλοι άνθρωποι, το έμαθα από το φυλλάδιο που βρήκα στη σακούλα της Xeirotexnika αλλά ήρθε και η καλή φίλη, Ιωάννα Σεραφειμίδου γνωστή και ως “Πυγολαμπίδες στο Κλουβί“, να μου πει “Ντουλαπάκι πρέπει να πας να το δεις! Είναι ένα νέο καφέ που το λένε Κουμπί και εκεί ο κόσμος θα μπορεί να κάνει χειροτεχνίες”. Φυσικά και ακολούθησα την προτροπή της και πήγα! Εξάλλου όπως θα δείτε και μόνοι σας αν ψαχουλέψετε τις Πυγολαμπίδες, οι προτάσεις της είναι πάντα οι καλύτερες.

Ραφάκια γεμάτα χειροτεχνίες!

Βρίσκεται στην περιοχή πάνω από την Αρχαία Αγορά και πιο συγκεκριμένα, Πελοποννήσου 2. Είναι ανοιχτό όλες τις μέρες και το ωράριο πιο συγκεκριμένα είναι:

• Δευτέρα έως Πέμπτη από τις 8:00 έως τις 22:00
• Παρασκευή από τις 8:00 έως τις 23:00
• Σάββατο από τις 9:00 έως τις 23:00
• Κυριακή από τις 10:00 έως τις 19:00.

Είναι ένας πανέμορφος χώρος, όπου κάθε λεπτομέρεια έχει επιμεληθεί με πολύ μεράκι από την Ανθή Χρυστοπούλου και τη Δήμητρα Κεχαγιά, τις πολύ φιλικές, δημιουργικές και ζεστές ιδιοκτήτριές του.

Καρέκλες με πατρόν και μπαρ με φερμουάρ!

Είχα τη χαρά και την τιμή να τις συναντήσω την Παρασκευή, να πιω το καφεδάκι μου μαζί τους και να μοιραστούν μαζί μου την ιδέα τους και το όραμά τους για αυτό το καφέ. Με άφησαν να ψαχουλέψω τα πάντα, να φωτογραφίσω τα πάντα και να ρωτήσω για τα πάντα. Και τα πάντα ήταν πολλά! Ο χώρος χωρίζεται σε δύο δωμάτια. Το κεντρικό δωμάτιο έχει το μπαρ, τα περισσότερα τραπεζάκια και ένα μεγάλο τραπέζι γεμάτο σχετικά περιοδικά. Από το μωσαϊκό ως τις καρέκλες όλα μυρίζουν χειροποίητο και κάθε γωνίτσα είναι μια έκπληξη. Εκεί βρίσκεται και μια ειδική θήκη με kits που έχει φτιάξει και έχει επιμεληθεί η Ανθή για να πάρει όποιος θέλει και να δημιουργήσει! Και ακριβώς δίπλα του ένα μεγάλο ράφι προθήκη όπου εκτίθενται δημιουργίες από διάφορους χειροτέχνες.

Η προθήκη με τις χειροποίητες δημιουργίες

Το δεύτερο δωμάτιο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ένα τέλειο εργαστήρι δημιουργίας. Ένα μεγάλο τραπέζι κεντρικά στον χώρο και ένας ολόκληρος τοίχος γεμάτος με ραφάκια με υλικά και εργαλεία. 2 ολοκαίνουργιες ραπτομηχανές, ένα μεγάλο εργαλείο για υφασμάτινα κουμπιά, μια χειροκίνητη μηχανή κοπής διαφόρων υλικών και πολλά καλαθάκια παντού με υλικά όπως υφάσματα, κορδέλες, κουμπιά, τσόχες, νήματα και πολλά άλλα. Όπως μου εξήγησε η Ανθή, κάποια από τα υλικά είναι προς πώληση ενώ κάποια είναι δωρεάν και φυσικά όποιος θέλει μπορεί να πάει να αφήσει υλικά που δε χρειάζεται πλέον. Ο εξοπλισμός (ραπτομηχανές, κουμπομηχανή, κοπτικό) είναι με χρέωση όμως κάποιες ώρες την ημέρα (10:00-12:00 και 16:00-18:00) μπορεί κάποιος να απολαύσει με 4 ευρώ ένα απλό ρόφημα ή αναψυκτικό και χρήση όλου του εξοπλισμού και των υλικών! Φυσικά υπάρχει αναλυτικός τιμοκατάλογος.

Ο εξοπλισμός έτοιμος για δημιουργία!

Όπως με ενημέρωσαν τα κορίτσια, ο χώρος είναι ανοιχτός σε διάφορες δημιουργικές προτάσεις και αν κάποιος είναι χειροτέχνης ή/και δημιουργός μπορεί να προτείνει κάποιο σεμινάριο εκθέτοντας και διαθέτοντας παράλληλα τις δημιουργίες του στο Κουμπί. Τώρα που ακόμα διαμορφώνεται το πρόγραμμα σεμιναρίων θα έλεγα να στείλετε ένα μήνυμα στη σελίδα στο facebook ή ένα email στο contact@koumpicraftscafe.gr και να προτείνετε ό,τι πιστεύετε ότι θα κάνει τον χώρο ακόμα πιο όμορφο και δημιουργικό! Και φυσικά κάντε like τη σελίδα του Κουμπιού στο facebook για να ενημερωθείτε για το πρόγραμμα των σεμιναρίων που θα ανακοινωθεί σύντομα. Επίσης, διαβάστε στο Thestival, ένα αναλυτικό άρθρο για το Κουμπί για ακόμα περισσότερες πληροφορίες!

Παντού υλικά και όμορφες δημιουργίες

Το κάπνισμα απαγορεύεται στο χώρο και το βρίσκω πολύ καλό αν και καπνίστρια γιατί υπάρχουν τόσα πολλά υλικά που είναι κρίμα να καπνιστούν. Όμως έξω στο πεζοδρόμιο υπάρχουν σκαμπουδάκια και από ότι έμαθα σύντομα και τραπεζάκια με καρεκλίτσες για να απολαύσει κάποιος το τσιγαράκι του.

Έξω για τσιγαράκι δίπλα σε έναν φουντωτό βασιλικό

Εγώ για αρχή λέω να κάνω ένα workshop εκεί. Θα είναι δωρεάν όπως και τα workshops που κάνουμε στην κουζίνα, θα έχει τσιμπολογήματα (όπως και τα workshops στην κουζίνα) και θα σας το ανακοινώσω πολύ σύντομα από τη σελίδα στο facebook. Για την ώρα μαζεύω ιδέες για το τι θα κάνουμε, καλώ τις καλές φίλες που συμμετέχουν σταθερά στα workshops να κάνουμε όλες μαζί brainstorming (=να σκεφτούμε όλες μαζί) εκεί και οργανώνομαι για μια πολύ δημιουργική χρονιά! Μη ξεχάσετε να κάνετε εγγραφή στο newsletter, που θα ξεκινήσει και αυτό σύντομα και φυσικά να μου στέλνετε email με ιδέες, σκέψεις και ό,τι άλλο θέλετε. Καλή χρονιά να έχουμε και μαζί μπορούμε να κάνουμε πιο πολλά πράγματα από ότι μόνοι μας!

Και μια καρδούλα για το καλό!

Αγαπάω πολύ τα workshops. Θα ήθελα να μπορούσα να διοργανώνω ή/και να συμμετέχω κάθε εβδομάδα σε ένα. Και βλέπω κάθε φορά τους ανθρώπους που θέλουν να συμμετέχουν να αυξάνονται και χαίρομαι απίστευτα για αυτό αλλά η καημένη η κουζίνα της μαμάς μου χωράει με το πολύ ζόρι και με πολύ καλή διάθεση 20-22 άτομα. Έτσι εδώ και καιρό είχα αρχίσει να φλερτάρω με την ιδέα να κάνω ένα workshop σε ανοιχτό χώρο που να μην υπάρχει κανένας περιορισμός θέσεων. Να χωράνε πραγματικά οι χίλιοι καλοί. Ειδικά μετά το workshop με τα μπολ το σκεφτόμουν πολύ. Επίσης, μετά το Etsy Craft Party μου είχε γίνει σχεδόν εμμονή το κέντημα. Ήθελα να κάνω κάτι με κέντημα.

Οι πρώτοι μου μουλινέδες

Γιατί κέντημα; Γιατί το είχα πάντα στο μυαλό μου διαφορετικά. Έλεγα κέντημα και σκεφτόμουν καρεδάκια, σεμεδάκια, τραπεζομάντηλα με κλασσικά σχέδια, ώρες πάνω από ένα ύφασμα με βελόνες και κλωστή και κάπως όλο αυτό με αποθάρρυνε. Δε το ένιωθα καθόλου κοντά μου και στο στυλ των πραγμάτων που μου αρέσει να κάνω. Όμως μήπως το είχα λάθος; Έτσι έπιασα την καλή φίλη Αριάδνη, που ξέρω ότι αγαπάει το κέντημα και αποφάσισα να την ανακρίνω. Ήταν πολύ διαφωτιστικές οι συναντήσεις μας και ήταν τεράστια η χαρά μου όταν μου είπε πως θα αναλάμβανε να μας δείξει τα βασικά σε ένα workshop. Όμως υπήρχαν κάποιες τεχνικές δυσκολίες που έπρεπε να ξεπεράσω για να γίνει το workshop.

Η πρώτη και η σημαντικότερη ήταν ότι το κέντημα θέλει τελαράκι. Είναι ένα απίστευτο εργαλείο όχι μόνο για κέντημα αλλά και για απίθανες κατασκευές αλλά θα έπρεπε να έχουν όλοι στο workshop και αυτό ήταν ένα μεγάλο κόστος. Θέλω τα workshops να είναι δωρεάν και όσοι συμμετέχουν να μην πρέπει να αγοράσουν κάποιο εργαλείο ή υλικό για να συμμετέχουν. Ειδικά αν δεν είναι σίγουρο ότι θα τους αρέσει και θα θέλουν να το συνεχίσουν. Έτσι άρχισα να ψάχνω εναλλακτικές. Και ξαφνικά, τα ταπεράκια της φέτας, που αγοράζω ήταν η λύση μπροστά στα μάτια μου.

Το πολυμορφικό και πολύ χρήσιμο ταπεράκι της φέτας (Η φωτογραφία 5 είναι της Ελεάννας)

Έχω πολλά τέτοια στο σπίτι. Όταν τελειώνει η φέτα, τα πλένω καλά και τα χρησιμοποιώ για να μεταφέρω το φαγάκι μου στη δουλειά, για να μου τα γεμίζει το αδερφάκι μου με φαγώσιμα καλούδια και άλλα τέτοια. Αν λοιπόν έκοβα το πάνω μέρος που μπαίνει το καπάκι (φωτογραφία 2) και έκοβα και το καπάκι έτσι ώστε να γίνει ένα παραθυράκι (φωτογραφία 6), δε θα γινόταν ένα υπέροχο τελαράκι; Και ναι άμα δεν με πιστεύετε δοκιμάστε το. Είναι ένα κανονικό τελαράκι! Το πλαστικό κόβεται με ψαλίδι και με κοπίδι πολύ εύκολα και το ύφασμα σταθεροποιείται τέλεια ανάμεσα στο καπάκι και στο χείλος του τάπερ. Και άμα δε σας αρέσει για τελαράκι κάντε το ωραία κορνίζα όπως είπε και η Ξανθή. Και άμα δε σας αρέσει για κορνίζα κάντε το ένα ωραίο organizer για τις κορδέλες σας (φωτογραφία 8). Με το υπόλοιπο πλαστικό θα σας πω αμέσως τι μπορείτε να κάνετε (φωτογραφία 3, 4, 5).

Υφασματάκια για τη θήκη και κεντηματάκια για τη διακόσμηση από την Αριάδνη!

Η δεύτερη δυσκολία ήταν τι θα κάνουμε. Έπρεπε να είναι κάτι μικρό για να μην αποθαρρυνθούν όσες όπως εγώ ακούν κέντημα και αγχώνονται. Έπρεπε να είναι κάτι χρηστικό για να με πείσω ότι το κέντημα δεν είναι μόνο για τη διακόσμηση του σπιτιού. Και μετά από πολύ ψάξιμο έπεσα εδώ που έδειχνε βήμα-βήμα πώς να κάνει κάποιος θήκη για τα γυαλιά του. Πολύ ταιριαστό για το καλοκαίρι αφού τα γυαλιά ηλίου υπάρχουν σε κάθε τσάντα και τι καλύτερο από μια χειροποίητη θήκη; Όμως η προετοιμασία των θηκών έπρεπε να γίνει από πριν γιατί δεν έχουμε πολλές ραπτομηχανές και επίσης το φτιάξιμο της θήκης θα ήταν ένα workshop από μόνο του. Έτσι ζήτησα τη βοήθεια λίγων για την προετοιμασία και έσπευσαν στο σπίτι η Poco Loco, η Ελεάννα και η Γαλήνη. Και περάσαμε ένα απίστευτο απόγευμα διαλέγοντας υφάσματα, κόβοντας πατρόν και τρώγοντας ένα θεϊκό γλυκό που είχε κάνει η Με το δάχτυλο στο βάζο μαζί με γρανίτα λεμόνι. Και ετοιμάσαμε 20 θήκες για γυαλιά που ήθελαν ράψιμο και κάτι στο εσωτερικό τους για να προστατεύονται τα γυαλιά. Και τη λύση έδωσε πάλι το ταπεράκι της φέτας και μάλιστα το κομμάτι που είχε περισσέψει από τα τελαράκια. Κάθε δοχείο έβγαζε 2 σκληρά μέρη άρα και γέμιζε 2 θήκες (φωτογραφία 3, 4, 5 παραπάνω).

Το τραπέζι της δημιουργίας αλλά σε ανοιχτό χώρο πλέον

Η τρίτη δυσκολία ήταν το μέρος που θα γινόταν το workshop. Ήθελα να είναι κάπου ανοιχτά, δροσερά και με δυνατότητα για δροσερά αναψυκτικά και ροφήματα αφού το καλοκαίρι είχε μπει πλέον για τα καλά, αλλά δε θα μπορούσε να είχε γίνει σε ένα οποιοδήποτε καφέ της πόλης. Τότε ακόμα δεν είχαμε το Κουμπί οπότε και μετά από έρευνα κατέληξα στο πάρκο απέναντι από την ΕΡΤ3 και πιο συγκεκριμένα στο αναψυκτήριό του που έχει πολύ χώρο και πολλή δροσιά κάτω από τα δεντράκια. Μετά από συνεννοήσεις με τους υπεύθυνους μας δέχτηκαν αλλά δε μας άφησαν να πάμε εκεί με τα φαγώσιμά μας και αυτό ήταν η πρώτη μου στεναχώρια. Γιατί workshop χωρίς χειροποίητο τσιμπολόγημα δεν γίνεται και κάπως θα ήταν σα λειψό αλλά ήθελα πολύ να το κάνω και με βαριά καρδιά το δέχτηκα. Θα τσιμπολογούσαμε τα δικά τους φαγώσιμα.

Η απίστευτη Αριάδνη που μας δείχνει πώς θα κεντήσουμε!

Έτσι ράφτηκαν και ετοιμάστηκαν 20 θήκες, μπήκαν εργαλεία και υλικά σε μεγάλες σακούλες, ετοιμάστηκε και η Αριάδνη να μας δείξει όλα τα σχετικά και καταφτάσαμε σε ένα πολύ δροσερό πάρκο με πολλά τραπεζάκια για να δημιουργήσουμε όλες μαζί. Μέχρι τη στιγμή που άρχισα να βγάζω τις θήκες από την κούτα, λίγες ήξεραν τι ακριβώς θα κάναμε. Θα ήταν μια μεγάλη έκπληξη για όλες και όπως αποδείχτηκε στη συνέχεια, ακόμα και για εμένα! Εκεί που μοιράζα ταπεράκια και εξηγούσα την πατέντα, έδινα μουλινέδες και βελόνες και τυπωμένα σχέδια, έρχεται κάποια και μου κλείνει τα μάτια και μου λέει “Μη κοιτάς” ενώ εγώ ακούω μια αναστάτωση. Ακούω να λένε “Μάζεψέ τα γρήγορα” ή “Πάρτα όλα από μπροστά της” ή “Έλα γρήγορα πριν ανοίξει τα μάτια” ή “εξαφανίστε τις βελόνες” και σκέφτομαι πως μάλλον τρομοκρατήθηκαν από την ιδέα ότι θα κάνουμε κέντημα και κανονίζουν την απόδρασή τους. Και κάποια στιγμή ανοίγουν τα μάτια μου και βλέπω αυτό:

Η υπέρτατη τούρτα μου!

Αυτό είναι μια τούρτα που έκανε η Χριστίνα, με συνεννόηση και διαβούλευση με όλες εκεί και άλλες πολλές που δεν μπόρεσαν να έρθουν. Δεν ξέρω για πόσο χρονικό διάστημα το κανόνιζαν, πίσω από την πλάτη μου, για να μου κάνουν έκπληξη, λίγες μέρες μετά τα γενέθλιά μου, στο τελευταίο workshop της σχολικής μας χρονιάς. Ακόμα και τώρα που έχουν περάσει 3 μήνες από εκείνο το workshop, το θυμάμαι και θέλω να βάλω τα κλάματα από τη συγκίνηση. Ακόμα μια;

Η πιο τέλεια τούρτα όλου του κόσμου!

Αυτή η τούρτα είναι όλα όσα είμαι και αγαπάω τα τελευταία πολλά χρόνια. Είναι μια mafalda, που ξεπροβάλει από μια ντουλάπα, που είναι ακριβώς στο χρώμα και στο σχέδιο των ντουλαπιών της κουζίνας μου, είναι άπειρα, πολύχρωμα και πολύ νόστιμα κουμπάκια, είναι ένα καρό τραπεζομάντηλο που υπάρχει πάντα στην κουζίνα μου γιατί είναι το αγαπημένο κέντημα της μαμάς μου, είναι το in my closet. Μια τεράστια έκπληξη για τα γενέθλιά μου, από φίλες που δημιουργούμε μαζί, με κάθε ευκαιρία. Με τόση αγάπη και τόση δεξιοτεχνία και τόση νοστιμιά. Για πάνω από μια ώρα δεν άφηνα κανέναν να την αγγίξει και την κοίταζα σα μικρό παιδάκι. Ευτυχώς τα υπόλοιπα κορίτσια είχαν βρει το ρυθμό τους και είχαν ξεκινήσει να φτιάχνουν τα κεντηματάκια τους γιατί άμα με περίμεναν να συνέλθω, ακόμα εκεί θα ήμουν.

Εγώ τη στιγμή που ανοίγω τα μάτια μου! Φωτογραφία της Ξανθής!

Και σιγά-σιγά ξαναβρήκα το χρώμα μου και βρήκα και το ρυθμό μου και επέτρεψα να την κόψουμε και να τη φάμε γιατί ήμουν σίγουρη ότι θα ήταν τέλεια και στη γεύση. Όσο εγώ συνερχόμουν οι θήκες γέμιζαν κεντηματάκια!

Ένα ωραίο παγωτάκι στην καλοκαιρινή θήκη!

Κάποιες επέλεξαν σταυροβελονιά και τα πήγαν πολύ καλά με τη βοήθεια της Αριάδνης και τις πολύ ωραίες εταμίνες που μας έφερε.

Ένα μονόγραμμα δημιουργείται!

Κάποιες διάλεξαν ελεύθερο κέντημα και δημιούργησαν πολύ όμορφα σχέδια. Κάποιες μάλιστα από τον υπερβάλλοντα ζήλο τα έραψαν απευθείας πάνω στα ρούχα τους. Έφη σε αγαπάμε!

Ένα ψαράκι στο νερό!

Και τα “τελαράκια” δοκιμάστηκαν και αποδείχτηκαν πολύ καλά για το κέντημα! Και για άλλες κατασκευές!

Το ταπεράκι – τελαράκι εν δράση

Και μετά ήρθε και μια υπέροχη κάρτα που ετοίμασε η Ελεάννα για εμένα και μπορείτε να διαβάσετε όλα τα σχετικά εδώ αλλά και το σχετικό της post για το workshop.  Για το workshop έγραψε και η Αριάδνη λίγο πριν φύγει για το μεγάλο ταξίδι στις Η.Π.Α. Εγώ επειδή είχα σκάσει που δε θα μπορούσαμε να είχαμε χειροποίητα φαγώσιμα είχα ζητήσει από τη Μελίνα να μου πακετάρει τα τέλεια μπισκότα της αδερφούλας μου για να τα πάρουν οι καλεσμένοι μου μαζί τους σα κέρασμα για τα γενέθλιά μου. Και όλα, μαζί με το υπέροχο παγωτό της μέντας της Δήμητρας και τα τέλεια δωράκια που μου έκαναν όλες ήταν ό,τι πιο όμορφο έχω δει ποτέ μου.

Όλα τα δωράκια μαζί!

Με τρίμηνη καθυστέρηση να ευχαριστήσω και δημόσια όλες όσες συμμετείχαν σε αυτήν την έκπληξη και σε αυτό το workshop που ήταν πολύ διαφορετικό από όλα όσα έχουμε κάνει για πολλούς λόγους και να κηρύξω και επίσημα την έναρξη της νέας δημιουργικής χρονιάς με ένα κάτι που μου το χρωστάω εδώ και πολύ καιρό! Τι θα λέγατε να κάνουμε κάτι με κουμπί; Ένα τόσο αγαπημένο υλικό πρέπει να έχει το δικό του ξεχωριστό κάλεσμα!

Κάτι με κουμπί!

Kάτι με κουμπί!
Μέχρι τις 31 Οκτωβρίου 2014, τα μεσάνυχτα:

1. φτιάξτε κάτι (οτιδήποτε) με κουμπί
2. ανεβάστε μια φωτογραφία του στη σελίδα του in my closet στο facebook
3. γράψτε δυο λόγια για το κάτι που φτιάξατε

Την 1 Νοεμβρίου το απογευματάκι, θα κάνω μια κλήρωση και 3 τυχερές δημιουργίες θα κερδίσουν από ένα βαλιτσάκι γεμάτο διάφορα καλούδια, εργαλεία και υλικά φτιαγμένο από τα χεράκια μου!

Προσοχή:

1. Για όσους και όσες έχουν όρεξη να κάνουν πάνω από ένα κάτι, κάθε κάτι θα μετράει σαν επιπλέον συμμετοχή!
2. Μην ανεβάζετε από mobile app γιατί δεν μπορώ να τα δω! Για να είστε σίγουροι ότι το έχω δει περιμένετε σχόλιό μου. Αν δείτε και δεν σχολιάζω μέσα στη μέρα στείλτε μου μήνυμα!
3. Λατρεύω να μου στέλνετε μηνύματα, γράμματα, emails και άλλα πολλά, αλλά για να μετρήσει για την κλήρωση, πρέπει να ανεβάσετε τη φωτογραφία της δημιουργίας σας, δημόσια.
4. Αν έχετε κάποιο blog, ανεβάστε εκεί ότι θέλετε και δώστε το link στη σελίδα του in my closet στο facebook!

Τα πλατιά χαμόγελα των workshops!

Περιμένω με λαχτάρα και χαρά να δω να γεμίζει το in my closet από κουμπάκια, που τόσο αγαπάω και σύντομα θα έρθει η ανακοίνωση για το επόμενο workshop! Σας ευχαριστώ όλες ρει! Για όλα! <3

Ο Οκτώβριος ήταν ένας πάρα πολύ δημιουργικός μήνας για πολλούς και διάφορους λόγους. Είχε Xeirotexnika όπου πήγα και πέρασα υπέροχα και έκανα και δύο workshops! Σύντομα θα γράψω αναλυτικά posts και για τα δύο και φυσικά για τη Xeirotexnika. Μετά με τη φόρα που είχα πάρει οργάνωσα και ένα workshop στο Κουμπί, για το οποίο μπορείτε να διαβάσετε στο aouts-pins blog και στο blog της Αριάδνης. Και για αυτό θα κάνω post αναλυτικό γιατί ήταν πολύ εντυπωσιακό το πόσο εύκολο ήταν να φτιαχτεί ένας αυτοσχέδιος αργαλειός και να υφάνουμε κάτι. Και για κλείσιμο είχα φυλάξει το κάτι με κουμπί που κράτησε 10 μέρες και κάθε μέρα έβλεπα υπέροχα κάτι με κουμπάκια και χαιρόμουν. Μπορείτε να δείτε όλες τις δημιουργίες στη σελίδα στο facebook, στο πλάι στο «posts to page«!

Κάτι με κουμπί και 3 νικήτριες!

Και όπως είχα υποσχεθεί, την 1 Νοεμβρίου, θα έκανα μια κλήρωση και 3 τυχερές δημιουργίες θα κέρδιζαν από ένα βαλιτσάκι γεμάτο διάφορα καλούδια, εργαλεία και υλικά φτιαγμένο από τα χεράκια μου! Στο Κουμπί, την ώρα του workshop, έβγαλα ένα πουγκί γεμάτο με τις συμμετοχές και μια μικρή αλλά πολύ ταλαντούχα δημιουργός τράβηξε τρία χαρτάκια και είχαμε τα ονόματα των τριών νικητριών. Και είχε έρθει η ώρα να τα φτιάξω αυτά τα βαλιτσάκια και να τα γεμίσω με διάφορα. Και μπήκα στην ντουλάπα και άρχισα να ψαχουλεύω τα πάντα, με πρόθεση να φτιάξω 3 περίπου ίδια βαλιτσάκια με υλικά χρήσιμα για διάφορες χειροτεχνίες.

Ένα βαλιτσάκι αρχίζει να δημιουργείται!

Είχα πολλά μαλλάκια για πλέξιμο που μου είχαν περισσέψει από το workshop, είχα πάρα πολλές washii tapes (γιατί δεν μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό να πάρω μια όταν την πετυχαίνω), είχα πάρα πολλές κορδέλες που μαζεύω συνέχεια, είχα πάρα πολλά μικρά κομμάτια υφασματάκια που μου είχαν περισσέψει από το κόψιμο των υφασμάτων για τις θήκες και πολλά άλλα. Έβαλα και ένα μικρό τετραδιάκι, που το θεωρώ το πιο χρήσιμο εργαλείο για να συμμαζεύω τις ιδέες που μου έρχονται ξαφνικά και συνέχεια και φυσικά πρόσθεσα και 2-3 γλυκάκια γιατί πάντα λίγο γλυκό βοηθάει στη δημιουργία. Όμως κάτι μου έλειπε. Μου έλειπε κάτι χειροποίητο και με κουμπί για να ολοκληρωθεί το δωράκι μου. Και τότε είδα αυτό και γυάλισε το μάτι μου. Η Akamatra είναι μια πολύ ταλαντούχα καλλιτέχνης που φτιάχνει πολύ όμορφα πραγματάκια και της οποίας το blog διαβάζω ανελλιπώς. Και μου έφτιαξε 3 πανέμορφα cup cozies ( ή κουποζακετάκια όπως τα λέει η Χριστίνα) τα οποία με πολύ βαριά καρδιά πρόσθεσα στα βαλιτσάκια. Λέω βαριά καρδιά γιατί τα φόρεσα στις δικές μου κούπες και ταίριαζαν τόσο ωραία που δεν ήθελα να τα βγάλω.

Οι κούπες μου φοράνε έστω για λίγο κάτι με κουμπί!

Πλέον τα βαλιτσάκια ήταν έτοιμα για να δοθούν στις 3 νικήτριες και εύχομαι να τα χαρούν όσο τα χάρηκα εγώ καθώς τα έφτιαχνα!

Ένα βαλιτσάκι έτοιμο για αποστολή!

Και μετά κάθισα λίγο στην ντουλάπα και άρχισα να συμμαζεύω τον κακό χαμό που είχα προκαλέσει ψαχουλεύοντας τα πάντα εκεί μέσα και άρχισα να σκέφτομαι διάφορα. Πλησιάζουν Χριστούγεννα και σε όλους αρέσει να κάνουν και να παίρνουν δωράκια. Και υπάρχουν πολλά site ή/και blogs ή/και forums που διοργανώνουν ανταλλαγή δώρων για τα Χριστούγεννα. Γιατί να μη διοργανώσω κάτι τέτοιο και εγώ; Όμως να είναι απλά μια ανταλλαγή δώρων ή μήπως να είναι κάτι παραπάνω; Και έτσι σκέφτηκα να διοργανώσω μια ανταλλαγή που όμως θα είναι και μια ευκαιρία για δημιουργία και για έμπνευση!

Ο σάκος που φυλάω τα υφασματάκια που περισσεύουν από τις κατασκευές!

Χριστουγεννιάτικη Ανταλλαγή Υλικών Χειροτεχνίας (και όχι μόνο)!

1. Φελτ 2. Τούλι 3. Μαγνητάκια 4. Παιχνιδάκια 5. Σαπούνια

Σε αυτήν την ανταλλαγή θα στείλετε και μετά θα πάρετε ένα κουτί που θα έχει:

• Ένα χειροποίητο κάτι! Μπορεί να είναι φτιαγμένο από εσάς ή από κάποιον άλλον φίλο, γνωστό, καλλιτέχνη που φτιάχνει πράγματα. Μπορεί να είναι οτιδήποτε αρκεί να είναι κάτι που θα κάνατε δώρο σε κάποιον!
• Ένα φαγώσιμο κάτι! Κάτι νόστιμο και συσκευασμένο πάρα πολύ καλά για να μπορέσει να ταξιδέψει με τα υπόλοιπα χωρίς να τα λερώσει. Μπορεί να είναι μια σοκολατίτσα, ένα σοκολατάκι, μια σοκοφρέτα, μια καραμέλα, ένα γλειφιτζούρι κ.ά. Αλλά και πάλι προσοχή στη συσκευασία. Μη στείλετε τουλουμπάκια γιατί όλα θα κολλάνε όταν θα φτάσει στον αποδέκτη.
• Μια κάρτα. Με ευχές και λογάκια για εσάς και για τα Χριστούγεννα και για τα περιεχόμενα του κουτιού. Γράψτε ό,τι θέλετε και όσα θέλετε!
• 5 διαφορετικά υλικά χειροτεχνίας που έχετε ήδη στο σπίτι! Προσοχή! Θέλω καλό ψάξιμο σε κάθε γωνιά για πράγματα που μπορούν να φανούν χρήσιμα!

1. Βεντάλια 2. Glitter 3. Χάντρες ή παλιό κόσμημα 4. Εξαρτήματα από παλιά παιχνίδια 5. Κλειδιά

1. Μέχρι την Κυριακή 16/11 και ώρα 23:59 δηλώνετε συμμετοχή συμπληρώνοντας τη φόρμα εδώ.
2. Τη Δευτέρα 17/11 κάνω τα ταιριάσματα και σας στέλνω ένα άκρως απόρρητο email με το οποίο θα σας ενημερώνω για τον αποδέκτη του δώρου σας.
3. Μέχρι την Κυριακή 30/11 φτιάχνετε το κουτί σας, το βγάζετε μια φωτογραφία έτσι ώστε να φαίνονται όλα τα περιεχόμενα αλλά όχι ο παραλήπτης και την ανεβάζετε στη σελίδα στο facebook μαζί με 2-3 λογάκια για τα περιεχόμενα.
4. Μέχρι την Τετάρτη 3/12 το αργότερο, συσκευάζετε το κουτί όσο καλύτερα μπορείτε και το στέλνετε ως δέμα σε αυτόν/αυτήν που σας έχω πει.
5. Μέχρι την Τρίτη 9/12 περιμένετε υπομονετικά να παραλάβετε το δέμα που κάποιος άλλος σας έχει στείλει και χαζολογάτε τις φωτογραφίες που έχουν ανεβάσει οι άλλοι στη σελίδα στο facebook ελπίζοντας να σας έρθει αυτό που σας άρεσε περισσότερο!
6. Μόλις παραλάβετε το δέμα σας αφού πρώτα το  ανοίξετε και χαρείτε με όλα όσα σας περιμένουν εκεί προσπαθείτε μέχρι την παραμονή των Χριστουγέννων να φτιάξετε κάτι με τουλάχιστον 3 από τα 5 υλικά που σας έχουν στείλει. Και φυσικά ανεβάζετε φωτογραφία στη σελίδα στο facebook με τη δημιουργία σας!

1. Εταμίνα 2. Δανδέλες 3. Chop Sticks 4. Διάφορα διακοσμητικά 5. Μουλινέδες

Γιατί να τα κάνετε όλα αυτά;

• Γιατί τα Χριστούγεννα μας αρέσει να κάνουμε και να παίρνουμε δώρα.
• Γιατί για να με διαβάζετε ασχολείστε με τις χειροτεχνίες ή θα θέλατε πολύ να ασχολείστε. Άρα δεν μπορείτε να αντισταθείτε στον πειρασμό να σας έρθει ένα κουτί γεμάτο με υλικά χειροτεχνίας.
• Γιατί έχετε πράγματα στο σπίτι που αγοράσατε ή κρατήσατε για να κάνετε κάτι και δε βρήκατε το χρόνο και την έμπνευση τελικά να ασχοληθείτε. Καιρός να τα διώξετε και να σας έρθουν άλλα!
• Γιατί αν δε συμμετέχετε θα βλέπετε τους άλλους να ανεβάζουν φωτογραφίες από λαχταριστά πακετάκια που θα στέλνουν και θα ζηλεύετε που δε θα έχετε πιθανότητα να είστε εσείς ο παραλήπτης.
• Γιατί θα παρακολουθώ καθημερινά όλη τη διαδικασία και θα φροντίσω να μη μείνει κανείς χωρίς πακετάκι! Υπόσχεση!
• Γιατί την ημέρα των Χριστουγέννων θα φτιάξω δύο τσουβαλάκια. Ένα με όλες τις φωτογραφίες από τα πακέτα πριν την αποστολή και ένα με όλες τις φωτογραφίες από τις δημιουργίες μετά. Θα τραβήξω μια φωτογραφία από το καθένα και θα χαρίσω από ένα βαλιτσάκι υπερπαραγωγή σε κάθε τυχερό/τυχερή!
• Γιατί θα έχει πλάκα!

1. Κορδέλες 2. Μαλλιά πλεξίματος 3. Αξεσουάρ από παλιές τσάντες 4. Διακοσμητικά διάφορα 5. Κουμπιά

Πιθανές ερωτήσεις ή απορίες

Για το κουτί

• Τι κουτί να χρησιμοποιήσω; Αγοραστό ή χειροποίητο πρέπει να είναι ανθεκτικό στην ταχυδρόμηση. Να προστατεύσει τα περιεχόμενά του. Ένα κουτί από παπούτσια είναι πάντα μια καλή επιλογή αλλά σίγουρα θα βρείτε και άλλες ιδέες.
• Απλά βάζω όλα τα πράγματα στο κουτί; Μήπως πρέπει να τα συσκευάσω σα δωράκια ή κάτι άλλο; Αν είναι εύθραυστα καλό είναι να κάνετε πολύ καλή συσκευασία για να τα προστατεύσετε. Βοηθάνε πολύ οι ειδικές φυσαλίδες. Αλλιώς κάντε ό,τι σας αρέσει και ό,τι εμπνευστείτε. Σας εμπιστεύομαι!
• Μπορώ να στείλω και κόλλες και άλλα υλικά σε υγρή μορφή; Ναι αλλά θα κάνετε πολύ προσεκτικό πακετάρισμα για να αποφύγετε κάποια ζημιά ή χτύπημα. Θα είναι κρίμα να καταστραφεί όλο το πακέτο από ένα ατύχημα.

1. Φερμουάρ 2. Λάστιχα 3. Κουμπιά με ύφασμα 4. Κλωστές 5. Φακαρόλα

Για τα υλικά χειροτεχνίας

• Τι μπορούν να είναι αυτά τα 5 υλικά χειροτεχνίας; Μπορούν να είναι οτιδήποτε αρκεί να μπορεί κάποιος να τα πάρει και να κάνει κάτι με αυτά. Σας έχω ετοιμάσει με φωτογραφίες διάφορες προτάσεις αλλά αν έχετε αμφιβολίες μπορείτε να με ρωτάτε.
• Τι εννοείς όταν γράφεις «που έχετε ήδη στο σπίτι»; Δε θέλω να αγοράσετε κάτι τώρα με σκοπό να το βάλετε στο κουτί. Θέλω να αναζητήσετε τα υλικά στο χώρο σας. Μπορεί να είναι κάτι που έχετε αγοράσει από παλιά και δε θέλετε πλέον ή κάτι που σας έχουν χαρίσει ή κάτι που βρήκατε. Καλό ψάξιμο παντού.
• Πόσα κομμάτια από κάθε υλικό; Την ποσότητα την καθορίζετε εσείς. Εγώ θέλω 5 διαφορετικά υλικά χειροτεχνίας και εσείς βλέπετε τι έχετε και αποφασίζετε πόσα κομμάτια θα βάλετε. Αν για παράδειγμα θέλετε το ένα υλικό χειροτεχνίας να είναι χάντρες μπορείτε να βάλετε από 1 έως 1000 αν θέλετε.
• Θα πρέπει τα 5 υλικά να είναι σχετικά μεταξύ τους; Όχι απαραίτητα. Μπορεί να είναι τελείως τυχαία γιατί αυτά σας περισσεύουν αλλά μπορεί και να είναι επιλεγμένα από εσάς να κάνει κάτι συγκεκριμένο όποιος τα παραλάβει. Μπορείτε να γράψετε και κάποιες οδηγίες αλλά δεν είναι απαραίτητο. Μετά όταν θα περιμένετε να το παραλάβει κάποιος και να κάνει κάτι με αυτά θα έχετε την αγωνία να δείτε αν σκεφτήκατε με τον ίδιο τρόπο :)

1. Μπαλόνια 2. Αυτοκόλλητα 3. Μπάλες από φελτ 4. Πούλιες 5. Πηνιόσυρμα

Για το χειροποίητο αντικείμενο

• Τι μπορεί να είναι το χειροποίητο αντικείμενο; Όπως εσείς συμπληρώσατε τη φόρμα, έτσι και όλοι οι συμμετέχοντες. Όταν θα σας στείλω email εκτός από τη διεύθυνση που πρέπει να στείλετε το κουτί θα σας δώσω και άλλες χρήσιμες πληροφορίες για τον παραλήπτη. Αν σας εμπνεύσουν οι απαντήσεις του να κάνετε κάτι, καλώς. Αλλιώς αυτοσχεδιάστε αρκεί να είναι χειροποίητο (από εσάς ή από άλλο πρόσωπο), να μην είναι μεγάλης αξίας και να είναι κάτι που θα κάνατε δώρο και σε κάποιον φίλο σας ή φίλη σας.
• Και αν αυτό που θα κάνω δεν του αρέσει; Τα χειροποίητα πράγματα είναι πράγματα φτιαγμένα με αγάπη και προσπάθεια. Είναι πολύ δύσκολο να μην αρέσουν στον αποδέκτη. Εσείς θα κάνετε ό,τι καλύτερο μπορείτε και όλα θα πάνε καλά.
• Μπορεί να είναι κάτι χριστουγεννιάτικο; Φυσικά!

1. Θήκη για αυγά 2. Χάρτης 3. Ρολάκια από χαρτί υγείας 4. Λαστιχάκια 5. Καπάκια

Για την αποστολή

• Πώς θα το στείλω το πακέτο; Με τα ΕΛ.ΤΑ. Από 0,5kg και πάνω μπορεί να σταλεί ως δέμα. Θα είναι πολύ πιο οικονομικό έτσι και στην απόδειξη θα υπάρχει και ο μοναδικός αριθμός ανίχνευσης με τον οποίο θα μπορούμε να παρακολουθούμε την πορεία του μέχρι τον αποδέκτη. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τα ΕΛ.ΤΑ. και τις αποστολές δείτε εδώ.
• Αν το έχω έτοιμο πριν τις 30/11 μπορώ να το στείλω; Ναι φυσικά. Μόλις το βγάλετε μια καλή φωτογραφία που θα φαίνονται όλα τα περιεχόμενά του και την ανεβάσετε στη σελίδα στο facebook μπορείτε να το ταχυδρομήσετε. Έτσι και εσείς θα ξενοιάσετε και ο παραλήπτης θα έχει περισσότερες μέρες για να δημιουργήσει.
• Αν δεν το έχω έτοιμο στις 30/11 τι θα κάνω; Αρχικά θα βιαστείτε πολύ. Πρέπει μέχρι τις 3/12 να έχει ταχυδρομηθεί. Θα είναι πολύ άσχημο κάποιος να περιμένει και να περιμένει και να μην έρχεται το πακετάκι του. Αν για κάποιο πολύ σοβαρό λόγο (άνθρωποι είμαστε και διάφορα μας συμβαίνουν)  δεν μπορείτε να ολοκληρώσετε το πακέτο πρέπει να μου το πείτε αμέσως για να το τακτοποιήσω.

1. Ροδοπέταλα 2. Πουγκάκια 3. Ξυλάκια παγωτού 4. Αφρώδη αυτοκόλλητα γράμματα 5. Γυαλάκια από αμμουδιά

Για την παραλαβή

• Παρέλαβα ένα πακέτο. Τι πρέπει να κάνω; Αρχικά να χαρείτε με τα περιεχόμενά του. Ψάξτε τον αποστολέα από τις φωτογραφίες των πακέτων ή από πληροφορίες μέσα στο πακέτο και ευχαριστήστε τον. Να ξέρει ότι το πήρατε και να μην ανησυχεί. Και μετά βάλτε κάτω όλα τα υλικά και αρχίστε να σκέφτεστε τι θα κάνετε με αυτά!
• Δεν παρέλαβα πακέτο. Τι πρέπει να κάνω; Αν έχει πάει απόγευμα 9/12 και ακόμα δεν έχετε πάρει πακέτο πρέπει να με ενημερώσετε αμέσως να επέμβω! Δε θα σας αφήσω παραπονεμένους.
• Δεν μπορώ να φτιάξω κάτι με τα υλικά που βρήκα στο πακέτο. Δεν τα πάω καλά με αυτά. Τι να κάνω; Στείλτε μου ένα email (inmycloset.gr@gmail.com) και πείτε μου τι παραλάβατε να το συζητήσουμε! Ιδέες πάντα υπάρχουν.
• Πρέπει να κάνω κάτι με όλα τα υλικά; Όχι με όλα αλλά με τα 3 τουλάχιστον ναι.
• Μπορώ να χρησιμοποιήσω και δικά μου υλικά; Ναι, γιατί όχι; Εγώ θέλω να φτιάξετε κάτι με αυτά του πακέτου αλλά αν χρειάζεστε και άλλα κανένα πρόβλημα.
• Δεν προλαβαίνω να κάνω κάτι με αυτά που παρέλαβα. Τι να κάνω; Θέλω να προσπαθήσετε πολύ φιλότιμα για να φτιάξετε κάτι αλλά δε θέλω και να σας αγχώσω χριστουγεννιάτικα. Φυλάξτε τα κάπου μέχρι να σας έρθει η όρεξη ή η έμπνευση και δε θα σας μαλώσω. Αλλά δε θα είναι το όνομά σας στο τσουβαλάκι με τις δημιουργίες.

1. Χαρτοπετσέτες 2. Χαρτί αφής 3. Διακοσμητικά αυτοκόλλητα 4. Υαλοβάμβακας 5. Washii tape υφασμάτινη

Και μερικές ακόμα απορίες που μου έρχονται στα σχόλια ή με μηνύματα:

• Μένω εκτός Ελλάδας. Μπορώ να συμμετάσχω; Ναι αλλά μόνο εφόσον μπορείς να δηλώσεις κάποια διεύθυνση Ελλάδας για να σου στείλουν το πακέτο. Θέλω να κρατήσουμε το κόστος χαμηλό και μια αποστολή δέματος εκτός Ελλάδας θα ήταν ιδιαίτερα δαπανηρή.
• Όλα αυτά τα τόσο προσωπικά στοιχεία ποιος θα δει; Εννοώ τη διεύθυνση, το τηλέφωνο, το email κ.λπ.; Εγώ και αυτός ή αυτή που θα σας στείλει το πακετάκι. Είναι απαραίτητα για την αποστολή αλλά θα χρησιμοποιηθούν μόνο για αυτήν! Υπόσχεση δική μου και δική σας προς όποιον έχετε να στείλετε!
• Μπορώ να συμμετέχω με δύο πακετάκια; Όχι. Κάθε συμμετέχων θα στείλει ένα και θα πάρει ένα πακετάκι για να μπορέσει να κάνει όσο το δυνατό καλύτερο πακετάκι και κατασκευή μετά!
• Όταν θα πάρουμε το πακετάκι και θα φτιάξουμε κάτι με τα υλικά που θα έχει μέσα τι θα το κάνουμε αυτό το κάτι; Αρχικά θα το βγάλετε φωτογραφία και θα την ανεβάσετε στη σελίδα στο facebook. Στη συνέχεια είναι όλο δικό σας. Μπορείτε να το κάνετε ότι θέλετε!
• Θα μπορούσαμε να στείλουμε φωτογραφία – πρόταση τι θα μπορούσε να κάνει τα υλικά που θα του στείλουμε; Μέσα στο κουτί μπορείτε να βάλετε ό,τι θέλετε που πιστεύετε πως θα βοηθούσε τον παραλήπτη σας. Φωτογραφία, σημειώσεις, οδηγίες και ό,τι άλλο κρίνετε απαραίτητο!
• Θέλω να λάβω μέρος αλλά δεν έχω Facebook, οπότε δεν θα μπορώ να αναρτήσω εκεί φωτογραφίες. Μπορώ να συμμετέχω; Ναι μπορείς. Θα μου στέλνετε τις φωτογραφίες με email και θα τις αναρτώ εγώ στη σελίδα. Όλα γίνονται!
• Θα ήθελα λίγη βοήθεια με τη συσκευασία, γιατί έχω μπλέξει τόσο με το περιεχόμενο που φοβάμαι ότι το «κουτί» θα μου μείνει παραπονεμένο. Πως να το συσκευάσω; Έχω να προτείνω δύο τρόπους. Ο ένας είναι αφού ολοκληρωθεί το κουτί να ψάξετε σε supermarket ή κάπου αλλού ένα λίγο μεγαλύτερο χαρτοκούτι και να το βάλετε μέσα. Ο άλλος έχει να κάνει με τις γνωστές φυσαλίδες. Τυλίγετε το κουτί με αυτές και μετά με ένα χαρτί συσκευασίας δεμάτων και το δέμα είναι έτοιμο για ταχυδρόμηση!
• Αν βγει στην πορεία να θέλω/μπορώ να βάλω και κάτι παραπάνω στο πακετάκι, κανένα παραπάνω υλικό ή γλυκάκι ή δωράκι, πειράζει; Ρωτάω γιατί μπορεί να το φαντάζεσαι να ναι περίπου ίσα τα πακετάκια όλων μας, αλλά εμένα με πιάνουν οι υπερβολές μου με τα δώρα, ειδικά τέτοια εποχή! Καταλαβαίνω την διάθεση για υπερβολή ειδικά με δεδομένο ότι είναι και χριστουγεννιάτικο και δε θα σας σταματήσω από το να κάνετε το κουτάκι σας μια υπερπαραγωγή αλλά με έναν όρο! Θέλω να μου υποσχεθείτε ότι όταν θα παραλάβετε το κουτάκι από τον μυστικό σας αποστολέα, δε θα στεναχωρεθείτε αν έχει ακριβώς τα απαραίτητα. Οι καιροί είναι δύσκολοι και δεν έχουν όλοι την ίδια άνεση.
• Θα μας ταιριάξεις σε ζευγάρια; Δηλαδή εγώ στέλνω σε Χ και παίρνω από Χ; Γιατί αν το κάνεις έτσι όταν εγώ θα ανεβάσω τη φωτογραφία με το πακέτο, θα χαθεί η έκπληξη. Όχι σε ζευγάρια για αυτόν ακριβώς το λόγο. Αλλού θα στείλετε και από αλλού θα πάρετε πακετάκι. Οπότε όταν θα ανεβαίνουν οι φωτογραφίες με τα πακετάκια δε θα ξέρετε για ποιον είναι αλλά θα ελπίζετε!

Θέλω να ελπίζω πως θα σας αρέσει η ιδέα μου και θα θέλετε να συμμετέχετε όλοι οπότε μη ξεχάστε να δηλωθείτε εδώ και καλές και δημιουργικές γιορτές να έχουμε! 

Πέρσι, τέτοιο καιρό, σε ένα workshop, με πλησίασε η Λία και μου λέει «Τι θα έλεγες να κάναμε ένα workshop για καλό σκοπό; Αυτό το χρονικό διάστημα πολλοί σύλλογοι κάνουν bazaar με χειροποίητα πράγματα. Να κάνουμε και εμείς και να τα χαρίσουμε». Το σκέφτηκα πολύ αλλά δεν την πήρα την απόφαση. Για πολλούς και διάφορους λόγους. Όμως το σκεφτόμουν έκτοτε και όποτε προέκυπτε το «έριχνα» στην κουβέντα. Και πήρα την απόφαση, φέτος να κάνω ένα workshop για καλό σκοπό. Και θα το έκανα ο κόσμος να χαλάσει αφού το είχα τάξει σε πολλές φίλες και στον εαυτό μου.

Από το τραπέζι της κουζίνας με όλα τα ψιλολόγια

Αρχικά έπρεπε να βρούμε ποιον θα βοηθήσουμε με τις χειροτεχνίες μας και πότε. Η Ευαγγελία εδώ και χρόνια βοηθάει όσο μπορεί τη Μονάδα Αυτιστικού Ατόμου «Ελπίδα» και η μονάδα ετοιμάζεται να κάνει το Χριστουγεννιάτικο Bazaar της 13 και 14 Δεκεμβρίου. Και μας έδωσαν το πράσινο φως να κάνουμε ότι θέλουμε. Όμως ο χρόνος μου είχε συρρικνωθεί εξαιτίας της ανταλλαγής και άλλων παράλληλων υποχρεώσεων και το μόνο διαθέσιμο Σάββατο ήταν του Αγίου Νικολάου 6 Δεκεμβρίου. Λίγο που ήταν ημέρα γιορτής, πολύ που ήταν ημέρα μνήμης δυσκολευόμουν να το ανακοινώσω. Αλλά το ανακοίνωσα και όπως πάντα έσπευσαν πολλές φίλες και γνωστές αλλά και άγνωστες να έρθουν, να κάνουμε πράγματα μαζί και να είναι και για καλό σκοπό.

Υφασμάτινες χριστουγεννιάτικες μπάλες

Ήξερα το πότε, ήξερα το για ποιο λόγο και φυσικά ήξερα και το που μετά το τελευταίο μας workshop στο Κουμπί αλλά δεν ήξερα τι θα κάνουμε. Βρήκα 6 ιδέες, τις έριξα στο group που έχουμε φτιάξει και αρχίσαμε να τις συζητάμε. Μαζευτήκαμε την προηγούμενη μέρα στην κουζίνα μερικές καλές φίλες και βάλαμε κάτω τα υλικά, το χρόνο, τα πατρόν και ό,τι άλλο είχε καθεμία να προτείνει προκειμένου να οργανωθούμε. Καταλήξαμε ό,τι θα κάνουμε στολίδια με φελτ σε διάφορα σχέδια και μοιραστήκαμε τα σχετικά πατρόν για να μπορέσουμε να βοηθήσουμε όσους έρχονταν στο workshop να τα κάνουν ανεξάρτητα από τις γνώσεις τους και την ικανότητά τους στο ράψιμο. Η Ελεάννα είχε σώσει μερικές μπάλες, που λόγω μετακόμισης θα κατέληγαν στα σκουπίδια, και είπαμε έτσι τσάκα τσάκα και πριν έρθουν οι πίτσες να τις ντύσουμε με ύφασμα και να τις κάνουμε διαφορετικές.

Και αρχίσαμε να στολίζουμε το δέντρο!

Λίγο πριν αρχίσουμε να μαζευόμαστε ήρθε και η Βασιλική για να φέρει τα καλούδια που είχε φτιάξει για να κεραστούμε στο workshop. Και έφερε μαζί της και ένα δέντρο φτιαγμένο από παλέτες που είχε κάνει με τη βοήθεια του Τάσου. Εδώ και χρόνια χαζεύω τις διάφορες απίθανες κατασκευές που μπορεί κάποιος να φτιάξει με παλέτες και βρέθηκα με ένα δέντρο. Ένα πάρα πολύ εντυπωσιακό δέντρο που μόλις αρχίσαμε να βάζουμε τις μπάλες που είχαμε φτιάξει, ήξερα και εγώ και η Βασιλική πως αυτό το δέντρο θα ήταν ο πιο όμορφος τρόπος να εκτεθούν τα χειροποίητα στολίδια μας στο bazaar. Πλέον είχαμε ό,τι χρειαζόμασταν για κάνουμε το workshop και να φτιάξουμε πολύ όμορφα πράγματα.

Στο τραπέζι του Κουμπιού και πάλι με όλα τα τσαμασίρια μου

Όσο πλησίαζε η ώρα τόσο περισσότερο γινόταν αδύνατη η πρόσβαση στο κέντρο και σχεδόν όλοι όσοι ήρθαν περπάτησαν πολύ. Κάποιες δεν τα κατάφεραν να έρθουν και ελπίζω να μη τους ταλαιπώρησα πολύ. Όμως μαζευτήκαμε αρκετοί για να κάνουμε 50 στολίδια μαζί με τις μπάλες που είχαμε φτιάξει την προηγούμενη μέρα.

Το υπέροχο δεντράκι της Αριάδνης

Η Αριάδνη μαζί με την Ευαγγελία και τη Χριστίνα έκαναν κάτι υπέροχα δεντράκια με χάντρες, με κέντημα, με κουμπάκια και με κορδέλες. Έδειξαν απίστευτο ζήλο και έκαναν πάρα πολλά και μάλιστα πάρα πολύ περιποιημένα και όμορφα.

Τα γαντάκια των φετινών Χριστουγέννων

Η Μελίνα με τη Γαλήνη, το Θανάση και τη Σοφία έφτιαξαν άπειρα χαριτωμένα γαντάκια σε κάθε πιθανό χρώμα και συνδυασμό. Ένα πολύ γλυκό και χαριτωμένο στολιδάκι. Η ομάδα αυτή ενθουσιάστηκε με τη blanket stitch που δεν ξέρω πως λέγεται στα ελληνικά και κόντεψαν να ράψουν και τα ρούχα τους έτσι.

Τα πουλάκια μας έτοιμα για να στολιστούν!

Εγώ με την Έφη, τον Γιάννη και την Ευτυχία και την Ελπίδα κάναμε πουλάκια (και ακόμα δεν έχω γράψει για το workshop που κάναμε πουλάκια σε κλουβάκια) ενώ η Ζίνα μας, μια μικρή, ντροπαλή αλλά πολύ επιδέξια δημιουργός έφτιαχνε με πολύ όρεξη και προσήλωση μια πολύχρωμη και τέλεια φουντίτσα!

Η φουντίτσα της Ζίνας

Η Αγγελική με την Ευαγγελία και τη Σοφία έκαναν μεγάλες και πολύ περίτεχνες μπότες για τα δωράκια του Αη Βασίλη. Αυτό το τραπέζι είχε πέσει με τα μούτρα στη δημιουργία και έπρεπε εγώ να τους πηγαίνω γλυκάκια για να παίρνουν δυνάμεις.

Μια μπότα φτιάχνεται και στολίζεται

Η Αριάδνη ως γνήσιο ξωτικό είχε φέρει μαζί της καπελάκια και στέκες με κερατάκια για να μπούμε στο κλίμα των ημερών και όπου γύριζα να κοιτάξω πετύχαινα και ένα ξωτικό. Έτσι και αλλιώς πολλά από τα κορίτσια συμμετείχαν στην ανταλλαγή οπότε και η κουβέντα εδώ πήγαινε και εκεί ερχόνταν σχετικά με την ανταλλαγή. Το πολύ γλυκό ξωτικό Πέτρα ήρθε να μας γνωρίσει και να μας βοηθήσει και αφού μας έκανε πλήρες φωτογραφικό ρεπορτάζ (μπορείτε να δείτε και τις φωτογραφίες της στη σελίδα) μας ετοίμασε διάφορα κομμάτια φελτ, μας έκανε μια μεγάλη αγκαλιά, και μου έταξε ότι θα με μάθει να πλέκω.

Ένα φαγωμένο μπισκοτάκι!

Μαζί με την κουβέντα πήγαιναν και έρχονταν τα γλυκά της Βασιλικής που μας έκανε σοκολατένιους κουραμπιέδες και cake pops. Αργότερα ήρθε και η Ελεάννα που μας έφερε πανέμορφες καρδούλες που είχε φτιάξει και φτιάξαμε και εκεί αρκετές.

Τα στολίδια αρχίζουν να μαζεύονται!

Σιγά σιγά μείναμε λιγότεροι αλλά με πολύ όρεξη. Σκοπεύαμε να το κρατήσουμε μέχρι αργά αλλά δίπλα μας, στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης συνέβαιναν διάφορα επεισόδια με αποτέλεσμα να βρεθούμε κάποια στιγμή να μην μπορούμε να ανασάνουμε από τα δακρυγόνα και έτσι αναγκαστήκαμε να φύγουμε τρέχοντας. Χωριστήκαμε σε 3 ομάδες ανάλογα με την περιοχή που μέναμε για να μην μείνει κάποιος ή κάποια μόνη και απομακρυνθήκαμε με ασφάλεια από τα επεισόδια. Η δική μου ομάδα, η ανατολική, κατέληξε πάλι στην κουζίνα, να μιλάει για κατασκευές και με πίτσες. Στο τσακ ήμασταν να βγάλουμε ό,τι υλικά είχαμε και να φτιάξουμε άλλα 2-3 στολίδια.

Οι guerilla crafters που από έξω περνάνε οι διμοιρίες των ΜΑΤ και αυτοί μέσα φτιάχνουν πράγματα!

Την Κυριακή το πρωί, εγώ και η Μελίνα γίναμε για αρκετή ώρα πολύ ξωτικά. Πήγαμε στο Κουμπί και φορτωθήκαμε όλα τα πράγματα που είχαμε αφήσει βιαστικά από το workshop και μετά πήγαμε το παλιό μου (αλλά σχεδόν αχρησιμοποίητο) δεντράκι με όλα τα στολίδια του και τα χριστουγεννιάτικα διακοσμητικά μου για το bazaar της Αμυμώνης που είναι επίσης 13 και 14 Δεκεμβρίου 2014. Όταν γύρισα σπίτι βάλθηκα να στολίζω το ξύλινο δεντράκι με ό,τι είχαμε φτιάξει για να το βγάλω πολλές φωτογραφίες και να το δείξω στη Βασιλική να δει ότι στόλισα, έστω και για 10 λεπτά!

Με baker’s twine και μπλε λαμπάκια αυτό ήταν έστω και για λίγο το τελειότερο δεντράκι όλου του κόσμου!

Κρέμασα και τα 50 στολίδια που φτιάξαμε όλο αγάπη, τα φωτογράφισα και σκέφτηκα ότι μάλλον θα πάω στο bazaar και θα αγοράσω μερικά από αυτά που φτιάξαμε για να τα κάνω δώρο στους ανθρώπους που αγαπάω. Θέλω να πιστεύω πως και εσείς θα βρείτε κάποιο φιλανθρωπικό bazaar να πάτε και να αγοράσετε ό,τι μπορείτε για να βοηθήσουμε όλοι μαζί αυτούς τους ανθρώπους που καθημερινά δίνουν τις μάχες που θα έπρεπε να δίνουμε όλοι μαζί.

Στολισμένο, φωτισμένο και πανέμορφο!

Χθες το blog έκλεισε τα 4 χρόνια του. Εγώ, η Άννα ή το in my closet ή το ντουλαπάκι γίναμε 4 χρονών. Μέσα σε ένα κλίμα απίστευτης αγάπης και χαράς και ενθουσιασμού που εισπράττω καθημερινά αυτές τις μέρες με την ανταλλαγή από ανθρώπους γνωστούς ή άγνωστους σε εμένα και μετά από ένα επεισοδιακό αλλά τόσο όμορφο workshop, θέλω να έχουμε όλοι πολύ δημιουργικά Χριστούγεννα!

 Από σήμερα 9/12 έως και 7/1 που κάπου τότε θα αποχαιρετάμε τις γιορτές, ελάτε όλοι μαζί να κάνουμε *κάτι* για αυτούς που αγαπάμε και για τα Χριστούγεννα!

Πολλά στολιδάκια μαζί!

Ένα πολύ γλυκό πουλάκι που κάνει παρέα σε ένα γλυκούλι δεντράκι!

Και θέλω να σας ζητήσω και κάτι ακόμα. Θέλω να φτιάξετε κάτι πολύ μικρό και όμορφο με πολλή αγάπη και να το έχετε μαζί σας. Μέχρι τη στιγμή που στο δρόμο, στο λεωφορείο, στη σχολή, στην ουρά στα ΕΛΤΑ ή όπου βρεθείτε, βρείτε έναν άγνωστο ή μια άγνωστη που θα νιώσετε ότι έχει πολύ ανάγκη να του συμβεί κάτι καλό. Και να του το χαρίσετε. Χωρίς γιατί και χωρίς πολλά πολλά. Επειδή όλοι μας έχουμε ανάγκη από λίγη αγάπη και η καλοσύνη των ξένων είναι μεγάλο φάρμακο. Θέλω πολύ να το δοκιμάσετε και ας σας τρομάζει. Και να το μοιραστείτε μαζί μου. Γιατί η χαρά που μοιράζεται είναι διπλή χαρά!

Ένα πολύ όμορφο και χαριτωμένο γαντάκι!

Θα χαρώ να σας δω στο bazaar της Ελπίδας ή στο bazaar της Αμυμώνης ή και σε οποιοδήποτε άλλο bazaar. Να τα προτιμήσετε τα στολιδάκια μας για να χαρούμε όλοι εμείς που τα φτιάξαμε και να ξέρουμε ότι η προσπάθεια μας έπιασε τόπο. Και αν δεν είναι τα δικά μας, ας είναι άλλα! Εμείς ξέρουμε ότι προσπαθήσαμε και κάτι καταφέραμε!

Ποιος μπορεί να αντισταθεί σε ένα δεντράκι με κουμπάκια;

Καλές γιορτές να έχουμε, με αγάπη και δημιουργικότητα!

Filed under: για καλό σκοπό, δημιουργίες, κάνε κάτι, upcycle, workshop Tagged: felt, τσόχα, φελτ, Χριστούγεννα, βελόνες, κλωστή, κορδέλα, κουμπί, μαλλί, μολύβι